Με αφορμή την ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ ότι σημειώθηκε πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 4% για το 2017 (εν σχέσει με το 3,5% των μνημονιακών προβλέψεων), η κυβέρνηση πανηγυρίζει λέγοντας ότι η οικονομία …υπερ-αποδίδει! Και αρμόδιοι ευρωπαϊκοί παράγοντες έσπευσαν να ισχυριστούν ότι «έχουμε καλά νέα από την Ελλάδα».
Όλοι όμως παραλείπουν να αναφέρουν από πού προέρχεται το πλεόνασμα αυτό, «το πλεόνασμα του αίματος», σε μια καθημαγμένη χώρα.
Κατ’αρχήν σχηματίζεται από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τού Δημοσίου προς τους ιδιώτες που υπερβαίνουν τα 3,3 δις ευρώ. Δεύτερη πηγή τού πλεονάσματος είναι η παρακράτηση εκατοντάδων χιλιάδων συντάξεων, η έναρξη χορήγησης των οποίων εκκρεμεί εδώ και αρκετά χρόνια. Το πλεόνασμα αυξάνουν επίσης η μη έγκαιρη καταβολή των κρατικών επιχορηγήσεων προς τα Νοσοκομεία και άλλους φορείς δημοσίου συμφέροντος και ασφαλώς η τραγική απομείωση των δημοσίων επενδύσεων και των αμυντικών δαπανών. Σ’αυτά πρέπει να προστεθεί και η υπερφορολόγηση των μικρομεσαίων σε τέτοιο βαθμό που συντρίβει τον μικροϊδιοκτητικό τρόπο παραγωγής και εξαρθρώνει τις κύριες παραγωγικές δυνάμεις της οικονομίας.
Η λεγόμενη …ανάπτυξη του 1,4%, που καταγράφει η ΕΛΣΤΑΤ, δεν προέρχεται βέβαια ούτε από παραγωγικές επενδύσεις ούτε από τον εκσυγχρονισμό ή την ανασυγκρότηση των παγίων κεφαλαίων τού δευτερογενούς τομέα. Ούτε ασφαλώς οφείλεται στην κατανάλωση αφού, προϊόντος του μνημονιακού χρόνου, καταγράφεται συνεχιζόμενη μείωση της καταναλωτικής δαπάνης.
Η λυμφατική αυτή «ανάπτυξη» καταγράφεται λογιστικά κυρίως από το τίμημα των πωλούμενων σε εξευτελιστικές τιμές κρίσιμων μονάδων δημοσίων επιχειρήσεων και άλλων στοιχείων τού εθνικού πλούτου που αγοράζονται από κρατικές (κατά προτίμηση) εταιρίες των δανειστών ή άλλων δυνάμεων (και με δάνεια από τις προβληματικές ελληνικές τράπεζες, αλλά και τη «γραμμή QE»).
Έτσι παρουσιάζεται το πρωτοφανές στην ιστορία του σύγχρονου καπιταλισμού φαινόμενο, που ούτε η Σχολή του Σικάγο και ο «γκουρού» τού απόλυτου νεοφιλελευθερισμού Μίλτον Φρίντμαν ήταν δυνατόν να προβλέψουν!! Δηλαδή, μέσα σε μια οικονομική ένωση ισότιμων (υποτίθεται) κρατών-μελών, κρατικά επιχειρηματικά μορφώματα, κυρίως των δανειστών, αγοράζουν «τα ασημικά» τού δέσμιου με τα Μνημόνια κράτους της ίδιας Ένωσης! Τα όργανα της ΕΕ δεν ενδιαφέρονται πλέον ούτε στα λόγια για την ανασυγκρότηση της Ελλάδας ως ισότιμου εταίρου. Μετά τη διακήρυξη της Μάλτας πέρυσι για την Ευρώπη των πολλών ομάδων και ταχυτήτων, η Ελλάδα μεταπίπτει στις χώρες της περιφερειακής ζώνης όπου δεν ισχύει το κοινοτικό, θεσμικό, εργασιακό και κοινωνικό κεκτημένο.
Έτσι η νεοφιλελεύθερη τεχνοδομή της ΕΕ «ξεμπερδεύει» με τον εφιάλτη τής εναλλακτικής οργάνωσής της, αλλά και με την Αριστερά, για πολλές δεκαετίες, αφού στην Ελλάδα μια ετερόκλητη κυβερνητική συμμαχία, με κορμό ένα κόμμα που αυτοαποκαλείται ακόμη(!) «Αριστερά», αναλαμβάνει να υλοποιήσει ένα νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα που αποτελεί ένα πρωτότυπο μείγμα «βικτωριανού νεοθατσερισμού».
«Νεοθατσερισμού» γιατί, με την απορρύθμιση των Εργασιακών Σχέσεων και την υποβάθμιση της συνάρτησης Εργασιακού-Ασφαλιστικού, αποδυναμώνεται παντελώς η αξία της εργατικής δύναμης και εξανεμίζεται η παρουσία Συνδικάτων και του κοινωνικού χώρου.
«Βικτωριανού» γιατί, με τη διάλυση των μικρομεσαίων, τον εκπλειστηριασμό των ακινήτων, την εξαΰλωση της οικογενειακής περιουσίας και την κατάρρευση των δομών τού σύγχρονου Κοινωνικού Κράτους Δικαίου, η κοινωνία οπισθοχωρεί αταβιστικά στη «συσσιτοποίηση» του οικογενειακού βίου, την «επιδοματοποίηση» των αμοιβών και των συντάξεων, στην αθρόα μετανάστευση των ταλαντούχων νέων μας («brain drain»)…
Επομένως κανένας στην Ευρώπη δεν πρέπει να επιχαίρει για τη συνδρομή του στα …«επιτεύγματα» των Μνημονίων, τα οποία (συν τοις άλλοις) με τη συμπλήρωση οκτώ (8) χρόνων εφαρμογής τους διόγκωσαν το ελληνικό χρέος στο 180% του ΑΕΠ από 116% που το παρέλαβαν!
Αυτό που συμβαίνει στη μνημονιακή Ελλάδα επί ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει προηγούμενο στον πλανήτη.
Ό,τι δίδαξαν στα πλαίσια της Σχολής του Σικάγο ο ιδρυτής της Μίλτον Φρίντμαν και οι νεογιάπηδες μαθητές του, εφαρμόζονται κατά γράμμα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Ό,τι δεν μπόρεσε να εφαρμόσει η Μάργκαρετ Θάτσερ στη Μεγ.Βρετανία μετά τις έντονες αντιδράσεις των Συνδικάτων αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας, το πέτυχε ο Αλέξης Τσίπρας στην Ελλάδα: παραίτηση από την ονομαστική διαγραφή του χρέους, καταστολή των κοινωνικών αγώνων, υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας για δεκαετίες υπέρ των δανειστών, ξεπούλημα όλων των στρατηγικών δημοσίων επιχειρήσεων!
Η «Αριστερά» του απόλυτου νεοφιλελευθερισμού παραδόθηκε άνευ όρων στο πολυεθνικό και νομαδικό κεφάλαιο και στην Ευρωπαϊκή Τεχνοδομή με στόχο μόνο την παραμονή της στην εξουσία.
Για την ΕΝΥΠΕΚΚ o Πρόεδρος Αλέξης Π. Μητρόπουλος