Η αποκάλυψη του “μεταμνημονιακού μνημονίου” που πιθανόν, δεν θα περιλαμβάνει προληπτική πιστωτική γραμμή αλλά αυστηρότατη, μνημονιακού τύπου, εποπτεία τέσσερις φορές τον χρόνο (όπως αποκάλυψε ωμά ο Ευκλ. Τσακαλώτος) έχουν παγιδέψει τον Αλ. Τσίπρα.
Πολύ περισσότερο η παγίδευση της κυβέρνησης γίνεται πιο ασφυκτική και προκαλεί πανικό, από το γεγονός ότι η αυστηρή εποπτεία δεν θα αφορά μόνο μέτρα και “μεταρρυθμίσεις”, που έχουν αποφασιστεί στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου και για τα οποία ESΜ και Βρυξέλλες επιμένουν να εφαρμοστούν κατά γράμμα (μείωση συντάξεων, αφορολογήτου κλπ) αλλά και ένα πρόσθετο μίνι πακέτο “μεταρρυθμιστικών μέτρων” που όλα δείχνουν ότι θα συνοδεύει την απολύτως αδύναμη, έως εικονική, ελάφρυνση του χρέους.
Η κατάσταση αυτή που αν συνδυαστεί με τις προκλήσεις που δέχεται Ελλάδα και Κύπρος στα εθνικά θέματα, συνιστά ένα εκρηκτικό μείγμα, προκαλεί γρίφους, αμηχανία και νευρικότητα στα κυβερνητικά κλιμάκια, τα οποία είναι αδύνατον να σχεδιάσουν το οτιδήποτε για το μέλλον των εκλογών, οι οποίες μπορεί να γίνουν ανά πάσαν στιγμή, μέχρι και το τέλος της τετραετίας ενώ, φοβικά σύνδρομα διαπερνούν την κοινωνία.
Αυτά τα φοβικά σύνδρομα μπλοκάρουν μέχρις στιγμής την κοινωνική αφύπνιση και αντίδραση, ενώ οξυδερκείς πολιτικοί αναλυτές δεν αποκλείουν κοινωνικές εκρήξεις μεγάλου βεληνεκούς να ξεσπάνε καταιγιστικά και χωρίς προειδοποίηση μέσα σε ένα κοινωνικό κλίμα που είναι φορτισμένο, πιεσμένο και αδιέξοδο.
Το τραγικό είναι ότι αυτό το εξεγερτικό κοινωνικό κλίμα για ανατροπή και ανατροπές εδώ και τώρα λίγοι το επιθυμούν και όχι πάντως παραδοσιακές δυνάμεις της Αριστεράς, οι οποίες, περισσότερο ως άλλοθι και ως ξεκάρφωμα, εκφωνούν παχιά “επαναστατικά” και δήθεν “αντιοπορτουνιστικά” λόγια.
Πολιτικοί κύκλοι του κατεστημένου τόνιζαν ότι όσο υπάρχουν δυνάμεις της Αριστεράς που στρέφονται με οποιεσδήποτε δικαιολογίες, κατά των πολιτικών συνεργασιών και των μετωπικών προσπαθειών, το σημερινό σύστημα θα κοιμάται ήσυχο.
Κάνουν, όμως, λάθος.
Στον ριζοσπαστικό χώρο υπάρχουν ζωντανές ανατρεπτικές δυνάμεις που θέλουν και μπορούν να επιδιώξουν αποτελεσματικά την ανατροπή εδώ και τώρα.
Τέτοια ενωτική και εναλλακτική δύναμη είναι η ΛΑ.Ε, μας έλεγαν με αποφασιστικότητα στελέχη της Λαϊκής Ενότητας.
“Πολιτικοί κύκλοι του κατεστημένου τόνιζαν ότι όσο υπάρχουν δυνάμεις της Αριστεράς που στρέφονται με οποιεσδήποτε δικαιολογίες, κατά των πολιτικών συνεργασιών και των μετωπικών προσπαθειών, το σημερινό σύστημα θα κοιμάται ήσυχο.”
απολύτως σωστό και δεν αφορά μονο τις αριστερές δυνάμεις άλλα όλες τις έντιμες και συνεπείς δημοκρατικές αντιμνημονιακές δυνάμεις.
η αισιοδοξία ενότητας και μετώπου που εκφράζετε, πρέπει να γινει σύντομα πραγματικότητα χωρις δικαιολογιες γιατί οι εκλογές κατά πάσα πιθανότητα θα γίνουν το φθινόπωρο του 2018.
ο χρόνος οργάνωσης ειναι ελάχιστος