Τα εδώκαμεν όλα: Προϋπολογισμός 2019 και δημόσιος τομέας

1438
αιολική
Ο προϋπολογισμοί  πριν τα  μνημόνια, στα μνημονιακά χρόνια και ως το 2018

Όπως είναι γνωστό, μετά το 1990, έτος σταθμός που αναλαμβάνει την  διακυβέρνηση ο Μητσοτάκης, αρχίζει να εφαρμόζεται και στην Ελλάδα η πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, με ιδιωτικοποιήσεις και κατεδάφιση εργασιακών σχέσεων. Έγιναν τότε αρκετές ιδιωτικοποιήσεις, με την ευρύτερη έννοια, δηλαδή την μείωση του ρόλου του δημοσίου με μορφές, όπως κατάργηση Δημόσιων επιχειρήσεων (Δ.Ε.)., πώληση ή μετοχοποίηση τους. Τη σκυτάλη παίρνει ο «εκσυγχρονιστής» Σημίτης και  η πολιτική αυτή παίρνει ξεχωριστές διαστάσεις στα μνημονιακά χρόνια, μετά το 2010.

Ο  ΣΥΡΙΖΑ ,αντίθετα, πριν τις εκλογές του 2015,  διακήρυττε, ότι,  θα έβαζε τέρμα στις ιδιωτικοποιήσεις και μάλιστα θα ανακτούσε τον πλειοψηφικό έλεγχο σε επιχειρήσεις –όπως πχ τα ΕΛΠΕ- που είχαν ιδιωτικοποιηθεί σε σημαντικό βαθμό και η Τρόικα επέβαλε την πλήρη ιδιωτικοποίησή τους, γενικότερα ότι θα δυνάμωνε τον δημόσιο τομέα με δημόσιο πυλώνα στον τραπεζικό και στον ενεργειακό τομέα.

Όμως, από τη στιγμή που ανέλαβε τη  διακυβέρνηση , το 2015,  συνεχίζει την ίδια πορεία, χωρίς αιδώ, διαψεύδοντας τον εαυτό του ως πολέμιο τάχα του Νεοφιλελευθερισμού.

Ως την ανάληψη της διακυβέρνησης από ΣΥΡΙΖΑ  ένας συνοπτικός απολογισμός είναι ο εξής:

-εκτεταμένη ιδιωτικοποίηση τραπεζών και γενικότερα του χρηματοπιστωτικού τομέα. Στον χώρο των Τραπεζών πέρασε οδοστρωτήρας, που ξεθεμελίωσε συνολικά τον τραπεζικό τομέα και ο δημόσιος έλεγχος χάθηκε για το σύνολο των Τραπεζών. Μάλιστα ο έλεγχος πέρασε στο ξένο κεφάλαιο.

Ιδιωτικοποίηση σε μεγάλο βαθμό του Ενεργειακού τομέα (πχ της ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΔΕΔΣΦΑ, ΔΕΠ(μετέπειτα ΕΛΠΕ)

Ιδιωτικοποίηση τομέα Μεταφορών- Επικοινωνιών-  τηλεπικοινωνιών (πχ ΟΤΕ, Ολυμπιακή μέσα από διαδικασία απαξίωσης της) εξελίξεις με την αναδιάρθρωση Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και μετοχική συνεργασία με ΕΛΤΑ  κλπ)

Προώθηση ιδιωτικοποίησης επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας πχ ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ

-Ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων υποδομών (πχ Αεροδρόμια,  μετοχοποίηση Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης, Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς

-Επιχειρήσεων  Βιομηχανίας- & Ναυπηγικού  κλάδου (πχ  της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης με  εισαγωγή της στο Χρηματιστήριο το 1993. • πώληση των Ναυπηγείων  Σκαραμαγκά στην γερμανική  HDW).

Παράδοση σε ιδιώτες Εταιριών  στοιχημάτων και τυχερών παιγνίων (πχ ΟΠΑΠ,  Καζίνο Πάρνηθας,  ΟΔΙΕ-Ιππόδρομος)

Εταιριών εμπορικού, επισιτιστικού  χαρακτήρα (Καταστήματα Αφορολογήτων ειδών- Ολύμπικ Κέτερινγκ)

Με βάση τη διαχρονική εικόνα,  αφού ο Μητσοτάκης έβαλε τις βάσεις, το μεγαλύτερο πάρτι με ξεπούλημα δημόσιων φορέων έγινε επί  «εκσυγχρονιστή» Σημίτη. Συνεχίστηκε επί Καραμανλή νεωτέρου και θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος  πως δεν υπήρχε  άλλο λίπος και το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων θα οδηγείτο στο τέρμα. Όμως, ήρθαν οι κυβερνήσεις της Τρόϊκα και των μνημονίων,  όπου ξεπεράστηκαν παλιότεροι δισταγμοί και  «αγκυλώσεις»,  όταν  ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων Ενέργειας και Κοινής Ωφέλειας δεν συζητιόταν  καν και  αρχίζει νέα φάση ιδιωτικοποιήσεων.

Τα μνημονιακά χρόνια, η πίεση για  ιδιωτικοποιήσεις γίνεται εντονότερη και οι προαναφερθείσες επιχειρήσεις ενέργειας και Κοινής Ωφέλειας  μπαίνουν στο στόχαστρο της Τρόϊκα.  ΠΑΣΟΚ και ΝΔ προωθούν με συνέπεια  και τις ιδιωτικοποιήσεις αυτές.

Δυστυχώς και παρά τις διακηρυγμένες θέσεις του, την ίδια πολιτική εφαρμόζει και ο ΣΥΡΙΖΑ, ειδικότερα μετά την κωλοτούμπα του  Ιουλίου 2015. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθώντας τα ίδια μονοπάτια προωθεί  σημαντικές επίσης  ιδιωτικοποιήσεις

Ολοκληρώνονται ή προωθούνται ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας  και γενικότερα σημαντικών δημόσιων  επιχειρήσεων.

Την περίοδο διακυβέρνησής του, ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώντας να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού, συνεχίζει να αυτοαποκαλείται αντινεοφιλελεύθερο και Αριστερό κόμμα, όμως στην πράξη, αποδεχόμενο τα προγράμματα της Τρόικα, εφαρμόζει με συνέπεια τη ΝΦ πολιτική, περνώντας πια στο ίδιο στρατόπεδο με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Οι επιπτώσεις, λόγω της πολύχρονης εφαρμογής των ιδιωτικοποιήσεων και στη χώρα μας,  είναι τεράστιες και η κατάσταση θα χειροτερέψει, καθώς η προσφορά δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών σε προσιτές τιμές θα επιδεινώνεται. Όπως άλλωστε είναι γνωστό, με το Status που έχει δημιουργηθεί πλέον,  με το  θεσμικό οπλοστάσιο  των 714 μνημονιακών  νόμων και  των χιλιάδων  (60.000) μνημονιακών διατάξεων,  καμία αριστερή πολιτική δεν μπορεί να εφαρμοστεί.

Τι σχόλια μπορούμε να κάνουμε, σε σχέση με αυτές τις ιδιωτικοποιήσεις.

Ότι, μετά τη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και ο  ΣΥΡΙΖΑ εξελίσσεται σε δεκανίκι του συστήματος, έχοντας πλέον εγκαταλείψει τις προεκλογικές δεσμεύσεις (τις πριν το  2015). Οι διακηρύξεις ότι όχι μόνο θα έβαζε τέρμα στις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και θα ανακτούσε τον πλειοψηφικό έλεγχο στον ενεργειακό Τομέα(πχ τα ΕΛΠΕ) και στον τραπεζικό(με δημόσιο Πυλώνα στον Τομέα αυτό),  δυστυχώς για τον τόπο και τον λαό, «πήγαν περίπατο».

Προκαλεί μάλιστα θυμηδία, το γεγονός πως αν  και εφαρμόζει, δυστυχώς,  την ίδια ΝΦ πολιτική με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, επαναλαμβάνει μονότονα ότι η ψυχή του είναι με την  αριστερή, αντινεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική και ότι εφαρμόζει αναγκαστικά την πολιτική  ιδιωτικοποιήσεων,  χωρίς να το θέλει,  επειδή δεν ήθελε να ρίξει τη χώρα στο γκρεμό.

Ιδιωτικοποιήσεις 2018

Σχετικά με τις προβλέψεις του περυσινού προϋπολογισμού,  προωθήθηκαν  το 2018 ως σήμερα οι εξής   ιδιωτικοποιήσεις.

-Η πώληση του 67% του μετοχικού κεφαλαίου του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης που αντιστοιχεί σε τίμημα της τάξης των 232 εκατ.€   

-Η  μεταφορά στο υπερταμείο και ιδιωτικοποίηση του  5% του ΟΤΕ στην Deutsche Telekom απεμπολώντας έτσι και τον τελευταίο έλεγχο σε μια επιχείρηση τεράστιας σημασίας όπως ο ΟΤΕ, με  έσοδα 284 εκ. €.

-Ο διαγωνισμός πώλησης του 66% της ΔΕΣΦΑ ΑΕ που  ολοκληρώθηκε  με τη ντροπιαστική συμφωνία χαμηλού τιμήματος και την αστεία ρύθμιση δανεισμού της κοινοπραξίας από ΕΤΕ για καταβολή του τιμήματος του 2018., αντί για  καταβολή δικών της κεφαλαίων. Ξένη! επένδυση με Ελληνικά Κεφάλαια. Σημειωτέο, πως, ενώ αναφέρεται ότι εισπράχτηκαν από το Δημόσιο έσοδα  ύψους 251,3 εκ.€ από την  ιδιωτικοποίηση αυτή, όμως δεν καταγράφονται στον σχετικό πίνακα εσόδων του Προϋπολογισμού.

-Καταγράφεται από την άλλη η είσπραξη 166 εκ. €. ως πρώτη  δόση  για τη χορήγηση δικαιωμάτων χρήσεως ραδιοσυχνοτήτων 1800 MHz για τα έτη 2018-2035, συνολικού τιμήματος 201,5 εκατ. ευρώ .

Αντίθετα, όπως φαίνεται στον σχετικό πίνακα του προϋπολογισμού, οι περισσότερες προγραμματισμένες ιδιωτικοποιήσεις δεν φαίνεται να υλοποιούνται και άλλες επίσης προγραμματισμένες  είναι αμφίβολο αν θα έχουν ολοκληρωθεί και θα έχει εισπραχθεί τίμημα όπως:

-Του διαγωνισμού  για το 50,1% των Ελληνικών Πετρελαίων που  βρίσκεται στο δεύτερο στάδιο με δύο υποψηφίους (Glencore και Vitol).

-Επίσης είναι αμφίβολο αν θα έχει ολοκληρωθεί ως το τέλος του έτους η πώλησης της Εταιρείας Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού (ΕΕΣΣΤΥ) στη Ferrovie dello Stato Italiane που αναμένεται να  αποφέρει 33 εκ. € στο Δημόσιο. Όμως είναι ντροπή που μια τόσο σημαντική εταιρεία,  η Εταιρείας Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού (ΕΕΣΣΤΥ) παραδίδεται στο άλλο μονοπώλιο την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η οποία, ως γνωστόν έχει εκποιηθεί εξ ολοκλήρου και μάλιστα έναντι πινακίου φακής, στην Ιταλική Ferrovie Dello Stato Italiane S.p.A.

-Αμφίβολη η αναφερόμενη περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, της ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ και  της ΔΕΗ.

-Επίσης δεν ολοκληρώθηκε η πώληση του Ελληνικού

-Δεν πραγματοποιήθηκε η Μακροχρόνια παραχώρηση της  Εγνατίας Οδού

-Δεν πραγματοποιήθηκε η εικοσαετής  επέκταση της σύμβασης παραχώρησης στην κοινοπραξία που διαχειρίζεται το αεροδρόμιο “Ελευθέριος Βενιζέλος”, του οποίου το 40% ελέγχει το καναδικό fund PSP.

-Επίσης δεν προχώρησε η παραχώρηση δικαιώματος για λειτουργία, διαχείριση και εκμετάλλευσης σε μαρίνες όπως της Αφάντου, δεν έγινε η  πώληση μετοχών ΟΠΑΠ,  η παραχώρηση του  Castello Bibelli  στην Κέρκυρα , δεν προχώρησε η επέκταση της παραχώρηση Αεροδρόμιο Ελευθ. Βενιζέλος, ούτε η πρόβλεψη για το   Ψηφιακό μέρισμα.

-Ούτε η παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης, λειτουργίας, διαχείρισης και εκμετάλλευσης των Μαρίνων Χίου, Πύλου, Θεσσαλονίκης (Αρετσού, Καλαμαριά) και Αλίμου.

Εύλογο είναι ότι  και τα οικονομικά  από ιδιωτικοποιήσεις, ήταν φτωχά, σε σχέση με τον προγραμματισμό.   Με βάση τα ως σήμερα δεδομένα  μόνο 738 εκατ. έχουν εισπραχθεί από τα 2,7 δισ. του  στόχου

-Παρά τους σχεδιασμούς λοιπόν  και προσδοκίες, μια σειρά ιδιωτικοποιήσεις δεν ολοκληρώνονται το  2018 και μετατίθενται για το 2019.

Έτσι έχουμε  απόκλιση μεταξύ προγραμματισθέντων ιδιωτικοποιήσεων και υλοποίησης, που  είναι συνήθης και όχι μόνο φετινή.

Ιδιωτικοποιήσεις σύμφωνα με προϋπολογισμό 2019

 Προβλέπονται οι παρακάτω ιδιωτικοποιήσεις. (σχετικός Πίνακας).

Ιδιωτικοποίηση 1ο τριμ 2ο τριμ 3ο τριμ 4ο τριμ Σύνολο
Εισπράξεις ανά 3μηνο 4,8 28,3 10,7 1487,7 1531,5
Εταιρ. Χαρτοφυλάκιο & Υποδομές
Πώληση 33% μετοχών ΟΠΑΠ 3 3
Περιφερειακά Αεροδρόμια 23,3 23,3
Έργα στο στάδιο προετοιμασίας [ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΓΝΑΤΙΑ, ΕΛΠΕ, ΑΙΑ (μετοχές), ΔΕΠΑ, Μαρίνες] 1170,6 1170,6
Σύνολο 0 23,3 0 1173,6 1196,9
ΑΚΙΝΗΤΑ
Κασσιώπη 2 2
Αφάντου 6,5 6,5
E-auction 4,8 5 4 13,8
Αγορά Μοδιάνο, Θεσσαλονίκη 0,4 0,4
Ελληνικό 300 300
Castello Bibelli 1,6
Λοιπά ακίνητα σε στάδιο προετοιμασίας 10,3 10,3
Σύνολο 4,8 5 10,7 314,1 334,6
Γενικό σύνολο 2019 εκτίμηση 1484,7 1530,5

Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας

Όπως φαίνεται από τον σχετικό πίνακα αναφέρονται  ιδιωτικοποιήσεις που δεν προχώρησαν το 2018 (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΓΝΑΤΙΑ, ΕΛΠΕ, Αεροδρόμιο,  ΔΕΠΑ, Μαρίνες] και επίσης παραχωρήσεις σειράς  Μαρίνων

Για το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων  του 2019,  δύο είναι τα  βασικά χαρακτηριστικά που  τον διαφοροποιούν από προηγούμενους προϋπολογισμούς. Φέτος, πρώτον είναι λιγότερο «φιλόδοξος» δηλαδή με λιγότερες ιδιωτικοποιήσεις, και λιγότερα προβλεπόμενα έσοδα περίπου 1530,5 εκ € και το  δεύτερο είναι η πονηρή πρόβλεψη για πραγματοποίηση του συνόλου σχεδόν  των ιδιωτικοποιήσεων –τα 1484 από τα 1530,5 εκ € -στο τελευταίο τρίμηνο. Πονηρός ο μάγκας!  Ιδιωτικοποιήσεις στο Δ τρίμηνο,  όταν πια ο ΣΥΡΙΖΑ ή τουλάχιστον  ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ θα είναι παρελθόν.

Βεβαίως, αυτός ο προϋπολογισμός των ήπιων ή ανεφάρμοστων ιδιωτικοποιήσεων για τα 2019. έχει κάτι πολύ ενδιαφέρον. Έχει μια μεγάλη ουρά. Ο ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να αφήσει παρακαταθήκη πως δεν θα αλλάξει το οικονομικό τοπίο, γιατί παρά τα λεγόμενα για έξοδο από τα μνημόνια,  οι 714 μνημονιακοί  νόμοι και οι δεκάδες χιλιάδες μνημονιακές διατάξεις δεν αφήνουν περιθώρια για αλλαγή ρότας. Τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει, εκτός και αν ένα ρωμαλέο μαζικό κίνημα και αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών έρθει στο προσκήνιο.

Πάντως ένα σχόλιο που θα μπορούσε να γίνει για τον προϋπολογισμό 2019 για δημόσιες επιχειρήσεις  και δημόσια περιουσία είναι: Κοινώς δουλευόμαστε.

Πίνακας 1.

Διαχρονικά έσοδα  δημοσίου από ιδιωτικοποιήσεις ανά κυβέρνηση
 Έσοδα    δημοσίου                  (εκ. €) Κυβέρνηση
Μερικό Σύνολο 1991-93 1380 Μητσοτάκης
Μερικό Σύνολο 1994-97 1780 Παπανδρέου Αν(94-95)/ Σημίτης (96-97)
1998  2104  Σημίτης
1999  3971 Σημίτης
2000  1830 Σημίτης
2001  1650 Σημίτης
2002  2700 Σημίτης
2003  3150 Σημίτης
2004  750  Σημίτη, Καραμανλής
2005  2100  Καραμανλής
2006 1740 Καραμανλής
 2007  1635 Καραμανλής
2008  430 Καραμανλής
Μερικό Σύνολο 1998-2008 22059
Σύνολο 1991 – 2οο8 25.220
Απολογισμός ιδιωτικοποιήσεων και έσοδα Δημοσίου  εποχής Μνημονίων
2011 1165,7 Παπανδρέου , Παπαδήμος
2012       5,2 Σαμαράς, Παπαδήμος, Πικραμένς
2013 1040,4 Σαμαράς
2014    419,6 Σαμαράς
Μερικό Σύνολο (2011-14) 2630,9
2015 289,2 Σαμαράς, Θάνου, Τσίπρας
2016 497,5 Τσίπρας
2017 1656,7 Τσίπρας
2018* 738,4 Τσίπρας
Μερικό Σύνολο (2015-18) 3181,8
Σύνολο  2011-18 5812,7

* 738,4+1.414,4 (έργα για τα οποία δεν έχει ολοκληρωθεί το οικονομικό κλείσιμο και έργα σε προετοιμασία).

Πηγή ΤΑΙΠΕΔ, Προϋπολογισμός 2019 και προηγούμενοι

Από τον πίνακα αυτό προκύπτει πως τα μνημονιακά χρόνια (2011-2018) υπήρξαν έσοδα του κράτους ίσον  με 5812,7 εκ €.

Συνοπτικός Απολογισμός Ιδιωτικοποιήσεων Περιόδου ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει  το καταστροφικό έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων Σήμερα, όχι μόνο συνεχίζει ιδιωτικοποιήσεις και νεοφιλελεύθερες  εργασιακές σχέσεις, στο δρόμο που χάραξαν Τρόϊκα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τις εφαρμόζει με μεγάλη  συνέπεια. Κάνοντας ένα συνοπτικό απολογισμό βλέπουμε πως και τα χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είχαμε την ιδιωτικοποίηση αρκετών επιχειρήσεων και ακινήτων ή την συνέχιση άλλων που είχαν ξεκινήσει επί προηγουμένων κυβερνήσεων  για παράδειγμα τη; ΔΕΗ, ΕΛΠΕ , ΔΕΠΑ,  ΔΕΣΦΑ , ΟΤΕ 5%.  ΟΠΑΠ(33%), ΟΛΠ, ΟΛΘ, TΡΑΙΝΟΣΕ , ΕΥΔΑΠ , ΕΥΑΘ,  ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ , Διεθνής Αερολιμένας ,Περιφερειακά αεροδρόμια, ψηφιακό μέρισμα, Αμοιβαίο Ιπποδρομιακό στοίχημα,   χορήγηση δικαιωμάτων χρήσεως ραδιοσυχνοτήτων,,

Σημαντικοί τουριστικοί προορισμοί πχ αξιοποίηση έκτασης Ελληνικού , αγορά Μουδιάνο Θεσ/νίκη, Παλιούρι, Ξενία Σκιάθου, Άγιος Ιωάννης, Αστήρ Βουλιαγμένης, Κασιόπη, Αφάντου Ρόδος, πώληση επιλεγμένων κτιρίων εξωτερικού, Μικροί Λιμένες Μαρίνες, ΕΕΣΣΤΥ, πώληση 2 Airbus, E-AUCTION Ι, ΙΙ, ΙΙΙ,IV. V, VI, VII

Ο ΣΥΡΙΖΑ, κοντολογης, βάζει την  ταφόπετρα στο δημόσιο τομέα σε πλήρη αναντιστοιχία με ότι διακήρυττε. Η δραματική συρρίκνωση του δημόσιου τομέα που εμφανίζεται  στο τέλος του κειμένου έχει και την υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ

Σχόλιο

Μόνο γέλιο,  προκαλεί , να ακούει κάποιος τον Τσίπρα να κατηγορεί τον Μητσοτάκη για  θιασώτη του νεοφιλελευθερισμού, ή να διαβάζει  τις εκκλήσεις του υπουργού Βερναρδάκη, για ανάγκη μετώπου των  αντί-νεοφιλελεύθερων πολιτικών δυνάμεων,   εντάσσοντας δηλαδή, όπως υποθέτουμε,  τον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές.

 Αποκλίσεις στόχων. Πλήρης αναξιοπιστία της Τρόϊκα

Γιατί κάθε χρόνο υπήρχαν  αποκλίσεις σχετικά με το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων; Απλά γιατί πάντα ετίθεντο  στόχοι ουτοπικοί κι’ ανέφικτοι Γιατί κυβέρνηση και Τρόϊκα αγνοούσαν κάποιες παραμέτρους σαν στρουθοκάμηλοι. Η εκάστοτε κυβέρνηση. σχεδίαζε με βάση  τις επιδιώξεις  της Τρόικα και των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων  και όχι με βάση τα πραγματικά δεδομένα. Πάντα τα προγράμματα εξέφραζαν επιθυμίες και δεν έπαιρναν υπόψη  τα αντικειμενικά δεδομένα και τις νομικές,  ουσιαστικές δυσκολίες καθώς και τη σύγκρουση συμφερόντων για την κάθε περίπτωση.

Οι καθυστερήσεις είναι αποκλειστικά αντικειμενικές, ειδικά τα τελευταία χρόνια που ο υποκειμενικός παράγοντας που θα μπορούσε να τις σταματήσει έχει καθίσει για τα καλά. Βεβαίως το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου συνεχίζεται

Για παράδειγμα υπήρξε τεράστια καθυστέρηση στην ιδιωτικοποίηση ΔΕΣΦΑ, παρά το μεγάλο ενδιαφέρον ενεργειακών ομίλων,  γιατί απλούστατα, ευρωπαϊκά συμφέροντα ξύπνησαν μετά την κατοχύρωση του ξεπουλήματος στην Αζέρικη SOCAR και με τις πλάτες της Ευρωπαικής Επιτροπής Ανταγωνισμού εκτόπισαν την Socar και έτσι η εταιρία πέρασε στην Ευρωπαική Κοινοπραξία των   επιχειρηματικών ομίλων (Snam(Ιταλική), Enagas(Ισπανική) και η Fluxys(Βελγική)) που απέκτησε την πλειοψηφία του ΔΕΣΦΑ έναντι πολύ χαμηλού τιμήματος και με την αστεία διαδικασία το μεγαλύτερο μέρος από το τίμημα να πληρωθεί με δάνειο από Εθνική.

Ας θυμηθούμε κάποιους στόχους ιδιωτικοποιήσεων και το τελικό αποτέλεσμα

1.Για την περίοδο 2011- 2015 από το πρώτο Μνημόνιο ετίθετο στόχος για έσοδα 50 δις. Ποιο ήταν το τελικό αποτέλεσμα .Μόνο 2,92 δις €. Μάλιστα συνολικά για το 2011-2018, το δημόσιο είχε συνολικά έσοδα = 5,82 δισ

2 Για το 2011-2012 ετίθετο στόχος  15 δις. Τι πιάστηκαν; Μόνο   1,17 δις.

  1. Για το 2018 είχε τεθεί στόχος για 2,8 δις και πιάστηκε μόνο 738 εκ

Βλέπουμε  δηλαδή για τους στόχους των προγραμμάτων, απόλυτη αναξιοπιστία Τρόικας και κυβερνήσεων στους σχεδιασμούς.

Οι χρονικοί προγραμματισμοί δεν τους βγήκαν ποτέ και γι αυτό δεν είναι  τυχαίο που  δέσμευσαν τη δημόσια  περιουσία για 100 χρόνια

Είναι βέβαια ερώτημα,  γιατί ετίθεντο ουτοπικοί στόχοι εφόσον θα διαψευδόταν; Η λογική εξήγηση που δίνω προσωπικά, είναι πως οι υπερβολικοί στόχοι,  έδιναν στην Τρόϊκα το δικαίωμα για ισχυρότατη,  την μέγιστη δυνατή  πίεση, για  να πιαστεί το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα, όχι απαραίτητα αυτό που γραφόταν στα χαρτιά.

Η ουσία βεβαίως  δεν είναι κυρίως οι ταμειακοί στόχοι που δεν πιάστηκαν και για τον λόγο ότι κάποιοι   φορεία του Δ.Τ, πουλήθηκαν πολύ  κάτω της αξίας τους (ξεπουλήθηκαν), όσο το γεγονός ότι ήταν στρατηγικές και  κρίσιμες επιχειρήσεις για τη χώρα.

Ιδιωτικοποιήσεις με ίδια επιχειρηματολογία κυβερνήσεων

Οι Ιδιωτικοποιήσεις έγιναν με την ίδια επιχειρηματολογία που χρησιμοποιούσαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις Αν εξετάσει κάποιος  τις   εισηγητικές εκθέσεις των προϋπολογισμών 2013(Σαμαράς) και 2018(Τσίπρας) χρησιμοποιούν ίδια  επιχειρηματολογία, για την αναγκαιότητα προώθησης των ιδιωτικοποιήσεων. Δηλαδή προώθησή τους  για  «πολλαπλά οφέλη για την ελληνική οικονομία, για   άμεση μείωση του δημόσιου χρέους, για να ενισχυθεί η  οικονομική δραστηριότητα της χώρας, για δημιουργία θέσεων εργασίας νέα φορολογικά έσοδα» κλπ

Συμπέρασμα

Αν και  η πίεση από Τρόϊκα  ήταν πολύ μεγάλη προχώρησαν εκείνες  οι  ιδιωτικοποιήσεις που  μπορούσαν  αντικειμενικά να προχωρήσουν και βέβαια στο τελικό  αποτέλεσμα έβαλε δυνατά  το χεράκι του και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η ουσία είναι πως πλέον ο Δημόσιος Τομέας όπως τον γνωρίζαμε πριν 3 δεκαετίες ως το 1990,  εξαφανίστηκε και δεν έχει καμία σχέση με το σήμερα. Δείτε τον σχετικό πίνακα στο τέλος του κειμένου  Οι μεγαλύτερες, οι στρατηγικής σημασίας  και  σημαντικότερες οικονομικά επιχειρήσεις  έχουν περάσει πλέον σε   ιδιώτες

Μένουν ακόμη ορισμένες επιχειρήσεις Κοινής ωφέλειας (νερό, αστικές συγκοινωνίες) και ακίνητη περιουσία  που και αυτές προβλέπεται πέρασμα στους ιδιώτες με βάση τη ρύθμιση περάσματος της περιουσίας αυτής για 99 χρόνια  στο Υπερταμείο

Με τις τεράστιας  έκτασης και βάθους ιδιωτικοποιήσεις   έχουν συντελεστεί τις τελευταίες δεκαετίες, ο όποιος δημόσιος έλεγχος στις Δ.Ε. είναι  ισχνός,  , με συνέπεια, αύριο μια πραγματική και όχι ψευδεπίγραφη κυβέρνηση Αριστεράς, να  μην  έχει αναπτυξιακά εργαλεία για να υλοποιήσει μια πραγματικά αριστερή πολιτική.

Κάνοντας ένα απολογισμό της μνημονιακής περιόδου βλέπουμε πως και την τελευταία  4ετία ο ΣΥΡΙΖΑ ανταποκρίθηκε πολύ στις απαιτήσεις της Τρόϊκα και των ιδιωτικών ομίλων που επεδίωκαν να αρπάξουν έτοιμες σημαντικές επιχειρήσεις.

Πρόθεση είναι να μην μείνει τίποτε όρθιο. Ξεπούλημα και για άλλα 23 αεροδρόμια, μαζί με ακίνητα και μαρίνες

Στο έγκλημα έβαλε το χεράκι του και ο ΣΥΡΙΖΑ και πλέον ο Δημόσιος Τομέας οδεύει σε εξαφάνιση. Οι μεγαλύτερες και  σημαντικότερες στρατηγικότερες  και με τα σημαντικότερα οικονομικά αποτελέσματα έχουν  περάσει πλέον σε   ιδιώτες

Μένουν πλέον δευτερεύουσες και κάποιες που δεν μπορούσε να ιδιωτικοποιήσει πλήρως (όπως νερό, αστικές συγκοινωνίες)

Να επισημανθεί  εδώ πως η  αξιοπιστία της Τρόϊκα και των τεχνοκρατών  αποδεικνύεται  μηδενική, γι αυτό, ο λαός πρέπει να μάθει  να ακούει αλήθειες από αυτούς που αγαπούν τον τόπο και όχι την Τρόϊκα και τους παραδομένους στα ξένα και εγχώρια συμφέροντα.

Δράση σήμερα

Επειδή το τέλος μνημονίων  και επιτροπείας είναι μόνο λόγια της επικοινωνιακής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ για να κοροϊδεύει το λαό η Αριστερά, ενωμένη και  απαλλαγμένη  από τους αποστάτες της, οφείλει να δράσει  και να σώσει  ότι μπορεί να σωθεί.

Όσο στην κυβέρνηση είναι κάποιο παράρτημα της Τρόικα, είτε  η ΝΔ είτε το ΠΑΣΟΚ είτε ο ΣΥΡΙΖΑ,η Τρόϊκα  είναι εξασφαλισμένη, με δεδομένο μάλιστα το νομικό οπλοστάσιο που διαμόρφωσαν.  Όσο  μας κυβερνούν οι παραδομένοι, η Τρόικα με δεδομένο το νομικό οπλοστάσιο θα είναι βέβαιη πως θα συνεχιστούν οι  ιδιωτικοποιήσεις.

Μια πραγματική αριστερή κυβέρνηση δεν θα αποδεχτεί ποτέ ως τετελεσμένο γεγονός το ξεπούλημα κρίσιμων επιχειρήσεων για την οικονομία και την Ανεξαρτησία της χώρας.

Ότι η εθνικοποίηση τους είναι ένα από τα εργαλεία της και ας μην θεωρούν πως δεν θα χρησιμοποιηθεί Πως θα τιμωρηθούν όσοι ξεπούλησαν τον δημόσιο πλούτο και εγκλημάτισαν σε βάρος του λαού.

Παράρτημα  Ποιες είναι οι Δημόσιες επιχειρήσεις σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού  2019 και συσχέτιση με 1989
Δ.Ε 1989 ΔΕΚΟ προυπολογισμου 2019
1 ΔΕΗ – Κοινωνία της Πληροφορίας (ΚτΠ) ΑΕ
2  ΕΛΔΑ -Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) ΑΒΕΕ
3 ΔΕΠ  -Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ)
4 ΙΓΜΕ  -Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) ΑΕ
5 ΕΟΜΜΕΧ  –Οργανισμός Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ)
6 ΟΤΕ  -Οργανισμός Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΟΠΕΚΕΠΕ)
7 ΟΣΕ  -Ειδικός Λογαριασμός Εγγυήσεων Γεωργικών  Προϊόντων (ΕΛΕΓΕΠ)
8 ΟΑ  -Πράσινο Ταμείο
9 ΕΛΤΑ -Μονάδα Οργάνωσης της Διαχείρισης Αναπτυξιακών Προγραμμάτων (ΜΟΔ) ΑΕ
10 ΟΑΣ/ΣΥΝΟΛΟ  – ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΑΕ
11 ΕΡΤ – ΟΣΕ ΑΕ
12 ΕΟΤ – ΕΡΓΟΣΕ ΑΕ
13 ΟΛΠ – Ελληνική Εταιρεία Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού (ΕΕΣΣΤΥ)
14 ΕΥΔΑΠ -Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών Αθηνών (ΟΑΣΑ) ΑΕ
15 ΕΑΒ -Οδικές Συγκοινωνίες (ΟΣΥ) ΑΕ
16 ΕΒΟ -Σταθερές Συγκοινωνίες (ΣΤΑΣΥ) ΑΕ
17 Α.ΑΘΗΝΩΝ  -ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ
18 ΔΕΦΑ  -Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης (ΟΑΣΘ) υπό εκκαθάριση
19 ΟΠΕ -Συμβάσεις παραχώρησης αυτοκινητοδρόμων
20 ΟΥΘ  – Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού (ΕΟΤ)
21 ΟΛΘ  – Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης
22  ΟΑΘ – Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (ΕΡΤ) ΑΕ
23  ΔΕΘ –
24 .ΔΕΠΟΣ
25  ΟΔΔΥ
26  ΚΕΔ
27 ΟΡΓ. ΒΑΜΒΑΚΟΣ
28 ΕΟΚ
29 ΚΛΑ
30   ΟΔΙΕ
31  ΕΛΟΤ
32  ΚΑΕ
33 ΑΕΡΟΠΛΟΙΑ
34 Ο.Α. CATERING –
35 ΟΠΑΠ
36  ΚΛΘ
37 ΟΛ. ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ
38 ΑΕΔΙΚ
39 ΟΣΚ
40  ΟΕΔΒ
41 ΕΤΜΟΑ
42 ΤΕΟ
43  ΕΟΦ
44 . ΕΛΕΠΕΧ
45 ΔΕΠ-ΕΚΥ

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας