Εδώ και και πέντε χρόνια σχεδόν (Νοέμβρης 2013) στην Ουκρανία κυριαρχεί ο φόβος και το μαύρο σκοτάδι.
Το πραξικόπημα στο Μαϊντάν έδιωξε κακήν κακώς την νόμιμη και εκλεγμένη κυβέρνηση Γιανουκόβιτς, λόγω της φιλορωσικής κατεύθυνσης που ακολουθούσε, και έφερε στην εξουσία τον μεγαλοβιομήχανο Ποροσένκο. Κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος καθοριστικό και πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξαν στα οδοφράγματα του Κιέβου το ακροδεξιό – νεοφασιστικό κόμμα “Σβόμποντα” και η νεοναζιστική παραστρατιωτική οργάνωση “Δεξιός Τομέας”.
Οι σχέσεις, οι συχνές επαφές αλλά και η χρηματοδότηση των παραπάνω ακροδεξιών και ναζιστικών στοιχείων από εκπροσώπους του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ (πρωταγωνίστησαν ο πρόσφατα εκλιπών γερουσιαστής Μακέιν και η υφυπουργός εξωτερικής πολιτικής Βικτόρια Νούλαντ), της Ε.Ε. και του Ισραήλ (και όμως! Το Ισραήλ δε δίστασε να εξοπλίζει με πυρομαχικά την Ουκρανική κυβέρνηση και τα στρατιωτικά ναζιστικά της παρακλάδια όπως το “Τάγμα Αζόφ”). Όλα αυτά έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εκπαραθύρωση της κυβέρνησης Γιανουκόβιτς και τη μετέπειτα εγκαθίδρυση ενός ανοιχτά φασιστικού καθεστώτος.
Εδώ και πέντε περίπου χρόνια λοιπόν στην Ουκρανία οι νεοναζιστικές συμμορίες έχουν ενσωματωθεί στον κρατικό μηχανισμό (ο αρχηγός του “Δεξιού Τομέα” Ντμίτρι Γιάρος διετέλεσε μάλιστα και υφυπουργός στην μεταβατική κυβέρνηση μετά το πραξικόπημα) και δρουν ανενόχλητοι άλλοτε επιτιθέμενοι σε καταυλισμούς Τσιγγάνων στο Κίεβο, άλλοτε δολοφονώντας συνδικαλιστές και μέλη αριστερών οργανώσεων (ποιος μπορεί να ξεχάσει τη φρικτή δολοφονία 48 ανθρώπων στην Οδησσό που στραγγαλίστηκαν, άλλοι βιάστηκαν και όλοι κάηκαν ζωντανοί;).
Ακόμη, τα τελευταία χρόνια στην Ουκρανία μαφιόζοι, άνθρωποι της νύχτας όπως ο πρώην πρόεδρος της Γεωργίας, Μιχαήλ Σαακασβίλι, ανέλαβαν τη διοίκηση δήμων και νομών της χώρας, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας τέθηκε εκτός νόμου, μέλη και στελέχη του φυλακίστηκαν ενώ πρώην φυλακισμένοι πρωθυπουργοί για οικονομικές απάτες όπως η κ. Τιμοσένκο αθωώθηκαν…
Μέσα σ’ αυτό το ζοφερό πολιτικό σκηνικό υπήρξε και υπάρχει ακόμη και σήμερα ένας κόσμος που αντιστέκεται. Στην Ανατολική Ουκρανία λοιπόν, απλοί καθημερινοί άνθρωποι, που μπορεί ποτέ έως τότε να είχαν ασχοληθεί με τα κοινά, αντέδρασαν. Οι άνθρωποι αυτοί θεώρησαν αδιανόητο να βρίσκονται κάτω από το φασιστικό καθεστώς του Κιέβου την ώρα που οι παππούδες και οι γιαγιάδες τους πολεμούσαν στον μεγάλο πατριωτικό πόλεμο τους Ναζί. Μη ξεχνάμε πως και η Ουκρανία υπήρξε κομμάτι της Σοβιετικής Ένωσης, της χώρας που έχασε 20 εκατομμύρια ανθρώπους στον αντιφασιστικό αγώνα!
Χιλιάδες προοδευτικοί, δημοκράτες, αντιφασίστες και κομμουνιστές στην Ανατολική Ουκρανία στην ευρύτερη περιφέρεια του Ντονμπάς , σε πόλεις όπως η Μαριούπολη, το Λουγκάνσκ και το Ντονέτσκ, αντιστέκονται καθημερινά στο φασισμό μέχρι και σήμερα. Η ουκρανική κυβέρνηση και οι ναζιστές πολεμούν ανηλεώς και καθημερινά εκείνες τις περιοχές της Αν. Ουκρανίας με συνεχείς βομβαρδισμούς. Φυσικά και τα δυτικά Μ.Μ.Ε δεν κάνουν λόγο γι’ αυτό τον ακήρυχτο πόλεμο που συντελείται σε βάρος των λεγόμενων “αυτονομιστών” της Αν. Ουκρανίας.
Xθες (31/8), δολοφονήθηκε από έκρηξη σε καφέ στην περιοχή του Ντονέτσκ ο πρωθυπουργός της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, Αλεξάντερ Ζαχαρτσένκο.
Ο τέως πρωθυπουργός είναι ένα από τα χιλιάδες θύματα αυτού του εμφυλίου. Του εμφυλίου που το φασιστικό καθεστώς του Κιέβου διεξάγει με τις ευλογίες, τη χρηματοδότηση και πάνω απ’ όλα τη σιωπή του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε…
*Πηγή: brigada.gr
