του Δημήτρη Σαρρή∗
Ας σκεφτούμε το εξής σενάριο:
Ένας αντιπολιτευόμενος αμερικανός πολιτικός, λέει ότι δηλητηριάστηκε στην Αμερική και καταφεύγει για θεραπεία στη Ρωσία. Ύστερα από την αποθεραπεία του, επιστρέφει στην Αμερική όπου και φυλακίζεται…
Τι θα λέγαμε ότι είναι; Ποια θα ήταν η πρώτη υπόθεση που θα κάναμε; Ότι είναι μάλλον Ρώσος κατάσκοπος που θέλει να διαβρώσει το αμερικανικό σύστημα από μέσα… Σωστά; Σωστά και σίγουρα…
Όταν όμως αντιστρέψουμε τις χώρες και το όνομα του εν λόγω είναι Ναβάλνυ, τότε μιλάμε για έναν “ήρωα” κατά της δικτατορίας, έναν “καταπιεσμένο” που θα χαθεί σε κάποια μπουντρούμια μιας τρομακτικής χώρας… Και η ΕΕ, αυτές τις μέρες, συσκέπτεται εκ νέου για να προειδοποιήσει τη Ρωσία για την τύχη του Ρώσου πολίτη Ναβάλνυ. Ένα χαρακτηριστικό δείγμα αντιστροφής της πραγματικότητας με κάθε μέσο, που φυσικά αναπαράγεται ανεπιφύλακτα από τα ΜΜΕ.
Αντίστοιχα, πριν από τρεις μέρες ήρθε στο φως της δημοσιότητας με κάθε επίσημο τρόπο και με στοιχεία και ονόματα, η απόπειρα πραξικοπήματος στη Λευκορωσία, που είχε σχεδιαστεί για τις 9 Μαΐου, καθώς και η παράλληλη δολοφονία του Λουκασένκο. Εκτός του ότι δεν υπήρξε καμία ευθεία απάντηση, αμέσως μετά, η Τσεχία απευλαύνει 18 Ρώσους διπλωμάτες για να προκαλέσει την αμοιβαία και φυσιολογική αντίδραση… αντιστροφή και αποπροσανατολισμός…
Ας θυμηθούμε ότι, πριν κάποιους μήνες, οι Ευρωπαίοι δεν ασχολούνταν πεισματικά με τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας, αλλά …με τις εκλογές στη Λευκορωσία…!
Αυτές τις μέρες, νατοϊκα αεροπλάνα παρακολούθησης περνούν από τον ελληνικό εναέριο χώρο και κάνουν βόλτες μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Ουκρανία, ίσως για να προετοιμάσουν μια ακόμα σύγκρουση εκεί. Το ΝΑΤΟ που, ας μην το ξεχνάμε, σημαίνει “βορειοτλαντική συμμαχία”, ούτε μεσογειακή, ούτε Βαλτική, ούτε παρευξείνια, έχει απλωθεί σε ολόκληρη την Ανατολική Ευρώπη, με στρατεύματα, δίκτυα παρακολούθησης, πολιτική αναγκαστική επιρροή και συνεχή διάθεση επέκτασης…
Ποιο είναι το επιχείρημα; “Η Ρωσική επιθετικότητα”… Το ΝΑΤΟ είναι στη Βαλτική, στην Ουκρανία, στην Πολωνία, στη Μαύρη Θάλασσα, αλλά “κινδυνεύουμε από τη Ρωσική επιθετικότητα”… Οι Αμερικανοί έχουν δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες σταθμευμένους εδώ και δεκαετίες στη Γερμανία, ακολουθώντας τις συνθήκες που όρισαν το τέλος του Β Παγκόσμιου Πολέμου, αλλά η Ρωσία έχει αποχωρήσει από όλες τις χώρες και τις βάσεις που διατηρούσε στην ανατολική Ευρώπη ως τη δεκαετία του 90 με βάση τις ίδιες συνθήκες…. Αλλά… απειλούμαστε από τη Ρωσία!
Στην άλλη μεριά του πλανήτη, στα ανοικτά της Κίνας, αμερικανικά στρατεύματα κινούνται και παρακολουθούν τα πάντα. Πλησιάζουν την Ταϊβάν και απεργάζονται σενάρια επέκτασης και εκεί. Άλλωστε υπάρχει μόνιμη αμερικανική παρουσία στη Νότια Κορέα, στην Ιαπωνία, στις Φιλιππίνες και στα διπλανά νησιά του Ειρηνικού. Οι Κινέζοι, κάθε τόσο, κατηγορούνται γιατί κάνουν “επιθετικές κινήσεις” στην Σινική Θάλασσα…! Το ίδιο συμβαίνει και με το Ιράν, καθώς κάθε τόσο διαβάζουμε για “προκλητικές ενέργειες του Ιράν στον Περσικό Κόλπο”, κάπου εκεί δηλαδή που παραπλέει και ο 5ος αμερικανικός στόλος! Σκεφθείτε δηλαδή να έκαναν το ίδιο στα ανοιχτά των ΗΠΑ ή στον Κόλπο του Μεξικού κάποιες τρίτες χώρες… Ας μην σχολιάσουμε το γεγονός ότι το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών έκανε να επικυρωθεί αρκετές εβδομάδες. Και ας φανταστούμε να συνέβαινε το ίδιο στη Βολιβία ή στη Βενεζουέλα… Μάλλον, θα είχαμε αεροπορική εισβολή “εκδημοκρατισμού”…
Άλλη μια περίπτωση λοιπόν αντιστροφής της πραγματικότητας… Η οποία όμως βασίζεται κυρίως στην έλλειψη ενημέρωσης.
Εν κατακλείδι, βλέπουμε τα τελευταία χρόνια, με αποκλειστική ευθύνη των ΗΠΑ και των δυτικών χωρών, να δημιουργείται ένα νέο ψυχροπολεμικο σκηνικό με άρμα την ρωσοφοβία και την σινοφοβία. Η κοινή γνώμη και ιδίως η νεολαία, στις δυτικές χώρες αλλά και στην Ελλάδα, σχεδόν έχει πιστέψει ότι στη Ρωσία έχουν ακόμα κομμουνισμό και ότι ακόμα μπορεί να μας μολύνουν με απόβλητα από το Τσερνομπίλ (αλλά δεν ξέρει κανείς, εννοείται, για το τι γίνεται στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας). Η άγνοια της ιστορίας αλλά και της επικαιρότητας έχει φέρει σε ένα πολύ επικίνδυνο επίπεδο ανισορροπίας την όποια πολιτική σκέψη. Οι Ρώσοι αθλητές αποκλείονται εδώ και αρκετά χρόνια από κάθε επίσημη διοργάνωση και κανείς δεν διαμαρτύρεται. Η Κίνα απειλείται επίσης με κυρώσεις για τα δικαιώματα των μουσουλμάνων στα δυτικά της χώρας και τις ταραχές στο Χονγκ Κονγκ, αλλά κανείς δεν ασχολείται με τη Σαουδική Αραβία και τον πόλεμο στην Υεμένη ή με τους καθημερινούς πυροβολισμούς πολιτών από αστυνομικούς στις ΗΠΑ. Ζούμε μια άνευ προηγουμένου πολιτική και μιντιακή μονομέρεια, που διαστρεβλώνει τα πάντα και διαμορφώνει μια πολιτική πραγματικότητα άγνοιας και προκατάληψης. Σε αυτό παίζουν ρόλο και τα κοινοβουλευτικά πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα όπως και σε ολόκληρη την Ευρώπη, που εδώ και χρόνια έχουν πάψει να ενημερώνουν την κοινή γνώμη για το τι συμβαίνει γύρω μας. Δεν σχολιάζουν τίποτα και αρκούνται σε γενικεύσεις. Δεν χρειάζεται να γίνει κανείς ρωσόφιλος ή κινεζόφιλος για να βλέπει το δίκαιο και να κρίνει τις εξελίξεις. Δεν είναι κακό να βγαίνει κάποια ανακοίνωση πού και πού, ή να οργανώνεται κάποια ημερίδα σε συνεργασία και με πρεσβείες για να ενημερωθεί και η κοινή γνώμη. Δεν χρειάζεται να ενταχθούμε σε κάποια άλλη συμμαχία, αλλά θα ήταν σίγουρα καλύτερο να έχουμε φιλικές και ειλικρινείς σχέσεις με όλες τις πλευρές.
Αν, για παράδειγμα, ξεσπάσει πόλεμος στην ρωσόφωνη Ανατολική Ουκρανία, θα κινδυνεύσουν δεκάδες χιλιάδες Έλληνες ομογενείς που ζουν εκεί. Η Ελλάδα δεν είναι καθόλου μακριά από αυτό το μέτωπο και ίσως αντιμετωπίσει και ένα νέο κύμα προσφύγων και από εκεί, τα επόμενα χρόνια. Εκτός του ότι η χώρα μας θα εμπλέκεται έμμεσα, καθώς θα γίνει πεδίο διέλευσης κι αφετηρίας νατοϊκών δυνάμεων. Επιπλέον, με πρόσχημα όλες αυτές τις ανυπόστατες κατηγορίες, όπως στην περίπτωση Ναβάλνυ, επιβάλλονται συνεχώς κυρώσεις στη Ρωσία με αποτέλεσμα να πλήττονται άμεσα ελληνικές επιχειρήσεις και προϊόντα.
Δυστυχώς, έχουμε βυθιστεί εδώ και καιρό στην άγνοια των γεγονότων και στην απάθεια και αυτό δεν φέρνει “ησυχία και ασφάλεια”, αλλά ακόμα μεγαλύτερη χειραγώγηση και εν τέλει πνευματική και πραγματική υποδούλωση…
