Δεν έχουμε απλώς μια μερική αποχώρηση των ΜΑΤ και των μηχανημάτων του Στρατού από Λέσβο και Χίο.
Αυτό που συμβαίνει με τον εξαναγκασμό των ΜΑΤ να φεύγουν κακήν-κακώς, εξευτελισμένα και κάτω από τη γενική λαϊκή κατακραυγή από τα νησιά, δεν έχει προηγούμενο.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά και συνολικότερα το πολιτικό κατεστημένο δεν υπέστη απλώς μια πολιτική ήττα αλλά ένα πολιτικό βατερλό.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του, εκτός τόπου και χρόνου και χωρίς αίσθηση και συναίσθηση της πραγματικότητας, είδαν τα σχέδια τους για κλειστά κέντρα-φυλακές να συντρίβονται.
Κάθε απόπειρα να επανέλθει αυτό το σχέδιο με “φυλακές“-πυριτιδαποθήκες για το μέλλον των νησιών θα πέσει στο κενό και θα συναντήσει ξανά της το αγωνιστικό τείχος των νησιωτών.
Αυτήν την ώρα δεν γνωρίζουμε που θα καταλήξει η σύσκεψη του πρωθυπουργού με τους αυτοδιοικητικούς παράγοντες των νησιών.
Το κλειδί, όμως, για μια θετική διέξοδο στα νησιά δεν βρίσκεται στην αυτοδιοίκηση, στους δημάρχους και στον περιφερειάρχη.
Το κλειδί για μια θετική λύση στο προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα το κρατάνε οι Βρυξέλλες.
Οι Βρυξέλλες και η γερμανική Ευρώπη έχουν μετατρέψει εδώ και καιρό ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα σε πρόβλημα ελληνικό, χάρη στις εθελόδουλες και ευρώ-πληκτες ελληνικές κυβερνήσεις.
Οι Βρυξέλλες έχουν σηκώσει αδιαπέραστα τείχη για πρόσφυγες και μετανάστες απέναντι στην Ελλάδα και έχουν αφήσει τη χώρα μας διπλή βορρά στις άπληστες ορέξεις του Ερντογάν και του τουρκικού κατεστημένου.
Πρώτον, βορρά στα κύματα προσφύγων και μεταναστών που αποστέλλει το τουρκικό καθεστώς υπό τα αδιάφορα βλέμματα των ευρωπαϊκών χωρών, αφού οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έχουν στεγανοποιήσει την Ελλάδα.
Δεύτερον, βορρά στην επεκτατική πολιτική της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο αλλά και έκθετη τη Συρία, στην εισβολή της Τουρκίας, πράγμα ιδιαίτερα σημαντικό για τα προσφυγικά κύματα.
Η κυβέρνηση αυτήν την ώρα και το εθελόδουλο ελληνικό κατεστημένο δεν διανοούνται, όπως δεν διανοήθηκαν τόσα χρόνια, να διεκδικήσουν δυναμικά την αναλογική διαχείριση, υποδοχή, διαλογή και κατανομή προσφύγων και μεταναστών ανάμεσα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Η κυβέρνηση αυτήν την ώρα και το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο δεν θέλουν, όπως δεν θέλησαν τόσα χρόνια πριν, να απαιτήσουν μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική απέναντι στην Τουρκία για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Όπως δεν διανοήθηκαν και δεν διανοούνται και τώρα να απαιτήσουν από την Ε.Ε να αναλάβει έμπρακτες πρωτοβουλίες για την αποχώρηση των στρατευμάτων της Τουρκίας και των τζιχαντιστών μισθοφόρων της από τη Συρία, πράγμα που θα μείωνε δραστικότατα και τα προσφυγικά ρεύματα.
Το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο, όπως θυσίασε με τα μνημόνια την ελληνική οικονομία και κοινωνία για να διασώσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες, την Ευρωζώνη και την Ε.Ε, έτσι και τώρα προσφέρει βορρά και θυσιάζει ως όμηρο τα πανέμορφα νησιά μας για να προστατεύσει τις Βρυξέλλες και την γερμανική Ε.Ε.
Διαλύουν την Ελλάδα. Είναι επικίνδυνοι.
Η χώρα χρειάζεται επιτέλους μια μεγάλη ενωτική και μετωπική προσπάθεια και μια προοδευτική ανατροπή για την εθνική της ανεξαρτησία, την οικονομική της ανασυγκρότηση και μια νέα προοδευτική πολιτική ηγεσία με τόλμη, ανιδιοτέλεια και εντιμότητα, που θα έχει ως μόνο γνώμονα της πορείας της το εθνικό και το κοινωνικό συμφέρον και όχι την εξυπηρέτηση των “προστατών” μας.
Επιτέλους, οι πολίτες αυτής της χώρα πρέπει να αποβάλλουν τον φόβο και να σταματήσουν να επιδεικνύουν ανοχή ή και να στηρίζουν τους εκάστοτε δημίους τους.
Ν.Ζ