Στο έλεος των ξένων funds βρίσκονται πλέον όλες οι εκτάσεις που υπήρχαν στο χαρτοφυλάκιο της Αγροτικής Τράπεζας, η οποία δόθηκε, με μεγάλο κόστος για την οικονομία και τους φορολογουμένους «δώρο» με μεγάλη προίκα πολλών δισ (!) στον Μιχάλη Σάλλα
Ε λοιπόν, όσο περισσότερο βουτάς μέσα στην έρευνα για την πώληση της ΑΤΕ στην Πειραιώς τόσο περισσότερο αισθάνεσαι την ανάγκη για ένα πολύ γερό καθάρισμα, μόλις βγεις από αυτή.
Με την πρώτη ματιά η μεταβίβαση μπορεί να φαίνεται ως μία πολύ καλά ενορχηστρωμένη επιχείρηση, η οποία εμφανίστηκε ως σωτηρία για την ΑΤΕ. Η προσεκτική όμως μελέτη των στοιχείων δείχνει πως τελικά ήταν πολύ βιαστική και είχε πάρα πολλά κενά, αν ήθελαν βεβαίως κάποιοι, και ιδίως οι αρμόδιες Αρχές, να τα δουν.
Αλλα, όπως αποκαλύπτει η ιστορική αναδρομή στα γεγονότα, κανείς από αυτούς που μπορούσαν να παρέμβουν όχι μόνο δεν ήθελαν να τα δουν αλλά προτιμούσαν να τα αγνοούν ή να τα αποκρύπτουν.
Και εκείνοι που τα έβλεπαν, επειδή ακριβώς ήθελαν να τα δουν, ήταν αδύναμοι να αλλάξουν τη ροή των γεγονότων ή, αν προτιμάτε, τον ρουν της αμαρτωλής ιστορίας.
Η «δημοκρατία», όμως, σε πείσμα και κόντρα στο ρεύμα, άνοιξε και συνεχίζει να κρατά ανοιχτό τον φάκελο «Μεταβίβαση της ΑΤΕ στην Πειραιώς», όχι μόνο γιατί εκχωρήθηκε αντί πινακίου φακής, αλλά και γιατί στην υπόθεση υπάρχει επιπλέον όλων των άλλων ένα τεραστίων διαστάσεων εθνικό ζήτημα.
Στην ΑΤΕ ήταν υποθηκευμένο το 70% της ελληνικής αγροτικής γης και, όπως γίνεται αντιληπτό, πρόκειται για ένα πολύ ευαίσθητο ζήτημα, ιδίως τώρα που ξένα funds ελέγχουν την Πειραιώς, όπως φάνηκε από την αδυναμία του ΤΧΣ να αποπέμψει ανεπιθύμητο μέλος του διοικητικού συμβουλίου, παρότι κατέχει το 24,6% του μετοχικού κεφαλαίου και είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος.
Και είναι αδύνατον να σκεφτεί κανείς τι θα συμβεί τώρα που η χώρα βρίσκεται υπό επιτροπεία και αδυνατεί να ασκήσει ανεξάρτητη πολιτική, αν κάποιοι θελήσουν να ενεργοποιήσουν τον παράγοντα αυτόν που αφορά την αγροτική γη.
Ομως, ας αρχίσουμε να ξετυλίγουμε το κουβάρι των αποκαλύψεων για να δούμε ξεκάθαρα πόσο επικερδής ήταν για την Τράπεζα Πειραιώς του Μιχάλη Σάλλα η απόκτηση της ΑΤΕ και πόσο επιβλαβής για τους Ελληνες φορολογουμένους.
Τεράστια ζημιά
Το πρώτο που θα αναφέρουμε είναι πως, αν είχε ανακεφαλαιοποιηθεί η ΑΤΕ ξεχωριστά και αυτόνομα, το κόστος θα ήταν 4,3 δισ. ευρώ και το Δημόσιο θα κατείχε μία ολόκληρη και υγιή τράπεζα.
Με την επιλογή έδωσε 7,4 δισ. ευρώ «προίκα» στην Πειραιώς και βρέθηκε να κατέχει μόνο το 24,6% αυτής. Φοβερή επιχειρηματική κίνηση, που κάθε ιδιώτης θα την απέφευγε και θα ήταν ένοχος απέναντι στους μετόχους του, αν την υιοθετούσε.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Αν, σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, οι δύο τράπεζες είχαν προχωρήσει ξεχωριστά στην ανακεφαλαιοποίηση, το κόστος για τους φορολογούμενους Ελληνες θα ήταν 4,3 δισ. για την ΑΤΕ και 5,2 δισ. για την Πειραιώς, δηλαδή 9,5 δισ. ευρώ.
Με την επιλογή της πώλησης το κόστος έφτασε στα 13,3 δισ. ευρώ, δηλαδή 3,8 δισ. παραπάνω. Η εξέλιξη αυτή οδηγεί τους καχύποπτους να σκεφτούν ότι τα κεφάλαια που έλεγαν πως χρειαζόταν η Πειραιώς, δηλαδή τα 5,2 δισ., ίσως να μην ήταν αρκετά και η ΑΤΕ να ήταν το πραγματικό σωσίβιό της. Τις υποψίες ενισχύει και το γεγονός ότι δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα οι μελέτες για τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών, ενώ δεν γνωρίζει κανείς αν υπήρξε κάποια μελέτη για την αξία της ΑΤΕ, όπως επιβάλλεται από τα χρηστά συναλλακτικά ήθη και τους νόμους, ή πουλήθηκε… γουρούνι στο σακί αντί 95.000.000 ευρώ.
Οι καχύποπτοι ενισχύουν τα επιχειρήματά τους και από άλλα τρία στοιχεία και γεγονότα.
Τα στοιχεία είναι πως η ΑΤΕ είχε στην κατοχή της ακίνητα αξίας ανάμεσα στα 750.000.000 και 1 δισ. ευρώ, τα οποία μεταβιβάστηκαν στην Πειραιώς με την «καλή» τράπεζα.
Στην Πειραιώς μεταβιβάστηκε επίσης η ΑΤΕ Ασφαλιστική, της οποίας μόνο τα ακίνητα είχαν αξία 69.559.085,06 ευρώ. Αν προστεθούν άλλα 24.582.183,92 ευρώ από τα οικόπεδα και 55.126.002,30 ευρώ από τα κτίρια, φτάνουμε στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 149.000.000 ευρώ, δηλαδή κατά 54.000.000 ευρώ μεγαλύτερο από το ποσό που πλήρωσε η Πειραιώς του Μιχάλη Σάλλα για να αποκτήσει την ΑΤΕ με τις ευλογίες του τότε διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιώργου Προβόπουλου και της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη με υπουργό Οικονομικών τον Γιάννη Στουρνάρα.
Κι αυτό συνέβη παρότι ο Αντώνης Σαμαράς προεκλογικά έλεγε στο Βελλίδειο στη Θεσσαλονίκη: «Για εμάς η Αγροτική Τράπεζα είναι ένας δημόσιος τραπεζικός πυλώνας, που δεν πρέπει να κλείσει, γιατί μέσα της έχει εγγυήσεις αγροτικής γης και δεν πρέπει να μείνει χωρίς χρηματοδότηση».