Η Σκοπιανή «ιστορικός» Νάντε Πρόεβα στην σκοπιανή εφημερίδα «Nova Makedonija» διευκρινίζει την ασάφεια του όρου «Βούλγαροι» σύμφωνα με τις ιστορικές ασυναρτησίες που θέλουν να επιβάλουν στα Σκόπια.
Η Πρόεβα προσπαθεί να κάνει το άσπρο-μαύρο και να «αποδείξει» ότι η λέξη «Βούλγαροι» δεν είχε εθνική υπόσταση και όταν τους αποκαλούσαν έτσι δεν υπονοείτο κάποιο έθνος!
Όπως αναφέρει ο Εχέδωρος η «ιστορικός» σημειώνει:
«Κάτι που έχει διευκρινιστεί, αλλά, δυστυχώς, αποσιωπήθηκε και ανεπαρκώς ανακοινώθηκε, είναι η ασάφεια της έννοιας – ονομασίας – Βούλγαροι.
Δηλαδή, μέχρι τη δημιουργία του σύγχρονου βουλγαρικού κράτους, ο χαρακτηρισμός αυτός είχε πολλές σημασίες, γιατί η εθνική αφύπνιση των βαλκανικών λαών ξεκινά με τον αγώνα για την απελευθέρωση από την οθωμανική κυριαρχία.
Δηλαδή στο οθωμανικό κράτος δεν αναγνωρίζονταν λαοί, αλλά θρησκεία, άρα οι όροι Ελληνορωμαΐοι (Ρωμιοί), Βούλγαροι, Σέρβοι δεν είχαν εθνική υπόσταση, αλλά θρησκευτική και κοινωνική σημασία.
Τον 15ο αιώνα, οι Οθωμανοί αναγνώρισαν τρεις θρησκείες (λαούς): την Αρμενιο-Γρηγοριανή, την Εβραϊκή και τη Ρωμαϊκή Μιλλέτ, που περιλάμβανε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς στα Βαλκάνια, για τους οποίους ήταν υπεύθυνο το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Ως Βούλγαρος αναφερόταν ο αγρότης, ο γεωργός, ο άξεστος και λόγω της περιφρόνησης των Ελλήνων προς τους Βούλγαρους, οι Ορθόδοξοι Βούλγαροι στις πόλεις αυτοαποκαλούνταν Έλληνες, για τους οποίους έχουν γράψει πολλοί ξένοι, ακόμη και Βούλγαροι μελετητές (A. Balan, M. Μλαντένοφ).
Εκτός από αυτούς τους λόγους, μεγάλο ρόλο στην επιβολή του ονόματος Βούλγαροι στους Σλάβους της Μακεδονίας έπαιξε και η βουλγαρική προπαγάνδα, την οποία υποστήριζε η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Έτσι, το 1870, η Βουλγαρία απέκτησε το δικαίωμα να έχει τη δική της εκκλησία – την Εξαρχία, η οποία στη (γεωγραφική) Μακεδονία άνοιξε εκκλησίες και σχολεία στη βουλγαρική γλώσσα με σκοπό να κάνει τους Σλάβους πιο Βούλγαρους.
Στόχος των Οθωμανών ήταν να διχάσουν τους χριστιανικούς λαούς (Έλληνες, Βούλγαρους, Σέρβους, Ρουμάνους) δίνοντάς τους το δικαίωμα να ανοίγουν σχολεία και εκκλησίες εντός της αυτοκρατορίας για να τους κυβερνούν με μεγαλύτερη επιτυχία.
Το όνομα Βούλγαροι διαδόθηκε και έγινε αποδεκτό από τους Σλάβους της Μακεδονίας, τόσο λόγω της εγγύτητας της γλώσσας όσο και γιατί οι Σλάβοι και οι Βούλγαροι αγωνίστηκαν μαζί για την αναγέννηση μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα.
Όμως από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα αρχίζει ο διχασμός, κυρίως ως προς τη γλώσσα, που ενισχύει τη σλαβομακεδονική εθνική συνείδηση» - γράφει η καθηγήτρια Νάντε Πρόεβα.