Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Τζέιμς Ματίς σχολίασε αρνητικά την αγορά από την Τουρκία των ρωσικών πυραυλικών συστημάτων S-400, σε μια πρώτη αντίδραση απο το Πεντάγωνο αναφορικά με τις τουρκικές ανακοινώσεις ότι η Άγκυρα συμφώνησε με την Μόσχα για την αγορά των συστημάτων έναντι 2,5 δισ.$.
“Τα συστήματα δεν μπορούν να ολοκληρωθούν στην υπάρχουσα υποδομή του ΝΑΤΟ” σημείωσε ακόμη ο Μάτις προειδοποιώντας παράλληλα την Τουρκία ότι οι ΗΠΑ είναι εναντίον αυτής της αγοράς, γιατί τα ρωσικά πυραυλικά συστήματα που θα αγοράσει δεν θα μπορέσουν να συνδεθούν με την αντιαεροπορική Άμυνα του ΝΑΤΟ.
«Το πρόβλημα είναι ότι τα δύο συστήματα δεν θα διασυνδεθούν ποτέ και το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας θα πρέπει να εξετάσει πως θα διευθετήσει την εξέλιξη αυτή», είπε.
Σχετικά με το εάν οι ΗΠΑ έχουν εγκρίνει αυτήν την αγορά, ο Ματίς απάντησε: «Είναι μια απόφαση της ίδιας της Άγκυρας».
Η αντίδραση των ΗΠΑ αναφορικά με την αγορά ήρθε δύο ημέρες μετά τις δηλώσεις Τούρκου αξιωματούχου στο Bloomberg ότι η Τουρκία συμφώνησε με την Ρωσία για την αγορά 2+2 συστημάτων έναντι 2,5 δισ.$.
Τα δύο πρώτα θα κατασκευαστούν στην Ρωσία και τα επόμενα δύο στην Τουρκία, όπως ανέφεραν τουρκικές πηγές.
Η υπόθεση όμως αποκτά επιπρόσθετο ενδιαφέρον καθώς πηγές στην Μόσχα αναφέρουν πως είναι πιθανή η γρήγορη παράδοση ενός συστήματος S-400 στην Τουρκία ως ενδιάμεση λύση, μέχρι να ξεκινήσουν οι παραδόσεις των συστημάτων παραγωγής.
Πιο συγκεκριμένα η παραγγελία συνολικού ύψους 2,5 δισ. $, αφορά δύο Μοίρες αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 Triumf οι οποίες θα κατασκευαστούν στην Ρωσία και θα παραδοθούν το 2018 (κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για ετοιμοπαράδοτα συστήματα που έχουν κατασκευαστεί για την ρωσική Αεροπορία κα μπορούν άμεσα να παραδοθούν ή κάποιο άλλο πελάτη του εξωτερικού, το τελευταίο πάντως με επιφύλαξη) και την κατασκευή δύο ακόμη Μοιρών στην Τουρκία από την εγχώρια αμυντική βιομηχανία μετά από μεταφορά της σχετικής τεχνολογίας και τεχνογνωσίας.
«Η Τουρκία συμφώνησε στο ποσό των 2,5 δισ.$ για να αποκτήσει το πιο τεχνολογικά προηγμένο αντιαεροπορικό σύστημα», ανέφερε στο Bloomberg ανώτατος Τούρκος αξιωματούχος, το οποίο προσθέτει πως η Τουρκία μπορεί να παραλάβει τα δύο πρώτα συστήματα τον επόμενο χρόνο και τα κατασκευάσει ακόμη δύο σε τουρκικές βιομηχανίες.
Εάν το παραπάνω χρονοδιάγραμμα δεν κατορθωθεί να τηρηθεί τότε πολύ πιθανό να υπάρξει η προμήθεια ενός συστήματος ως ενδιάμεση λύση, τονίζεται.
Σύμφωνα με τον Ρώσο στρατιωτικό αναλυτή Konstantin Makienko του Center for Analysis of Strategies and Technologies της Μόσχας η Άγκυρα αισθάνεται «απογοητευμένη» από τις ΗΠΑ αναφορικά με την υποστήριξη τους στους Κούρδους της Συρίας και έτσι αποφάσισε να το ρίξει λίγο έξω… από το ΝΑΤΟ.
Σύμφωνα με τον Ρώσο αναλυτή οι Τούρκοι θα μπορούν να αναπτύξουν τους S-400 Triumf στις ακτές του Αιγαίου στα σύνορα της Τουρκίας με την Ελλάδα και την Αρμενία περιοχές που μέχρι σήμερα οι Τούρκοι δεν είχαν τη δυνατότητα αντιαεροπορικής κάλυψης μεγάλης εμβέλειας.
Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι η συμφωνία θα αποφέρει αλλαγές “τεκτονικού τύπου” στην παγκόσμια αγορά όπλων, ενώ χαρακτηρίζει ότι η προμήθεια του συστήματος θα αλλάξει του “κανόνες του παιχνιδιού”, στην περιοχή.
Βασικό στοιχείο για την επιλογή των Ρωσικών συστημάτων είναι η μεταφορά τεχνογνωσίας από την ρωσική στην τουρκική αμυντική βιομηχανία ώστε στο μέλλον οι Τούρκοι να μπορέσουν να αναπτύξουν το δικό τους αντιαεροπορικό σύστημα μεγάλου ύψους/εμβέλειας το οποίο θα βασίζεται στο S-400.
Το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα δεν θα ολοκληρωθεί στο ΝΑΤΟικό σύστημα Αεράμυνας όπως άλλωστε έχει ήδη ανακοινωθεί από Τούρκους επισήμους, αλλά στο εθνικό Τουρκικό. Επιπρόσθετα οι S-400 Triumf της Τουρκίας δεν θα είναι εξοπλισμένοι με σύστημα IFF.
Το Bloomberg αναφέρει ότι η συμφωνία «σηματοδοτεί μια σημαντική στροφή της Τουρκίας απέναντι στο ΝΑΤΟ όπου είναι μέλος εδώ και έξι δεκαετίες».
«Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ από τα πρώτα χρόνια του ψυχρού πολέμου παίζοντας ένα σημαντικότατο ρόλο ως μια χώρα η οποία συνόρευε με την ΕΣΣΔ.
Οι δεσμοί αυτοί όμως τώρα έχουν υποστεί σημαντική ζημιά καθώς ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ.Ερντογάν θέλει να ακολουθήσει μια διαφορετική πολιτική σε ένα περιβάλλον που κυριαρχείται από τις ένοπλες συγκρούσεις σε Συρία και Ιράκ».
