Ομιλία του Αλέκου Αλαβάνου στην εκδήλωση της ΛΑ.Ε. στη Ν. Σμύρνη
«Μια και πλησιάζουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου αξίζει να σκεφτούμε τα περίεργα παιχνίδια της ιστορίας.
Η τότε κυβέρνηση που όρκισε ο Παπαδόπουλος στηρίζονταν σεπρόσωπα από τον κοινοβουλευτικό κόσμο που δέχθηκε να ενσωματωθεί στις χουντικές διεργασίες. Η κυβέρνηση σήμερα στηρίζεται σε ένα κόμμα που προέρχεται από την αριστερά και δέχεται να ενσωματωθεί στις διεργασίες για την εφαρμογή των εντολών και των δανειστών στον τόπο μας.
Χρησιμοποίησαν τον χουντικό πρωθυπουργό πρώην αρχηγό του κόμματος των Προοδευτικών για τη νομιμοποίηση της χούντας. Χρησιμοποιούν τον σημερινό πρωθυπουργό από την αριστερά για τη νομιμοποίηση της τρόικα.
Χρησιμοποίησαν τον πρώτο για την εξαπάτηση του δημοκρατικού κόσμου. Χρησιμοποιούν τον δεύτερο για την εξαπάτηση του αριστερού κόσμου της χώρας, του πιο ατίθασου, αγωνιστικού και ριζοσπαστικού τμήματος της ελληνικής κοινωνίας.
Στον ένα η φοιτητική νεολαία, η νέα γενιά, όλος ο λαός αντέταξε το «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία». Στον άλλο ο λαός καλείται να αντιτάξει το «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» προσθέτοντας και τη Λέξη «Δουλειά». Είναι τραγικό στον 21ο πρώτο αιώνα οι ανάγκες για «ψωμί», για επιβίωση δηλαδή πάνω από το όριο της φτώχειας, για «παιδεία» που θα οδηγεί στην αξιοπρεπή και δημιουργική απασχόληση, για «ελευθερία» όταν έχουμε ένα ποδηγετημένο κοινοβούλιο από τους ξένους, να είναι τόσο ζωτικές και επείγουσες.
Ο Τσίπρας είναι ο Μαρκεζίνης των ημερών μας.
Υπάρχουν βέβαια διαφορές. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν ανέτρεψε το συνταγματικό πλαίσιοτης χώρας. Και η χούντα του Παπαδόπουλου δεν εκποίησε το σύνολο της δημόσιας περιουσίας στους ξένους.
Μένει ένα μόνο χαρακτηριστικό για να ολοκληρωθεί η ομοιότητα. Η νεολαία να πυροδοτήσει μια λαϊκή εξέγερση για να καταρρεύσει και το σημερινό καθεστώς της ξενοκρατίας.
Μια που πλησιάζουν λοιπόν οι μέρες της επετείου του μεγάλου και επίκαιρου ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου, ελπίζουμε όλοι ότι μαζικά η νεολαία – κι όχι μόνο οι πρωτοπορίες της που δεν σταματήσανε στιγμή να αγωνίζονται – θα σπάσει τη σιωπή της. Και τα Πανεπιστήμια θα προβάλλουν πάλι ως οχυρά της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της λαϊκής κυριαρχίας και θα εκπέμψουν προς όλο τον ελληνικό λαό ηλεκτρικά ρεύματα ελπίδας, αισιοδοξίας και αγώνα μέχρι τη νίκη».
