Πανηγυρίζει το επικοινωνιακό μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ για τα ποσοστά του 90% με τα οποία εκλέχτηκε ο Τσίπρας στην Προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ποσοστά αυτά, πράγματι πρωτοφανή για το χώρο, επιδέχονται και μιας διαφορετικήςανάγνωσης.
Μπορεί να υποδηλώνουν τον βαθιά αρχηγοκεντρικό χαρακτήρα του κόμματος και ακόμα χειρότερα να αποτυπώνουν τη βούληση ενός κρατικοδίαιτου Συνεδριακού σώματος να στηρίξει με την ψήφο στον Τσίπρα τον ίδιο του τον εαυτό, το ρόλο και την ύπαρξη του, αφού πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ταυτιστεί με ένα πρόσωπο.
Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε πράγματι σταθμός, αλλά ένας σταθμός που επισφραγίζει τη βαθιά μετάλλαξη, πρωτοφανή σε ταχύτητα, αγριότητα και κυνισμό, του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα νέο μόρφωμα απροσδιορίστου συστημικού προσανατολισμού.
Είναι εντυπωσιακό ότι ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ των πραγματικών “τάσεων” εξαφανίσθηκε και στη θέση του ήρθε στο προσκήνιο ένα “απολίτικο”, “αποιδεολογικοποιημένο” εξάμβλωμα, του οποίου συνεκτικοί κρίκοι είναι μόνο ο αρχηγός, η εξουσία και μια ανώδυνη αριστερή φρασεολογία απαραίτητο προκάλυμμα ενός σκληρού μνημονιακού προσανατολισμού.
Είναι χαρακτηριστικό και από πρώτη όψη “μαζοχιστικό” ότι το Συνεδριακό σώμα των κρατικοδίαιτων και της κομματικής γραφειοκρατίας, εξέλεξε πρώτο και με ιαχές στην Κεντρική Επιτροπή, ένα πρόσωπο, όπως τον Ευκλ. Τσακαλώτο, τον άνθρωπο που κατεξοχήν εφαρμόζει τα μνημόνια, τον άνθρωπο που για τις εξαιρετικές υπηρεσίες του έχει καταστεί ο νέος “μικρός ήρωας” του εγχώριου και κυρίως του ευρωπαϊκού κατεστημένου. Τον άνθρωπο, ακόμα, που, ταυτόχρονα, τα μέσα ενημέρωσης εμφανίζουν, όχι χωρίς σκοπιμότητες, ως δήθεν αρχηγό μιας εσωκομματικής αντιπολίτευσης, τάχα, την ώρα που θρασύτατα επιτίθεται λάβρος σε όσους στο Συνέδριο διερωτώνται κατά πόσον “βγαίνει” το πρόγραμμα και ομολογούν το ρίσκο από την εφαρμογή του.
Ο επίλογος της φαρσοκωμωδίας ήταν η ωμή επέμβαση Τσίπρα για την ποσόστωση του 25% των κρατικών αξιωματούχων στη νέα Κεντρική Επιτροπή, ώστε να μην περιλαμβάνει και τους βουλευτές.
Η επέμβαση Τσίπρα υπήρξε άκρως αποτελεσματική.
Το αποτέλεσμα της “κακής” ψήφου των Συνέδρων ακυρώθηκε, με συνέπεια να εκλεγεί τελικά μια νέα Κεντρική Επιτροπή, η οποία συναποτελείται κατά μεγάλη πλειοψηφία από κρατικούς αξιωματούχους, βουλευτές και ενοίκους της Κουμουνδούρου.
Κάνουν λάθος όσοι νομίζουν ότι η “Πασοκοποίηση” και “Δημαροποίηση – ΕΑΡοποίηση” του ΣΥΡΙΖΑ, που εξελίσσεται με το χειρότερο τρόπο και με “αντιγραφή” του χειρότερου ΠΑΣΟΚ και των χειρότερων στιγμών της ΔΗΜΑΡ και της ΕΑΡ, προέρχεται από το πλήθος των εξωτερικών μεταγραφών του ΣΥΡΙΖΑ.
Η αλλοίωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι συνέπεια και αποτέλεσμα της άνευ όρων και ορίων μεταμόρφωσης του παλιού στελεχικού δυναμικού του ΣΥΡΙΖΑ που αντιπροσωπεύει τώρα ένα ακαθόριστο μίγμα καρεκλοθηρίας, πολιτικής ξιπασιάς και αμοραλισμού, την ίδια ώρα που η χώρα ερειπώνεται.
Ο νεομνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μέλλον. Όπως δεν έχει μέλλον και η χώρα με μια αξιοθρήνητη δεξιά μνημονιακή αντιπολίτευση.
Η πρόκληση για την Αριστερά σήμερα είναι να αλλάξει και να συμπαραταχθεί για να αλλάξει, προκειμένου να ανταποκριθεί στην ανάγκη μιας μεγάλης ανατροπής, όπως κάποτε μπόρεσε να το καταφέρει το ΕΑΜ.
Μια νέα σύγχρονη ΕΑΜ – ική προσπάθεια, χωρίς Βάρκιζες και Λίβανους, συνιστά σήμερα τη νέα μεγάλη εθνική και κοινωνική αναγκαιότητα.