Μια συμφωνία στρατηγικής σημασίας
Η συριακή κυβέρνηση μετέφερε αυτήν την εβδομάδα φορτία πετρελαίου από τις πετρελαιοπηγές του αλ-Ομάρ, ανατολικά του Ντέιρ εζ-Ζορ, περιοχή που τελεί υπό την κατοχή κουρδικών δυνάμεων συνεργαζόμενων με Αμερικανούς.
Πρόκειται για μεγάλη επιτυχία της Συρίας, κατά το μέτρο που οι ΗΠΑ, οι οποίες κατέχουν με κουρδικές δυνάμεις την πετρελαιοφόρο ανατολική περιοχή της χώρας, προσπαθούν πεισματικά να αποκλείσουν κάθε οδό στην εξόρυξη, στην μεταφορά και στην εξαγωγή του συριακού πετρελαίου και μάλιστα με κυρώσεις που επιβάλλουν όχι μόνο στην Συρία αλλά και σε ρωσικές και ιρανικές επιχειρήσεις που απασχολούνται σε αυτόν τον τομέα. Αλλά μια ρωγμή μοιάζει να ανοίγει σε αυτό το πεδίο μάχης του ολοκληρωτικού ενεργειακού πολέμου που έχουν αρχίσει οι ΗΠΑ κατά του συριακού κράτους, στην ακόρεστη δίψα τους να καταστούν ο πρώτος εξαγωγέας ενέργειας.
Σύμφωνα με το λιβανικό δελτίο Al-Masdar News, που επικαλείται πηγή της Δαμασκού, η κυβέρνηση της Συρίας απέστειλε φορτηγά- δεξαμενές στις ζώνες που ελέγχουν οι (κουρδικές) Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (FDS), που υποστηρίζουν οι ΗΠΑ, στα ανατολικά του Ντέιρ εζ-Ζορ.
Είναι η δεύτερη φορά κατά τους τελευταίους μήνες που το συριακό κράτος πραγματοποιεί μια «μεγάλη μεταφορά» πετρελαίου από ζώνες ελεγχόμενες από τους FDS στην ανατολική Συρία, περιοχή που εμπεριέχει τα 60% των πετρελαιοπηγών της χώρας, μοιρασμένες στις επαρχίες του Ομς, της Ράκα και προπάντων του εζ-Ζορ.
Αυτή η συμφωνία με το FDS συμβάλλει στην παράκαμψη των περιορισμών που επιβάλουν οι αμερικανικές δυνάμεις κατοχής στην εξαγωγή πετρελαίου δια θαλάσσης και δίνει στην Δαμασκό της δυνατότητα να εφοδιάζει την δυτική Συρία με υγρά καύσιμα.
Από την αρχή του πολέμου εναντίον της Συρίας, οι ΗΠΑ ανέπτυξαν τους ένοπλους εντολοδόχους τους κυρίως στις πετρελαιοφόρες περιοχές της Συρίας. Οι κυρώσεις τους εναντίον της Δαμασκού στοχεύουν επίσης κατά προτεραιότητα τον ενεργειακό τομέα. Και αυτό, σύμφωνα με ένα δόγμα που κηρύσσει ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, ότι δεν ενδείκνυται να μειώνεις την παγκόσμια παραγωγή στο επίπεδο της ζήτησης αποφασίζοντας περιοριστικά όρια, αλλά κλείνοντας την αγορά σε ορισμένους μεγάλους εξαγωγείς –στους οποίους φυσικά περιλαμβάνει την Βενεζουέλα, το Ιράν και την Συρία, της οποίας πολύ μεγάλα αποθέματα ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στο εζ-Ζορ και δεν έχουν τεθεί υπό εκμετάλλευση.*
Γι’ αυτό, εξ άλλου, η εμμονή των ΗΠΑ στην στρατιωτική παρουσία τους στο αλ-Τανφ, που βρίσκεται στο τρίγωνο Συρίας-Ιορδανίας-Ιράκ, με φήμη ύπαρξης ανεκμετάλλευτων κοιτασμάτων.
Το 2018 η πετρελαϊκή παραγωγή της Συρίας έφθασε μόλις τα 24.000 βαρέλια την ημέρα, όταν οι ανάγκες της χώρας ανέρχονται σε 136.000, κατά τον υπουργό πετρελαίων Αλή Γκανέμ. Τα πετρελαιοφόρα πεδία της κεντρικής Συρίας αποδίδουν 16 εκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου την ημέρα, που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρισμού. Κατά τον υπουργό, πόλεμος των ΗΠΑ και συμμάχων τους εναντίον της Συρίας είχε σαν στόχο προτεραιότητας τον τομέα της ενέργειας, όπου 118 εργαζόμενοι σκοτώθηκαν από τους τρομοκράτες και 106 φέρονται αγνοούμενοι.
«Η ανακατάληψη του εζ-Ζορ από τις κατοχικέ αμερικανικές δυνάμεις αποτελεί προτεραιότητα για να μπορέσει το κράτος να ανακτήσει την πλήρη δυνατότητα παραγωγής του. Μια συμφιλίωση με τους (Κούρδους) FDS είναι φυσικά η καλύτερη οδός, αλλιώς ο συριακός στρατός και οι σύμμαχοί του θα αναγκαστούν να ξεμπερδεύουν απευθείας με τον εισβολέα. Ο πετρελαϊκός πλούτος του εζ-Ζορ αρκεί για να καθιερώσει την Συρία ως χώρα παραγωγό και μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα στο πρόβλημα της ανασυγκρότησής της», κρίνει ο Χαντί Μωχαμμαντί, Ιρανός αναλυτής των διεθνών θεμάτων.
Και προσθέτει: « Επιτυγχάνοντας μιαν συμφωνία με τους Κούρδους, το συριακό κράτος δημιούργησε ένα ρήγμα στα αμερικανικά σχέδια λεηλασίας του πετρελαίου. Από αυτήν την άποψη, η πετρελαϊκή συμφωνία του Ντέιρ εζ-Ζορ, μεταξύ του συριακού στρατού και των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων, δεν απαλλάσσει μόνο την περιοχή από τα τρομοκρατικά κατάλοιπα που εμπόδιζαν την οικονομική αποκατάσταση των κοιτασμάτων και των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων, αλλά επιπλέον καθιστά τους Κούρδους της Συρίας έναν βαρύνοντα παράγοντα στα σχέδια της ανασυγκρότησης και ταυτόχρονα εμποδίζει σε μεγάλο βαθμό τα χωριστικά αισθήματα που συντηρούν οι ΗΠΑ. Είναι μια επιλογή ευφυής και αναγκαία.»
Σημ.Μετφ:* Τεράστια αποθέματα πετρελαίου έχουν ανακαλυφθεί στα κατεχόμενα από το Ισραήλ Υψώματα του Γκολάν, που η αμερικανική ηγεσία αναγνώρισε στα τέλη Μαρτίου, κατά παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και αποφάσεως των Ηνωμένων Εθνών, ως «κυρίαρχο έδαφος του Ισραήλ» – ενέργεια στην οποία δεν την ακολούθησε κανείς από τους συμμάχους της. Το μυστικό της απόφασης αποκαλύπτει το πιο κάτω βίντεο.
Λέγεται GENIE Oil & Gas,, με πρόεδρο τον Ισραηλινό πετρελαιά Ηoward Jonas και συνεταίρους τους Αμερικανούς τέως υπουργούς Dick Cheney (τον εκτελεστή του Ιράκ), Bill Richardson, Lawrence Summers (Οικονομικών του Κλίντον), James Woolsey ( C.I.A.) , τον μεγιστάνα των ΜΜΕ Rupert Murdoch και -το απαραίτητο κερασάκι- Jacob Rochild.
Με το Ισραήλ συνδέεται ο Πρόεδρος Τραμπ οικογενειακώς, μέσω του γαμβρού του Τζάρετ Κούσνερ, ασχολουμένου επίσης με επιχειρήσεις πετρελαίου, παράλληλα με την ιδιότητα του προεδρικού συμβούλου.
*Πηγή: Pars Today, Comité Valmy, 11 avril 2019 – Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
