Ένας από τους πιο επιφανείς, «συντηρητικούς» βέβαια οικονομολόγους, με μεγάλο ρόλο στην Γερμανία και στην Ε.Ε. είναι ο Ντάνιελ Γκρος. Σε συνέντευξή του που τμήματά της δημοσίευσε η καθημερινή της Κυριακής της 18 Μαρτίου 2018, υπό τον τίτλο «Αν δεν αποταμιεύεσετε περισσότερο δεν έχετε μέλλον», σπάει με απλές κουβέντες την μυθολογία των Ξένων Επενδύσεων.
Έχουμε υποστηρίξει επανειλημμένα αυτό που λέει και ο Ν. Γκρος: «Δεν μπορείς να περιμένεις ότι τις Επενδύσεις θα τις κάνουν οι ξένοι. Σε κάθε κανονική χώρα, 90% των επενδύσεων είναι εγχώριες».
Λίγους μήνες νωρίτερα σε συνέντευξή του που δημοσίευσε η Ναυτεμπορική έλεγε το ίδιο: «Η ερώτηση-κλειδί δεν είναι η προσέλκυση επενδύσεων από το εξωτερικό, αλλά το γιατί οι Έλληνες επιχειρηματίες δεν επενδύουν περισσότερες από τις εγχώριες αποταμιεύσεις. Η Ελλάδα θα πρέπει να είναι σε θέση να χρηματοδοτεί τις επενδύσεις που χρειάζεται για την ανοικοδόμηση με τις δικές της οικονομίες».
Ενώ όσον αφορά την περιβόητη έξοδο στις αγορές την παραπέμπει για την επόμενη δεκαετία:
«Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να πάρει άλλες αποφάσεις και να αποφύγει την πρόσβαση στις αγορές μέχρι να υλοποιηθούν πλήρως οι μεταρρυθμίσεις. Θα πρέπει να παραμείνει εκτός αγορών για τα επόμενα δέκα χρόνια. Ο δανεισμός από τις αγορές είναι ακριβός και η χώρα έχει ήδη υψηλό επίπεδο χρέους. Θα συνιστούσα, λοιπόν, μια πολιτική αντικατάστασης όλων των ομολόγων του ιδιωτικού τομέα που ωριμάζουν με δάνεια του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και όχι δανεισμό από τις αγορές. Η ανάληψη νέους χρέους με υψηλό κόστος δεν είναι θετική εξέλιξη για την χώρα. Θα ήταν προτιμότερο να πετύχει δανεισμό με το χαμηλότερο δυνατό κόστος και αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω του ESM.»
Όπως λέει (όχι μόνο αυτός αλλά και η οικονομική επιστήμη), το κλειδί των επενδύσεων είναι οι αποταμιεύσεις και στην Ελλάδα «οι αποταμιεύσεις μετά το 2001 (είσοδος στο ευρώ) εξανεμίστηκαν με αποτέλεσμα οι καθαρές επενδύσεις μετά την κρίση να είναι αρνητικές». «Τη δεκαετία του 80 και του 90 ο έλληνας είχε μικρότερο εισόδημα αλλά αποταμίευε». « Η κουλτούρα αποταμίευσης που είχε ο έλληνας έχει σχεδόν εξαφανιστεί».
Όπως καταλαβαίνετε εδώ ο Ν. Γκρος κάνει μια μεγάλη αλχημεία ξεκόβοντας από την οικονομία, και αντί της αιτίας (της εισόδου της χώρας στην ΟΝΕ), που για ευνόητους λόγους δεν θέλει να αναδείξει, βγάζει το μαγικό ραβδί της αλλαγής κουλτούρας.
Στην Ελλάδα οι καθαρές αποταμιεύσεις από τότε που έχουμε στοιχεία, το 1960, έως και το 2000 ήταν πάντα θετικές και αυτό συνεπάγεται ότι και οι καθαρές επενδύσεις ήταν εξίσου θετικές.
Κατά μη μυστηριώδη τρόπο, μιλάμε για την Ελλάδα της Δραχμής, η οποία μπορούσε και διόρθωνε την συναλλαγματική της ισοτιμία, προστάτευε την ανταγωνιστικότητά της και διατηρούσε σε λογικά επίπεδα το εξωτερικό της έλλειμμα. Καθώς η Αποταμίευση μείον την Επένδυση, μας δίνει το εξωτερικό έλλειμμα-πλεόνασμα καταλαβαίνει κανείς την σχέση μεταξύ ανταγωνιστικότητας-συναλλαγματικής ισοτιμίας και αποταμίευσης-επενδύσεων.
Όλη την περίοδο του ευρώ η καθαρή αποταμίευση ήταν αρνητική-για πρώτη φορά όπως είπαμε στην γνωστή οικονομική ιστορία της χώρας-. Την «χρυσή» οκταετία πριν την κρίση, το έλλειμμα αποταμίευσης το υπερκάλυπτε ο εξωτερικός δανεισμός. Όταν αυτός κόπηκε κόπηκαν και οι επενδύσεις. Μάλιστα, όχι απλώς μειώθηκαν αλλά οι καθαρές επενδύσεις έγιναν αρνητικές, με συνέπεια η χώρα πέρα από την χρεοκοπία κλπ να μπεί και σε «φάση αποεπένδυσης»
Συνεπώς η .αλλαγή συμπεριφοράς, έχει την οικονομική της ερμηνεία, το ευρώ. Βέβαια ο Γκρος έχει δίκιο όταν συμπεραίνει ότι : «Ακόμα και αν η κυβέρνησή σας είναι υπεύθυνη και διατηρεί μια σφικτή δημοσιονομική πολιτική, αν οι πολίτες δεν αποταμιεύουν, τότε δεν μπορούν να βρεθούν οι πόροι για επενδύσεις, η χώρα δεν αναπτύσσεται, το ΑΕΠ μειώνεται, το εισόδημα μειώνεται και θα χρειαστούν μεγαλύτερες περικοπές τη στιγμή που το χρέος γίνεται μη βιώσιμο».
Δυστυχώς, ότι και να λέει ο Τσίπρας, ο Κούλης, ο Δραγασάκης, ο Σταθάκης και ο Τσακαλώτος, και ο κάθε ανάλογος θλιβερός υπάλληλος των Βρυξελλών, το «εντός-ευρώ» μέλλον της χώρας είναι η ατελείωτη κρίση. Αυτή η κρίση δεν μπορεί να ξεπεραστεί με γελωτοποιούς-βροχοποιούς πολιτικούς όπως οι παραπάνω, που περιμένουν το θαύμα των Ξένων Επενδύσεων. Για να γίνουν Επενδύσεις πρέπει να υπάρξει Αποταμίευση και για να υπάρξει Αποταμίευση πρέπει να διορθωθεί η συναλλαγματική ισοτιμία και να αυξηθεί η αγοραστική δύναμη των πολιτών για εγχώρια αγαθά. Πρέπει να βαδίσουμε ανάποδα τον κύκλο της ΟΝΕ, μόνο που τώρα στο κέντρο του κύκλου θα είναι η Δραχμή.
*Πηγή: sxedio-b.gr
