Η επίθεση στο Λαφαζάνη ΔΕΝ είναι επίθεση αφελών και ανώριμων, αλλά επίθεση πολιτική με διπλή… καθαρή πολιτική στόχευση και φυσικά δεν είναι καινούρια…
Ενορχηστρώνεται από συγκεκριμένα κέντρα και μηχανισμούς, και η πρόσφατη ανάθεση της εργολαβίας σε φτωχοδιάβολους να την κλιμακώσουν στην πλέον πρόσφατη εκδοχή της, προφανώς και δεν είναι τυχαία.
Στα πρώιμα βήματά της, εκδηλώθηκε με εμφαινόμενο ορμητήριο, το «σοσιαλθολωμένο» μυαλό υποτιθέμενων αναλυτών, γνωστών εφημερίδων και ηλεκτρονικών εντύπων, οι οποίοι επιχείρησαν να στοχοποιήσουν συγκεκριμένη αρθρογραφία αναδημοσιευόμενη στην ISKRA, αλλά και συγκεκριμένες πολιτικές πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί, αρκούμενοι ωστόσο σε αφορισμούς, χωρίς ποτέ να επιχειρήσουν να αντιπαρατεθούν στην ουσία αυτής της αρθρογραφίας και του περιεχομένου των πρωτοβουλιών.
Η δουλειά άλλωστε του πολιτικού καιροσκόπου, δεν είναι να κάνει πολιτική, αλλά να επιδίδεται σε επαναλαμβανόμενη και ακατάσχετη πολιτική αθλιότητα και απαξιωτική φλυαρία.
Σ αυτά τα πρώιμα βήματά τους λοιπόν, ανακάλυψαν «υπερεθνικισμούς» που “δεν συνάδουν με την Αριστερή φυσιογνωμία της ΛΑΕ”, και επιδόθηκαν σε μια ανελέητη σπέκουλα με λίβελους, απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και το γνωστό ψάρεμα σε θολά νερά και… «ότι κάτσει».
Μέρος αυτής της νηπιακής των προβοκατόρων σχολής, υπήρξε και ένα επίσης άθλιο παιχνίδι με φωτογραφικό υλικό, γύρω από το οποίο
επιχειρήθηκε να στηθεί ένα γαϊτανάκι συκοφαντιών, αποπροσανατολισμού και φτηνής λασπολογίας.
Η αναβαθμισμένη εκδοχή αυτής της βρώμικης επιχείρησης δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή της, και ως τέτοια είχε την ανάγκη και ενός εξόχως αναβαθμισμένου προσχήματος για να κλιμακωθεί.
Η “προστασία του Δημοκρατικού πολιτεύματος” εξελήφθη ως το καταλληλότερο πρόσχημα, και η θεσμική του εκπροσώπηση, δηλαδή το ομώνυμο «Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος», το οποίο εγκαινίασε ο Σημίτης, και του οποίου την εκσυγχρονιστική αναβάθμιση επιμελήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΔ: 7/2017, ανέλαβε να φέρει σε πέρας τη βρώμικη δουλειά.
Η αποφράδα εποχή του Θ. Σοφούλη αναβίωνε… Μαζί της αναβίωνε και στην νέα του εκδοχή ο «Αναγκαστικός Νόμος 509/1947»… Και η απαγγελία κατηγοριών σε βάρος του ιδίου του Λαφαζάνη αυτή τη φορά, για διασάλευση της εύρυθμης λειτουργίας του Κατοχικού κράτους, δεν άργησε να έρθει.
Προφανώς η κατοχική διοίκηση, έχει ανάγκη να προετοιμάσει το έδαφος, για την περαιτέρω εκσυγχρονιστική αναβάθμιση του νομοθετικού οπλοστασίου της, πιθανότατα με την αναβίωση και ενός νέου κατασταλτικού νομικού εργαλείου εφάμιλλου του επίσης Αναγκαστικού Νόμου 516/1948.
Και επειδή η κατάντια είναι καταδικασμένη να ανακυκλώνεται, αυτός ο ξεπεσμός επιστρέφει στις πρώιμες φτηνές και καταγέλαστες μεθόδους του, αξιοποιώντας αυτή τη φορά γνωστούς φτωχοδιάβολους του διαδικτύου, προκειμένου να εξαπολύσουν και νέα επίθεση για δήθεν εναγκαλισμούς του Π. Λαφαζάνη με ακροδεξιά μορφώματα, με πρόσχημα την εμφάνισή του σε τηλεοπτική εκπομπή.
Αυτή η επίθεση δεν είναι τυχαία. Άνθρωποι των σκοτεινών μηχανισμών αλλά και πολιτικοί μηχανισμοί της κυβέρνησης των ανδρεικέλων στηρίζουν και ενορχηστρώνουν αυτή την κλιμάκωση, η οποία προφανώς και θα ενταθεί αξιοποιώντας κάθε πρόσχημα, και η στόχευση είναι πολύ συγκεκριμένη:
- Το πρώτο πράγμα που επιδιώκουν, είναι να αποθαρρύνουν και να συμπιέσουν όποιον επιμένει οργανωμένα και θεσμικά, να ορθώνει ανάστημα και να ανακόπτει το ολέθριο έργο τους, είτε στα κολαστήρια των κατοχικών Ειρηνοδικείων του χθες, είτε στα επίσης κατοχικά Συμβολαιογραφία του σήμερα, και ακόμη στους παρόχους του ρεύματος σήμερα… του νερού αύριο… και ενδεχομένως ακόμη στα νοσοκομεία ή και αλλού σε κάποιο επόμενο χρόνο.
Οπουδήποτε δηλαδή θα επιχειρεί η Κατοχική διοίκηση και το δουλοπρεπές πολιτικό της προσωπικό, να αποκόπτει και να στερεί από τον πολίτη από το δικαίωμα της πρόσβασής του στα αυτονόητα και θεμελιώδη.
- Το δεύτερο πράγμα που επιδιώκουν, είναι να αποδυναμώσουν κάθε υγιή πατριωτική φωνή αντίστασης, στον κατάπτυστο εθνομηδενισμό και στη δουλοπρέπεια που σαρώνει τα πάντα.
Και επιδιώκουν να το πετύχουν, συκοφαντώντας, διαστρεβλώνοντας και εκχυδαΐζοντας, υιοθετώντας μια πανάθλια ρητορική, αντιεπιστημονική και επικίνδυνη, που προσβλέπει στο να αποκόψει το αυτονόητο δικαίωμα κάθε Δημοκρατικής και προοδευτικής δύναμης, να ορθώνει υγιή πατριωτικό λόγο, κόντρα στον εθνομηδενισμό αλλά και στην πατριδοκαπηλία.
Η επίκληση λοιπόν των αφορισμών που επιχειρούν να εμφανίσουν ότι δήθεν ο Λαφαζάνης ερωτοτροπεί με τον ακραίο εθνικιστικό λόγο, δεν είναι τυχαία. Επιδιώκει…
- Να διεμβολίσει την αλήθεια…
- Να αποδυναμώσει το αυτονόητο…
- Να επενδύσει στην αντίληψη ότι η Αριστερά θα πρέπει να αρκεστεί στον γενικό καταγγελτικό λόγο και να μην έχει άποψη για τα κορυφαία εθνικά διακυβεύματα. Και φυσικά…
- Να ενσπείρει στην κοινωνική της βάση την άποψη πως η αριστερά οφείλει να έχει ανοχή στον εθνομηδενισμό, και στην ρευστή εθνικά των πραγμάτων προσέγγιση.
Πρόκειται για μια ύπουλη προσπάθεια που επιδιώκει να αποξενώσει τις προοδευτικές και αριστερές δυνάμεις από ένα βασικό συστατικό του ιστορικού τους ρόλου, προκειμένου να απενοχοποιήσει και εμμέσως να νομιμοποιήσει επιλογές ενδοτισμού και εθνικής μειοδοσίας, που υλοποιούνται από αυτή την κυβέρνηση…
Από μια κυβέρνηση που επιμένει να καπηλεύεται μια κίβδηλη «αριστερή» φυσιογνωμία, υλοποιώντας ένα τρισάθλιο έργο εμπορευματοποίησης της χώρας στους Ευρωαμερικανούς και στο Ισραήλ, και η οποία δεν διστάζει να ρευστοποιήσει μέσα από εθνικά απαράδεκτες όσο και επιζήμιες συμφωνίες, τα θεμελιώδη στοιχεία της αδιαπραγμάτευτης εθνικής ατζέντας.
Αυτή η επίθεση επομένως, είναι προφανές πως δεν αφορά και δεν εξαντλείται στην σωστή ή λανθασμένη συμμετοχή του Λαφαζάνη σε μια συγκεκριμένη τηλεοπτική εκπομπή.
- Ξεκίνησε πολύ νωρίτερα από αυτήν…
- Εχει προορισμό που φτάνει πολύ μακρύτερα από αυτήν μέσα στο χρόνο…
- Και ενόψει δυσμενών εθνικών εξελίξεων, αυτό που επιχειρεί να βάλει στο στόχαστρο, είναι την αυτονόητη σχέση του κάθε αριστερού, δημοκρατικού και προοδευτικού ανθρώπου με τον αγνό και άδολο πατριωτισμό, που είναι άλλωστε και το πρώτιστο οφειλόμενο καθήκον του απέναντι στην Ελληνική κοινωνία.
Σε αυτή την επίθεση οφείλουμε να αντισταθούμε. Σήμερα είναι ο Λαφαζάνης… Αύριο θα είναι κάθε υγιής δημοκρατική πατριωτική φωνή… Μεθαύριο θα είναι το ίδιο το κίνημα του λαού μας που μοιραία θα κληθεί να δώσει τη μάχη για την υπεράσπιση της πατρίδας του.
Σ αυτόν τον αγώνα, κανένας δεν είναι μόνος. Και το πρόβλημα δεν είναι συναισθηματικό. Είναι βαθύτατα πολιτικό… Βαθύτατα εθνικό… Και ως τέτοιο οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε, τοποθετώντας απέναντί μας τον ενδοτισμό, τη μειοδοσία, και τους κάθε λογής καιροσκόπους και αβανταδόρους τους.
