Ένα εντυπωσιακό αρχαίο ψηφιδωτό δαπέδου αντικρίζει ο κάθε επισκέπτης στην παραλία της Θεοτόκου, στο νότιο Πήλιο. Πρόκειται για έναν πανέμορφο κολπίσκο με χοντρή άμμο και μεγάλα βότσαλα, που εκτείνεται στα βόρεια του επιβλητικού όγκου του ακρωτηρίου της Σηπιάδος.
Η παραλία οφείλει το όνομά της στο ξωκλήσι της Θεοτόκου, που χτίστηκε στα 1807.
Λίγα μέτρα από το εκκλησάκι, μέσα σ’ έναν υποτυπωδώς περιφραγμένο χώρο, βρίσκεται ό,τι απέμεινε από μια παλιά ανασκαφική προσπάθεια, που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ: ένα τμήμα ψηφιδωτού (το υπόλοιπο είναι καλυμμένο), είσοδος και δάπεδο με λαξευτές πέτρες, μια ολόλευκη μαρμάρινη κολώνα, από τα ερείπια παλαιοχριστιανικής βασιλικής, που υψωνόταν σ’ αυτόν τον χώρο.
Το ξωκλήσι χτίστηκε πάνω στα ερείπια του ναού της Αρτέμιδος, ενώ τα λείψανα του ψηφιδωτού δαπέδου πιθανολογείται πως ήταν μέρος του ναού, πριν χτιστεί επάνω του παλαιοχριστιανική εκκλησία.
Η τοποθεσία έχει προταθεί από αρχαιολόγους να ταυτιστεί με την θέση της αρχαίας πόλης της Σηπιάδας, η θέση της οποίας ήταν αποκομμένη από το εσωτερικό της Μαγνησίας και η μόνη της επικοινωνία ήταν μέσω θαλάσσης.
