Ο Τσίπρας επαρίστατο, για να προσποιείται (προς τον κόσμο ο κ. Ερντογάν ότι «συζητάει», καθώς ωραία το έθεσε ο καθηγητής κ. Άγγελος Συρίγος μιλώντας στον «Real fm» και τον κ. Νίκο Χατζηνικολάου.
για τα αρχαία κλέη του προγονικού (κινέζικου κι ελληνικού), βγάζοντας ταυτοχρόνως στο σφυρί ασημικά, από τα τελευταία. Αν δεν απατώμαι οι μανδαρίνοι – κομισάριοι του Πεκίνου λιγουρεύονται το 30% του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος, το 24% του ΑΔΜΗΕ –Πιτσιόρλα, δώστα όλα – την Εθνική Ασφαλιστική, τα λιμάνια Ελευσίνας και Αλεξανδρούπολης καθώς και τα τραίνα, αν μείνει όρθιο και τρέχον κανένα, Πιτσιόρλα, δώστα όλα – μάθανε ότι πουλιόμαστε και πλάκωσαν και οι δράκοι.
Η αλήθεια είναι ότι μετά από αιώνες η Κίνα αλλάζει δόγμα. Από εσωστρεφής γίνεται εξωστρεφής, δηλαδή και ιμπεριαλιστική. Η αλλαγή αυτή για το πάλαι ποτέ κράτος της Ουράνιας Γαλήνης είναι ιστορικών διαστάσεων – η κρατικοκαπιταλιστική Κίνα παραδέχεται πλέον ότι η Κόλαση έχει μεγάλο ενδιαφέρον – και ενεργεί αναλόγως. Ενώ δημιουργεί
και οργανώνει τη δική της εσωτερική (απέραντη) αγορά, ταυτοχρόνως ξαναμπαίνει στον Δρόμο του Μεταξιού, όχι όμως όπως παλιά – με το παλιό καλό εμπόριο, αλλά όπως τώρα γίνεται, με τους οδικούς χάρτες – διά «πυρός και σιδήρου». Δηλαδή διά των αγώνων, των αποικιακών οδών, των επεκτατικών παροικιών και των όπλων που όλα αυτά υποστηρίζουν.
Μπορεί η ρητορική των «δικών μας»,Σαμαρά, Τσίπρα ή Μητσοτάκη να ‘ναι επαρχιώτικη και μεγαλομεγαλίστικη, αλλά η ρητορική και η πρακτική των Κινέζων είναι σκληρή, σιδερένια. Η Κίνα
όπως και η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργούν προτεκτοράτα και προγεφυρώματα, θέλουν φθηνές εργατικές δυνάμεις (με κινέζικους ή μνημονιακούς μισθούς) και, όπου γατζώνονται τρώνε το συκώτι του Προμηθέα αενάως.
Στις μέρες μας η Γη της Επαγγελίας έχει γίνει για όλους τους λαούς η Γη των Μονοπωλιών – κι αυτό που η Κίνα ονομάζει πλέον «Ένας Δρόμος, Μια Ζώνη» αποδίδει με την ποιητική παιδεία του μανδαρίνου και τον κυνισμό του κομισάριου το νέο οικονομικό – αμυντικό (δηλαδή επιθετικό) δόγμα αυτής της χώρας. Περί το οποίο η Κίνα έχει δώσει δείγματα γραφής στην Αφρική, την Ασία, τη νότια Λατινική Αμερική, τώρα έρχεται και η σειρά της Ευρώπης – οι ενδιαφερόμενοι για το τι μέλλει γενέσθαι στον Πειραιά, ας ρωτήσουν τι γίνεται στη Νάπολη.
Βεβαίως όλα αυτά ελάχιστη αξία έχουν για μία χώρα με εξαρθρωμένο πολίτευμα. Τι δηλαδή χειρότερο θα συμβεί αν εκτός από τη γερμανική Κομαντατούρ εδρεύσει στον ναό της Προμάχου Παλάδας και μία Τσάινα Τάουν. Η στρατηγική
θέση της χώρας μας είναι τέτοια, που έχει ιμάτια προς διαμοιρασμόν προς όλους: Γερμανούς, Αμερικανούς, Κινέζους, που είναι το πρόβλημα;
Ήδη από το πρώτο Μνημόνιο Παπανδρέου, το δεύτερο Μνημόνιο Σαμαρά και το τρίτο Μνημόνιο Τσίπρα (που νομιμοποίησε τα δύο πρώτα), η Ελλάδα δεν διαθέτει Πρωθυπουργό, αλλά Τοποτηρητή Πρωθυπουργό. Με Γκαουλάιτερ την Τρόικα. Δεν διαθέτει Βουλή αλλά ένα τιτουλάριο μόρφωμα που πειθαναγκάζεται να νομοθετεί έξω από τις Συνταγματικές πρόνοιες υπέρ του λαού. Η Ελλάδα δεν διαθέτει ανεξάρτητη ούτε την Τρίτη εξουσία, τη Δικαιοσύνη. Οταν
οι αποφάσεις της βγάζουν αντισυνταγματικές τις βουλές της Βουλής και τις πράξεις της κυβέρνησης, αγνοούνται, υπερφαλαγγίζονται, καταργούνται. Προσέτι
με το νέο τέταρτο Μνημόνιο οι Έλληνες στερούνται την τελευταία τους καταφυγή, τον φυσικό τους δικαστή για υποθέσεις όπως οι πλειστηριασμοί, καθότι το σύννομο των τραπεζικών πράξεων δεν θα κρίνεται από δικαστές, αλλά… υπουργούς. Ούτε στην εποχή πριν από την πτώση της Βαστίλλης να βρισκόμασταν. Προς επίρρωσιν όλων αυτών σκεφθείτε ότι δώδεκα ευρωπαϊκά Κοινοβούλια γνωρίζουν ήδη από τις 2 Μαϊου τα συμφωνηθέντα, που η Βουλή των Ελλήνων και ο ελληνικός λαός θα μάθουν τις επόμενες μέρες, μάλιστα γεμάτα αιμάσσοντα ψέματα, αποπροσανατολισμούς και επικοινωνιακά σοφίσματα. Οπως ακριβώς γίνεται εδώ και οχτώ χρόνια. Που έχουν μετατρέψει αυτήν την χώρα σε παράδεισο της Κόλασης…
*Πηγή: enikos.gr
