Δεν έχει περάσει ούτε ένας μήνας από την εκλογή του κ. Μπάιντεν και δικαιωνόμαστε όσοι κρατούσαμε εξαιρετικά «μικρό καλάθι», ως προς τον «τουρκοφάγο» ρόλο του και τον θρυλούμενο «φιλελληνισμό» του. Προεκλογικά στις ΗΠΑ υπήρξαν φαιδρότεροι της φαιδρότητος γνωστοί «Αμερικανοί παράγοντες» που μας έλεγαν επίμονα, ότι ο κ. Μπάιντεν είναι τόσο φιλέλληνας ώστε όπου συναντήσει Έλληνα συστήνεται ως …«Μπαϊντενόπουλος».
Σήμερα ενισχύονται οι φόβοι μας, όχι μόνο βάσει του διαβόητου πλέον «Χάρτη Μπάιντεν», στον οποίο έχουμε ήδη αναφερθεί, αλλά και λόγω της επανεμφανιζόμενης τουρκόφιλης πολιτικής των ΗΠΑ. Θα αποτελέσει έκπληξη μεγατόνων εάν η νέα αμερικανική κυβέρνηση δεν θυσιάσει την Ελλάδα στον βωμό των γεωστρατηγικών της συμφερόντων προκειμένου να εξευμενίσει την Τουρκία. Γιατί αυτό σχεδιάζει να κάνει με εργαλεία τον Ενιαίο Κυβερνητισμό, την σημερινή ελληνική κυβέρνηση και το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης, που συμφωνούν σε μία «λογική» παράδοση στους Τούρκους μεγάλου μέρους του Αιγαίου, της ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ, μέσω Χάγης ή και χωρίς αυτήν. Εξάλλου έχουν συνεργαστεί στενά και στη διεθνώς παράνομη «Συμφωνία των Πρεσπών».
Η πάγια γεωπολιτική και γεωστρατηγική αρχή των ΗΠΑ να παραμένουν τουρκόφιλες –με παράπλευρη απώλεια τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος, μετά το 1950– δεν μοιάζει ότι θα αλλάξει ούτε αυτή τη φορά, και ευχόμεθα να διαψευστούμε!
Η Τουρκία με το ωκεανογραφικό «Τσεσμέ» και τη νέα παράτυπη τουρκική Νavtex, 18 Φεβρουαρίου – 12 Μαρτίου, πλειοδοτεί σε κατακτητικότητα και όχι σε απλή επιθετικότητα εναντίον της χώρας μας. Το σκάφος αυτό ανήκει στο πολεμικό ναυτικό των Τούρκων και τούτο σημαίνει καταπάτηση με στρατιωτικά μέσα μίας ΑΟΖ που υποτίθεται ότι βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση! Η Τουρκία πράττει αυτά γιατί γνωρίζει καλά πως οι Αμερικανοί την στηρίζουν και τώρα και θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να την κρατήσουν κοντά τους.
Το Συγχωροχάρτι για τους S-400
Πρόσφατα ο κ. Χολουσί Ακάρ δήλωσε ότι η Άγκυρα θα διαπραγματευθεί με την Ουάσιγκτον την εγκατάσταση των τουρκικών S-400 κάπου… σύμφωνα με το ελληνικό «Μοντέλο της Κρήτης, για τους S-300». Ο Τούρκος ΥπΕθΑ αποκάλυψε ότι θα υπάρξει κοινή αμερικανο-τουρκική επιτροπή για το ζήτημα, πράγμα που δεν επιβεβαίωσε η Ουάσιγκτον. Όμως από την «μη επιβεβαίωση» μέχρι του τί πραγματικά συμβαίνει στο παρασκήνιο υπάρχει μεγάλο περιθώριο πολιτικών χειρισμών. Έτσι τις τελευταίες ημέρες καλά πληροφορημένοι κύκλοι αναφέρουν πως οι Τούρκοι συζητούν σοβαρά με τις ΗΠΑ την μετατόπιση των S-400 σε μία ειδική ζώνη στο νότο της Τουρκίας, η οποία αρχίζει απέναντι από την Κύπρο, συνεχίζεται στα τουρκο-συριακά σύνορα και φτάνει στα σύνορα Τουρκίας-Ιράκ-Ιράν. Φυσικά οι Τούρκοι προτείνουν να τοποθετηθούν οι S-400 απέναντι από την Κύπρο, ώστε έτσι όχι μόνο να εξαφανίσουν στρατιωτικά τη μεγαλόνησο, αλλά να ελέγχουν όλο το τμήμα των συμφερόντων τους, στην ΝΑ Μεσόγειο, τα οποία ταυτίζονται με τον «Χάρτη Μπάιντεν», που προαναφέραμε.
Αυτή η ζώνη ήταν υπαρκτή στο πλαίσιο της Συνθήκης CFE (Περιορισμός Συμβατικών Δυνάμεων και Όπλων στην Ευρώπη), η οποία μετά από έτη διαβουλεύσεων, τέθηκε σε ισχύ στις 9/11/1992, μεταξύ Ρωσίας, ΗΠΑ και άλλων χωρών. Στις χώρες αυτές συμπεριλαμβάνεται η Τουρκία και δυστυχώς η Ελλάδα. Γιατί, το 1992, με κυβέρνηση ΝΔ, ως πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με την παροιμιώδη κυνική πολιτική επιπολαιότητά του και την έλλειψη προβλεπτικότητας που τον χαρακτήριζε επέτρεψε η χώρα μας να συνυπογράψει την Συνθήκη. Αυτό βόλευε τους Τούρκους, καθώς αποκτούσαν εύκολα και με ελληνική υπογραφή (!) στο νότο της χώρας τους μία «ζώνη» στην οποία θα μπορούσαν να κρύβουν όποια όπλα και δυνάμεις έκριναν, και να τα επαναχρησιμοποιούν όποτε κρίνουν.
Όμως, στις 10 Μαρτίου 2015, η Ρωσική Ομοσπονδία ανακοίνωσε ότι σταματά τη συμμετοχή της στην Κοινή Συμβουλευτική Ομάδα (JCG), δηλαδή στον μηχανισμό επίλυσης διαφορών της Συνθήκης. Υπογραμμίζεται ότι η Ρωσία είχε αναστείλει την εφαρμογή της συνθήκης το 2007, αλλά συνέχισε τη συμμετοχή της στην JCG…
Σήμερα η θολή και αμφιλεγόμενη αυτή κατάσταση βολεύει τους εμπλεκόμενους, ΗΠΑ, Ρωσία, και περισσότερο την Τουρκία.
Είναι δεδομένο ότι η φοβική ελληνική κυβέρνηση δεν διανοείται καν να καταγγείλει την Συνθήκη, έστω σήμερα. Η Ρωσία έχει κάθε συμφέρον να παραμείνουν οι S-400 σε τουρκικό έδαφος και ευχαρίστως θα δεχόταν σιωπηρά την ενεργοποίηση αυτής της «ζώνης» υπέρ της Τουρκίας Από την άλλη οι ΗΠΑ παίζοντας γεωπολιτικό κουκλοθέατρο θα μπορούν να ισχυρίζονται ότι δήθεν απομόνωσαν τους S-400 στο νότο της Τουρκίας και θα δικαιούνται να τους ελέγχουν βάσει της Συνθήκης.
Οι ΗΠΑ και Ρωσία δεν θα είναι η πρώτη φορά που συνεργάζονται άριστα υπογείως. Χαρακτηριστικό, καθ’ ημάς, παράδειγμα η διεθνώς παράνομη «Συμφωνία των Πρεσπών» την οποία επί μακρόν η Μόσχα κατήγγειλε ως «εξοργιστικά άκυρη», αλλά ουδέποτε εξέφρασε στο Συμβούλιο Ασφαλείας αυτές τις επίσημες και σε ανώτατο επίπεδο δημόσιες καταγγελίες της, μπλοκάροντας την «Συμφωνία» και τελικά συμφώνησε με την Ουάσιγκτον σε βάρος της Ελλάδος.
Σε περίπτωση εφαρμογής της Συνθήκης CFE για τους S-400 κανένας δεν θα μπορεί να εμποδίσει την Τουρκία να αλλάξει θέση στο μέλλον, πράγμα που έχει κάνει κατ’ επανάληψη και σε άλλα μείζονα ζητήματα απέναντι στις ΗΠΑ, π.χ. με τη βάση στο Ιντσιρλίκ, κ.α. Έτσι είναι βέβαιον ότι θα μπορεί να αξιοποιεί τις δεδομένες ατέλειες και δυσλειτουργίες της Συνθήκης CFE και, όπως προαναφέρθηκε, να ενεργοποιεί όποτε θέλει τους ρωσικούς πυραύλους επικαλούμενη την ασφάλειά της.
Halkbank, η μεγάλη σαπουνόφουσκα ενός δήθεν αμερικανικού «αντιτουρκισμού»;
Η τουρκική τράπεζα Halkbank κατηγορείται από ομάδα εισαγγελέων στις ΗΠΑ ότι χρησιμοποίησε διάφορες χρηματοπιστωτικές εταιρείες βιτρίνας στο Ιράν, την Τουρκία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προκειμένου να ξεπλένει χρήμα για το Ιράν και να διασπά τις διεθνείς κυρώσεις που του έχουν υποβληθεί. Τα ποσά που ξεπλύθηκαν για την Τεχεράνη είναι πολλά δισεκατομμύρια δολάρια τα οποία διαπλέκονται μέσα στο άλλο παγκόσμιο σκάνδαλο ξεπλύματος χρήματος στο οποίο εμπλέκεται η Τουρκία και η Deutche Bank με το συνολικό ποσό ξεπλύματος μα ξεπερνά τα δύο (2 τρις) τρισεκατομμύρια δολάρια. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΕΕ το 2013 επέβαλλε στην Deutche Bank πρόστιμο 725 εκατομμυρίων Ευρώ για ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
Το πρακτορείο Routers1,17 Φεβρουαρίου 2021, δημοσίευσε2 άρθρο σχετικό με μια δευτερεύουσα υπόθεση για την Halkbank με τίτλο: Το αμερικανικό δικαστήριο απορρίπτει υπόθεση (της) Halkbank εναντίον (της) Τουρκίας από θύματα επιθέσεων που συνδέονται με το Ιράν.
Στο κείμενο αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής: «H δικαστής της των ΗΠΑ Denise Cote3 αποφάσισε να απορρίψει την αγωγή που ασκήθηκε εναντίον της Halkbank από 876 ενάγοντες οι οποίοι ήταν θύματα ή σχετίζονται με θύμα τρομοκρατικής επίθεσης στο εξωτερικό, η οποία διαπράχθηκε από μια ομάδα που συνδέεται με το Ιράν.
Το δικαστήριο αποδέχθηκε το αίτημα της Halkbank να απορριφθεί η υπόθεση, λέγοντας ότι η υπόθεση θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί από δικαστήριο στην Τουρκία.
Διέταξε τις πλευρές να υποβάλουν συμφωνία έως τις 2 Μαρτίου για την εκδίκαση της υπόθεσης στην Τουρκία.»
Δεν γνωρίζουμε κατά πόσον αυτή η απόρριψη θα επηρεάσει συνολικά την κυρία υπόθεση της Halkbank, αλλά είναι μία εντυπωσιακή απόφαση που δημοσιοποιήθηκε λίγες βδομάδες αφότου ο κ. Μπάιντεν ανέλαβε πρόεδρος. Η έντιμος και αδέκαστος Αμερικανή δικαστής, κ. Cote, προφανώς γνωρίζει καλά, ότι στην Τουρκία λειτουργεί… μία εξίσου με την ίδια, «αξιότιμη δικαιοσύνη» εντεταγμένη στην ιδιόκτητη «ισλαμο-δημοκρατία» του κ. Ερντογάν. Είναι τραγικό ακόμη και να σκεφτεί κάποιος ότι στην Τουρκία υπάρχει δικαστήριο που θα δικάσει δίκαια την υπόθεση της Halkbank!
Η Τουρκία και η ανατροπή της μερικής έξωσής της από το πρόγραμμα των F-35
Το θέμα της «έξωσης» της Τουρκίας από το πρόγραμμα συμπαραγωγής των F-35 σπάνια παρουσιάζεται ολόκληρο. Δηλαδή, ότι η Τουρκία αποβλήθηκε προς το παρόν μόνο από την παραλαβή αεροπλάνων και την εκπαίδευση των πιλότων της, ενώ παραμένει στην συμπαραγωγή εξαρτημάτων του εν λόγω προγράμματος μέχρι και το 2022. Έτερον σημαντικό ζήτημα, που και αυτό αποκρύπτεται συνήθως, είναι ότι η παραγωγός εταιρεία Lockheed Martin δυσφορούσε και συνεχίζει να δυσφορεί με αυτή την εξέλιξη. Εάν αναλογιστούμε τον τεράστιο προϋπολογισμό της εταιρείας όσο και το ότι κινεί πολλά από τα νήματα του βαθέως αμερικανικού κατεστημένου, τότε τα πράγματα φωτίζονται περισσότερο. Φυσικά δεν θα μπορούσε φανερά η εταιρεία να προχωρήσει η ίδια σε νομικές κινήσεις υπέρ της Τουρκίας. Αλλά οι φίλοι… γι’ αυτό είναι, για να βοηθούν/δανείζουν τους φίλους στις δύσκολες στιγμές!
Έτσι, τις τελευταίες μέρες (Φεβρουάριος 2020) έγινε γνωστό ότι η Τουρκία υπέγραψε συμβόλαιο 750.000 δολαρίων με την τεράστιας δυναμικότητας αμερικανική δικηγορική εταιρεία Arnold & Porter. Το πρώτο αυτό συμβόλαιο έχει διάρκεια έξι μηνών και ξεκινά αμέσως! Αναγραφόμενος και δημόσια διακηρυγμένος σκοπός είναι το να προσφερθούν στην Τουρκία «συμβουλές στρατηγικής και πρόσβαση» στις αρχές των ΗΠΑ», με στόχο να ανατραπεί η μερική «έξωση» της Άγκυρας από το πρόγραμμα και οι Τούρκοι εργολάβοι να συνεχίσουν το έργο τους στο πλαίσιο του Κοινού Προγράμματος Μαχητικού (Joint Strike Fighter Program) F-35.
Είναι γνωστό, ότι η Τουρκία το λόμπι που χρειάζεται κάθε φορά απλώς το αγοράζει. Όπως είχε κάνει με πλήθος Αμερικανών αξιωματούχων μεταξύ των οποίων και ο πρώην σύμβουλος του κ. Τραμπ για την Εθνική Ασφάλεια των ΗΠΑ (τόσο καλά!), Στρατηγός Μάικλ Φλιν που καταδικάστηκε και αποπέμφθηκε εξαιτίας χρηματισμού από την Τουρκία, επί προεδρίας Τραμπ, αλλά κατόπιν έλαβε χάρη από τον ίδιο (!) πρόεδρο.
Για τους Τούρκους το συμβόλαιο υπέγραψε η εταιρεία SSTED Defence Industry Technologies, η οποία αποτελεί ιδιοκτησία της «Προεδρίας Αμυντικών Βιομηχανιών της Τουρκίας» (SSB), που είναι η κεντρική κρατική αρχή της Τουρκίας για την αμυντική της βιομηχανία, με έδρα την Άγκυρα.
Η Arnold & Porter, είναι συνυφασμένη με την νεώτερη νομική ιστορία των ΗΠΑ, καθώς ιδρύθηκε το 1946 από τον Θέρμαν Άρνολντ. Σήμερα αποτελεί δικηγορικό κολοσσό, με κεντρικά γραφεία στην Ουάσιγκτον, και δεκάδες παραρτήματα, απασχολεί περισσότερους από 1.000 δικηγόρους, και κυρίως διαθέτει διεθνές δίκτυο νομικής «συνεργασίας». Αν σε αυτήν την «συνεργασία» προσθέσουμε και τα συμφέροντα της Lockheed Martin μπορούμε να εξάγουμε «γόνιμα συμπεράσματα».
Το συμβόλαιο που έχει υπογράψει η Άγκυρα με την Lockheed Martin είναι πολύπλοκο, επιδέχεται πολλές ερμηνείες, και γι’ αυτό το Κογκρέσο δεν τόλμησε να εξαιρέσει την Τουρκία από την συμπαραγωγή εξαρτημάτων μέχρι το 2022. Ήδη σήμερα διαρρέεται πως «θα πρέπει να υπάρξουν νέες αντιλήψεις, καθώς υφίστανται πολλαπλά διασταυρούμενες γεωπολιτικές και εμπορικές συνθήκες μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας».
Με δεδομένη την δόλια εθελοτυφλία των ελληνώνυμων ενδοτικών που κάνουν τόσο θόρυβο για δήθεν «μείωση του ρόλου της Τουρκίας, από τις ΗΠΑ», σημειώνουμε ότι θα πρέπει να περιμένουν τουλάχιστον αυτό να αποδειχτεί… Ταυτόχρονα, όμως, θα πρέπει να σκεφτούν και την απίθανη γι’ αυτούς περίπτωση να πράξουν όσα απαιτεί ο ελληνικός λαός. Δηλαδή: να επιτρέψουν στην Ελλάδα να υπερασπιστεί αποτελεσματικά τον εαυτό της απέναντι στην συνεχώς κατακτητική Τουρκία, έστω και εάν σε αυτό υπογείως εναντιώνεται η Ουάσιγκτον.
Τα προσωπεία έχουν πέσει εδώ και δεκαετίες στην χώρα μας, ως προς τον εγχώριο συστημικό ενδοτισμό, όπως και στις ΗΠΑ, ως προς το πώς αυτές αντιμετωπίζουν την Ελλάδα.
Μακάρι τα επερχόμενα γεγονότα να μας διαψεύσουν!
