Στον αστερισμό των τυφλών τρομοκρατικών χτυπημάτων, που εντάσσονται στις ασύμμετρες απειλές, έχουν μπει τα μεγάλα αστικά κέντρα της Ευρώπης, της Τουρκίας και περιοδικά του Ισραήλ , του Λιβάνου, αλλά και αρκετές μεγαλουπόλεις μουσουλμανικών κρατών. Στόχος των τρομοκρατών, να τρομοκρατήσουν τους πολίτες, ώστε να αισθανθούν απροστάτευτοι από τις κρατικές αρχές ασφαλείας, αλλά και συνυπεύθυνοι, για τις αποφάσεις των Κυβερνήσεών τους.
Ασύμμετρος θεωρείται ο πόλεμος, που διεξαγάγουν μικρές ομάδες ή και μεμονωμένα άτομα, εναντίον στρατιωτικά υπέρτερου αντιπάλου και χρησιμοποιώντας όπλα χαμηλού κόστους, προκαλούν δυσανάλογα μεγάλα αποτέλεσμα , όπως πολλά θύματα κυρίως άμαχοι πολίτες και δημιουργούν ένα κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας στους κατοίκους των μεγαλουπόλεων, που μεταφράζεται σε κοινωνικό και πολιτικό κόστος για τις Κυβερνήσεις των κρατών. Κυρίως όμως, υποσκάπτονται οι Δημοκρατικοί θεσμοί και γιγαντώνεται ο λαϊκισμός. Η δράση αυτών των ομάδων είναι ανεξέλεγκτη, είναι εκτός των κανόνων του διεθνούς δικαίου και του δικαίου του πολέμου και δεν αντιμετωπίζεται από οργανωμένα στρατιωτικά σώματα. Στόχος, είναι να αποτρέψουν στρατιωτικά ισχυρά κράτη να κάνουν χρήση των συντελεστών ισχύος που διαθέτουν (στρατός, αστυνομία) και να επιβάλουν τις πολιτικές επιλογές τους.
Οι ποικιλώνυμες τρομοκρατικές ομάδες είναι «γεννήματα» του θρησκευτικού φανατισμού (ισλαμικό τζιχάντ), της μισαλλοδοξίας, του κοινωνικού αποκλεισμού που δημιουργούν τα αυταρχικά και ανελεύθερα καθεστώτα, των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων , του παράνομου πλουτισμού «περιθωριακών» ηγετών (λαθρεμπόριο όπλων, πετρελαίου και διακίνηση ναρκωτικών και γυναικών), αλλά και των στρατιωτικών επεμβάσεων της Δύσης, όπως στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη και τη Συρία, αλλά και της Ρωσίας στην Τσετσενία και Γεωργία και φυσικά της Τουρκίας στην Κύπρο.
Η ρεαλιστική διαπίστωση ότι τα πολυπληθή αστικά κέντρα είναι ανοχύρωτα στη δολοφονική δράση των ημιπαραφρόνων τρομοκρατών, δεν δικαιολογεί εκ μέρους της Πολιτείας μέτρα που περιορίζουν ατομικά και συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών με «αντάλλαγμα» περισσότερη ασφάλεια. Δεν είναι «ανταλλάξιμα» μεγέθη η Δημοκρατία και η Ασφάλεια και τα όρια τους πρέπει να είναι σαφώς καθορισμένα. Οι τρομοκράτες, ως αντικοινωνικό και αντισυστημικό «ιδεολογικό ρεύμα» με δολοφονικές πρακτικές, θα έχουν δικαιωθεί, εφόσον τα κράτη επιχειρήσουν να αντιμετωπίσουν την τρομοκρατία με την αστυνομοκρατία.
