Αποτελεί μια σύγχρονη μορφή υποδούλωσης που είναι ύπουλη, επειδή οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν καν πώς λειτουργεί το σύστημα και ακόμα κι αν μπορούσαν να καταλάβουν δεν θα είχαν απολύτως καμία ελπίδα να απελευθερωθούν από αυτό το βάρος.
Ο δανειολήπτης είναι ο υπάλληλος του δανειστή και το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει σχεδιαστεί για να διοχετεύει όσο το δυνατόν περισσότερο πλούτο στο 0,1% του πληθυσμού της Γης…. δηλαδή αυτοί που κατέχουν τον απόλυτο πλούτο.
Βέβαια σε όλη την ανθρώπινη ιστορία υπήρξε πάντα δουλεία και το κύριο κίνητρο είναι το οικονομικό όφελος.
Και παρόλο που οι περισσότεροι από εμάς δεν θα ήθελαν να είναι «δούλοι» η αλήθεια είναι ότι η παγκόσμια ελίτ επιτυγχάνει απίστευτο πλούτο εις βάρος των πολλών.
Το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας μας καταλήγει στους πλούσιους, και όμως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν πως συμβαίνει αυτό.
Ας αναφέρουμε ένα πολύ απλό παράδειγμα.
Ένας καταναλωτής που διαθέτει πιστωτικές κάρτες και επιλέξει την χαμηλότερη επιτρεπόμενη μηνιαία δόση θα καταλήξει να έχει καταβάλλει περισσότερο από το διπλάσιο ποσό των χρημάτων που αρχικά δανείστηκε. Που πηγαίνουν όλα αυτά τα χρήματα;
Φυσικά, πηγαίνει στο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα από το οποίο πήρε την πιστωτική κάρτα αλλά με τη σειρά του το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα ανήκει στην παγκόσμια ελίτ.
Στην ουσία, εσείς προτίθεστε να γίνετε σκλάβος χρέους όταν αναλαμβάνετε χρέος πιστωτικών καρτών.
Σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα, το ίδιο συμβαίνει και σε επίπεδο κρατών.
Σήμερα, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών έχει να αντιμετωπίσει 23 τρισ. δολάρια κρατικό χρέος.
Στην ουσία, οι Αμερικανοί έχουν υποδουλωθεί συλλογικά και έχουν υποχρεωθεί να επιστρέψουν όλα αυτά τα χρέη. Όμως κυριολεκτικά είναι αδύνατο να επιστρέψουν οι Αμερικανοί αυτό το χρέος και κάθε χρόνο προσθέτουν ένα ακόμη τρισεκατομμύριο δολάρια στο χρέος.
Η παγκόσμια ελίτ επιτυγχάνει έσοδα σήμερα πάνω από 500 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο από τόκους. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ η FED και ο ομοσπονδιακός φόρος εισοδήματος καθιερώθηκαν το 1913.
Το σύστημα των Ομοσπονδιακών Αποθεμάτων στις ΗΠΑ σχεδιάστηκε για να δημιουργήσει ένα φαύλο κύκλο χρέους. Στις ΗΠΑ τα τελευταία 110 χρόνια το χρέος έχει αυξηθεί 7000%. Το χρέος και οι κεντρικές τράπεζες διαιωνίζουν μια φαύλη κατάσταση.
Στην πραγματικότητα, το 99,9% του πληθυσμού του κόσμου ζει σε μια χώρα που έχει μια κεντρική τράπεζα.
Υπάρχουν μόνο 9 πολύ μικρά έθνη που δεν έχουν κεντρική τράπεζα…
-Andorra
-Isle of Man
-Monaco
-Nauru
-Kiribati
-Tuvalu
-Palau
-Marshall Islands
-Federated States of Micronesia
Αν προστεθούν οι πληθυσμοί όλων αυτών των 9 χωρών μαζί, αγγίζουν κάτι λιγότερο από το 0,1% του συνολικού παγκόσμιου πληθυσμού.
Πιστεύετε ότι αυτό είναι απλώς μια σύμπτωση; Η παγκόσμια ελίτ δεν θέλει την ανθρωπότητα να είναι ελεύθερη. Θέλουν να είμαστε σε όσο το δυνατόν δέσμιοι του χρέους.
Όσοι κατανοούν πώς λειτουργεί το σύστημα, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το συνολικό ποσό του χρέους στον κόσμο έχει φθάσει σε νέο ρεκόρ όλων των εποχών ύψους 188 τρισεκατομμυρίων δολαρίων … Το παγκόσμιο χρέος έχει φτάσει σε νέο ρεκόρ όλων των εποχών που ισοδυναμεί με περισσότερο από το διπλάσιο της παγκόσμιας οικονομικής παραγωγής, προειδοποίησε η επικεφαλής του ΔΝΤ Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα. Το παγκόσμιο χρέος – δημόσιο και ιδιωτικό – έχει φτάσει σε υψηλό όλων των εποχών ύψους 188 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό αντιπροσωπεύει περίπου το 230% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Το χρέος έχει αυξηθεί κατά 24 τρισεκατομμύρια δολάρια από το 2016 και είναι η μεγαλύτερη φούσκα χρέους που ο κόσμος έχει δει ποτέ στην ιστορία. Φυσικά κάποια στιγμή αυτή η φούσκα χρέους θα σκάσει και θα επέλθει παγκόσμια καταστροφή επικών διαστάσεων.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το χρέος έχει εκτιναχθεί σε ιστορικά υψηλά όλων των εποχών.
Το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ έχει υπερδιπλασιαστεί, το χρέος των κρατικών και τοπικών κυβερνήσεων έχει διογκωθεί, το χρέος των φοιτητικών δανείων υπερδιπλασιάστηκε, το χρέος των καταναλωτικών δανείων συνεχίζει να σημειώνει νέα ρεκόρ, είναι τώρα 14 τρισεκ. δολάρια.
Ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν τα κράτη είναι να δανειστούν ακόμα περισσότερα χρήματα, αλλά δανειζόμενα ακόμη περισσότερα η υποδούλωση των κρατών γίνεται πιο έντονη.