Η Ρωσία, υποδεχόμενη τους Κούρδους της Συρίας, προειδοποίησε την Τουρκία «Εάν αντιμετωπίζετε την Κριμαία και την Ουκρανία με τρόπο που στοχεύει την κυριαρχία της Ρωσίας, με τον ίδιο τρόπο θα αντιμετωπίσουμε κι εμείς τα εθνικά προβλήματα της Τουρκίας».
Η τελευταία πράξη της Ρωσίας στην κατεύθυνση αυτή, ήταν η επίσημη υποδοχή και οι συνομιλίες που είχε ο ίδιος ο ΥΠΕΞ της Ρωσίας, Λαβρόφ στη Μόσχα, με την συν-πρόεδρο της Συριακής Δημοκρατικής Συνέλευσης.
Σε αντίθεση με τις προηγούμενες φορές, στη συνάντηση με την κουρδική αντιπροσωπεία παρευρέθηκε προσωπικά ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ.
Ο Λαβρόφ, υποδεχόμενος τους Κούρδους της Συρίας προειδοποίησε την Άγκυρα ότι:
«Εάν αντιμετωπίζετε την Κριμαία και την Ουκρανία με τρόπο που στοχεύει την κυριαρχία της Ρωσίας, θα αντιμετωπίσουμε κι εμείς με τον ίδιο τρόπο εθνοτικά προβλήματα που αφορούν την Τουρκία». .
Η Ρωσία μπορεί επίσης να ασκήσει λειτουργική πίεση στους Κούρδους για να τους εξαναγκάσει να ανοίξουν το κανάλι του διαλόγου με τη Δαμασκό.
Αυτή η μετατόπιση της ισορροπίας προς τους Κούρδους δημιουργεί επίσης πίεση στην Άγκυρα, με την οποία η Ρωσία θέλει να υποχρεώσει τον Ερντογάν να δώσει τα χέρια με τον Άσαντ.
Παρότι αυτές οι αλλαγές -σε τακτικό επίπεδο- της στάσης της Μόσχας απέναντι στους Κούρδους είναι πραγματικότητα, το όραμα της Ρωσίας για μια λύση που θα αναγνωρίζει την de facto αυτόνομη δομή στη ΒΑ Συρία υπό την ηγεσία των Κούρδων, προκαλεί εδώ και καιρό μεγάλο πονοκέφαλο και εκνευρισμό στην Άγκυρα.
Παρουσιάζοντας ένα σχέδιο συντάγματος 84 άρθρων στη διαδικασία της Αστάνα, η Ρωσία πρόσφερε ένα άνοιγμα στους Κούρδους που έχει μία συνειδησιακή αυτονομία, αφού γίνεται ρητώς αναφορά στην πολιτιστική τους διαφορά από την υπόλοιπη Συρία.
Περιλάμβανε στοιχεία που αλλάζουν τον «αραβικό εθνικό» χαρακτήρα του κράτους, όπως η αποδοχή της κουρδικής ως μητρικής γλώσσας παράλληλα με τα αραβικά, η αναγνώριση της εθνο-πολιτιστικής ταυτότητας και η αλλαγή της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας σε Συριακή Δημοκρατία.
Φυσικά, όταν η εταιρική σχέση Κούρδων-ΗΠΑ η Ρωσία δεν προώθησε αυτή την πρωτοβουλία.
Όμως οι Ρώσοι συνέχισαν να φιλοξενούν τους Κούρδους στη Μόσχα και, παράλληλα με τις αναταράξεις στο έδαφος, να πιέζουν για λύση τη Δαμασκό.
Πέρυσι, όταν ο Kadri Cemil και η Ilham Ahmed συναντήθηκαν στη Μόσχα με πρωτοβουλία του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, εξέδωσαν κοινή δήλωση για τη λύσης του κουρδικού προβλήματος στη Συρία.
Εκείνη η δήλωση έδειχνε μεν σεβασμό στην κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας, όμως αναγνώριζε αυτονομία στους Κούδους, ως φόρμουλα λύσης για τη Συρία γενικά.
Ήταν μια πρόταση λύσης που άφηνε την αρμοδιότητα στο κεντρικό κράτος να χειρίζεται ζητήματα όπως η άμυνα, η εξωτερική πολιτική και η οικονομία, ενώ ταυτοχρόνως ενίσχυε την αποκέντρωση και αποδεχόταν τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις ως μέρος του συριακού στρατού, ενώ παρέδιδε το μονοπώλιο της χρήσης των όπλων στον συριακό στρατό.
Πριν λίγες μέρες η İlham Ahmed φιλοξενήθηκε στη Μόσχα ως πρόεδρος της Συριακής Δημοκρατικής Συνέλευσης. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες φορές, στη συνάντηση παρευρέθηκε προσωπικά ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ.
Εάν η Ρωσία πείσει τη Δαμασκό να δώσει στους Κούρδους το καθεστώς που θέλουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η Τουρκία θα προσπαθήσει να παίξει το χαρτί της συμφιλίωσης με τον Άσαντ για να χαλάσει αυτή τη λύση.
Ο Ερντογάν είναι ήδη διατεθειμένος να το κάνει αυτό με τον Άσαντ, όπως έκανε πρόσφατα με τη συμφιλίωσή του με τον διάδοχο των ΗΑΕ, Μοχάμεντ μπιν Ζάιεντ.
Στη Συρία, η κατάσταση είναι διαφορετική. Ο Ερντογάν θέλει να δώσει τα χέρια, αλλά ο Άσαντ το θέλει;
Ο Άσαντ, για να δώσει τα χέρια με τον Ερντογάν, θέτει δύο όρους:
-Ο τουρκικός στρατός να αποσυρθεί πλήρως από τη Συρία
-Να σταματήσει η Άγκυρα την υποστήριξη σε ένοπλες οργανώσεις που δρουν στη Συρία.
Ο Ερντογάν δεν είναι έτοιμος να κάνει και τα δύο, ενώ κάτι τέτοιο δεν το θέλει ο συγκυβερνήτης, Ντεβλέτ Μπαχτσελί.