Πούτιν Κίπλινγκ και το φορτίο του Ρώσου πολίτη

558
Πούτιν Κίπλινγκ και το φορτίο

par Dmitry Orlov/ Reseau International/12-5-21    

Μετάφραση: Μ.Στυλιανού

Στην ομιλία του της 21ης Απριλίου 2021, ο Πούτιν έκανε μια πολύ αιχμηρή πολιτιστική αναφορά, η οποία, εάν αξιοποιηθεί, προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για τα τρέχοντα γεγονότα και τι είναι πιθανό να συμβεί.

Πρώτον, ένα μικρό πλαίσιο. Τον Φεβρουάριο του 2021, ο Ζοζέπ Μπορέλ,  επικεφαλής διπλωμάτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πραγματοποίησε ένα ταξίδι στη Μόσχα, το οποίο χαρακτηρίστηκε καταστροφικό. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του, ο Μπορέλ απαίτησε από τη Ρωσία να απελευθερώσει τον Αλεξέι Ναβάλνι, ο οποίος είχε μόλις αρχίσει να εκτίει την ποινή του για προηγούμενη καταδίκη για απάτη. Σε αντάλλαγμα, ο κ. Μπορέλ είδε να του παρουσιάζεται ένα βίντεο εικόνων από τις αγριότητες που διέπραξε η ευρωπαϊκή αστυνομία κατά διαδηλωτών σε αρκετές χώρες της ΕΕ και του είπαν ότι μια τέτοια συμπεριφορά ήταν απαράδεκτη, υποδηλώνοντας ότι η ΕΕ δεν ήταν σε θέση να δώσει μαθήματα στη Ρωσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Το ταξίδι του συνέπεσε με την απέλαση μιας ομάδας Ευρωπαίων διπλωματών που είχαν παρέμβει στις εσωτερικές υποθέσεις της Ρωσίας με τη συμμετοχή τους σε πολιτικές διαδηλώσεις εκεί, οι οποίες ήταν ασύμβατες με την διπλωματική τους ιδιότητα. Αργότερα, ο υπουργός Σεργκέι Λαβρώφ δήλωσε ότι αν και οι σχέσεις με την ΕΕ είναι σχεδόν νεκρές, η Ρωσία θα συνεχίσει να αναπτύσσει σχέσεις με τα διάφορα Ευρωπαϊκά έθνη. Στη συνέχεια, λίγο λιγότερο από δύο μήνες αργότερα, αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, όλες πρώην μέλη του Ανατολικού Μπλοκ και τώρα μέλη του ΝΑΤΟ, άρχισαν να απελαύνουν Ρώσους διπλωμάτες με ψευδή προσχήματα.

Στη συνέχεια ήρθε η ομιλία του Πούτιν της 21ης Απριλίου 2021, η οποία έλεγε τα εξής: «Θέλουμε να διατηρήσουμε καλές σχέσεις με όλους εκείνους που συμμετέχουν στον διεθνή διάλογο. Αλλά βλέπουμε τι συμβαίνει στην πραγματική ζωή. Όπως είπα, κατά καιρούς κυνηγούν τη Ρωσία χωρίς λόγο. Και φυσικά, όλα τα είδη των μικρών Ταμπάκι τρέχουν γύρω της καθώς οι  Ταμπάκι τρέχουν γύρω από τον  Σέρ Χαν  -είναι όλα σαν στο βιβλίο του Kίπλιγκ – που ουρλιάζουν για να κάνουν τον κυβερνήτη τους ευτυχισμένο. Ο Κίπλινγκ ήταν σπουδαίος συγγραφέας.»                                                                       Ακούγοντας αυτά τα λόγια, μεγάλο μέρος της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης στην οποία απευθύνθηκε χαμογέλασε και γέλασε. Το βέλος του Πούτιν βρήκε τον στόχο του.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Εδώ, ο Shere Khan – μια φρικτή, δολοφονική αλλά γερασμένη τίγρη από το Βιβλίο της Ζούγκλας του Rudyard Kipling – αντιπροσωπεύει, με αρκετά διαφανή τρόπο, τις Ηνωμένες Πολιτείες στην τρέχουσα κατάσταση γήρανσης, που ενσαρκώνεται σωστά από τον γεροντικό Τζο Μπάϊντεν. Ο Ταμπάκι, το υφέρπον τσακάλι που κοιτάζει να αποκτήσει τα λείψανα του Shere Khan, εκπροσωπεί τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που εκδιώκουν συστηματικά Ρώσους διπλωμάτες μετά από ψευδείς κατηγορίες, εντελώς τραγελαφικές, εναντίον της Ρωσίας. ‘Όπως, σχετικά με μια συγκεκριμένη παράνομη αποθήκη πυρομαχικών της Τσεχίας, που φέρεται να καταστράφηκε πριν από επτά χρόνια από τους πανταχού παρόντες Ρώσους πράκτορες Petrov και Boshirov, οι οποίοι, με την ευκαιρία αυτή, έχουν αφήσει, με ασυνήθιστο τρόπο, στο σπίτι τους το μπουκαλάκι  αρωμάτων τους που περιέχει Novichok, ένα χημικό όπλο στρατιωτικού προορισμού.

Η αντιμετώπιση των Ηνωμένων Πολιτειών ως μιας παλιάς τίγρης χωρίς δόντια και των ανατολικοευρωπαίων ως υπηρετικά της τσακάλια είναι, φυσικά, ήδη πολύ συμπαθητικό, αλλά υπάρχει και κάτι άλλο πίσω από αυτήν την πολιτιστική αναφορά. Καταρχάς, αν οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο Shere Khan και οι ανατολικοευρωπαίοι υποτελείς τα τσακάλια του, τότε ποια είναι η Ρωσία σε αυτή την ιστορία; Θεωρείται ότι η Ρωσία σε αυτή την ιστορία προσωποποιείται από τον Mόγκλι – το άγριο αγόρι που μεγάλωσε από λύκους που κατέχει ένα τρομερό όπλο που φοβάται ο Shere Khan: τη φωτιά. Η αναφορά εδώ αναφέρεται στην πανοπλία νέων ρωσικών όπλων, όπως οι υπερηχητικοί πύραυλοι Κρουζ, οι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι και οι πυρηνικές τορπίλες απεριόριστου βεληνεκούς, για τις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν καμίαν απάντηση.

Δεύτερον, η αναφορά στον Rudyard Kipling στην ομιλία του Πούτιν είναι από μόνη της μια αριστοτεχνική επιλογή. Ο Κίπλινγκ ήταν ένας σπουδαίος Άγγλος συγγραφέας, νομπελίστας και μια πραγματική λογοτεχνική ιδιοφυΐα. Ακόμα και σήμερα, είναι πολύ δημοφιλής στα παιδιά της Ρωσίας (σε μετάφραση, φυσικά) και ο Μόγκλι του είναι πανταχού παρών σε βιβλία, κινούμενα σχέδια, βιβλία ζωγραφικής κ.λπ. Ο Κίπλινγκ ήταν επίσης ένας ομολογημένος Βρετανός ιμπεριαλιστής και ρατσιστής εκ πρώτης όψεως, ο οποίος επινόησε τη φράση «το φορτίο του λευκού» για να εκφράσει την ευθύνη του λευκού να εκπολιτίσει και να ελέγξει τους έγχρωμους αγρίους και να τους εξημερώσει επιβάλλοντας νόμο και τάξη. Η εικονοκλαστική μανία που μαστίζει  τελευταία τη Δύση καθιστά μάλλον δύσκολη την αναφορά στον Κίπλινγκ, και η αναφορά του Πούτιν είναι μια κατηγορηματική άρνηση να παίξει το παιχνίδι αυτού του κύματος πολιτιστικού ευνουχισμού. Ο Κίπλινγκ ήταν ρατσιστής; Ε και? Ο ρατσισμός δεν είχε στο ελάχιστο αποδοκιμαστεί στην εποχή του. Η δίκη του σύμφωνα με τους πολιτιστικούς κανόνες μιας άλλης εποχής ή πολιτισμού δεν είναι μια ορθή ενέργεια.

Η τελευταία πτυχή αυτής της πολιτιστικής αναφοράς είναι ότι υποχρεώνει στην επανεξέταση της φράσης «το φορτίο του λευκού», η οποία είναι γνωστή ακόμη και σε όσους δεν γνωρίζουν τίποτα περισσότερο για τον Κίπλινγκ – εκτός, φυσικά, από το ότι ήταν ρατσιστής και ιμπεριαλιστής λευκός και πιθανώς επίσης σεξιστής ομοφοβικός (επειδή ποιος δεν ήταν εκείνη την εποχή;) – και ποιος επομένως δεν θα εκπλαγεί να τη διαβάσει.

Αυτό το είδος διαγραφής  αυτής πλευράς του πολιτισμού και της ιστορίας, που βασίζεται σε σύγχρονα ήθη που κάθε άλλο παρά είναι καθολικά, είναι απαράδεκτο για τους Ρώσους, οι οποίοι θεωρούν ότι είναι έγκυρος κάθε πολιτισμός και ιστορία, με τα ελαττώματά τους. Εάν ο βρετανικός πολιτισμός δεν επιβιώσει στη Βρετανία, ας γίνει όπως επιθυμούν. Οι Ρώσοι θα  φροντίσουν ό,τι επιβάλλεται.

Όχι μόνο υποχρεούνται οι Ρώσοι να κρατήσουν ζωντανό ότι έχει απομείνει ζωντανό από την Δυτική Ιστορία και τον πολιτισμό, αλλά οι συνθήκες τους υποχρεώνουν επίσης να προστατεύσουν την ιστορία και τον πολιτισμό πολλών άλλων λαών του κόσμου από τις συνεχείς υποτιμήσεις τους από τους Δυτικούς, οι οποίοι αφού λεηλάτησαν επί αιώνες τα πλούτη αυτών των λαών, στρέφονται τώρα  κατά της ψυχής τους, προσπαθώντας να την μεταμορφώσουν κατά το δικό τους εκφυλισμένο πρότυπο. Αυτό είναι πλέον το φορτίο τους: Να προστατεύσουν τον κόσμο από τους Αγρίους της Δύσης και να τους  χαλιναγωγήσουν, με την επιβολή ενός καθεστώτος Διεθνούς Νόμου και Τάξης -το φορτίο του Ρώσου.

Ντμίτρι Ορλόφ

Πηγή: http://cluborlov.blogspot.com

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας