Ενώ στην Ελλάδα η πολιτική ζωή ασχολείται με την αποπροσανατολιστική Βαρουφακειάδα και με τον τρόμο των εγχώριων κατεστημένων κέντρων ακόμα και στην υποψία εξόδου από το ευρώ, οι πλανητικές εξελίξεις και οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή μας είναι συνταρακτικές και εγκυμονούν εκρηκτικούς κινδύνους αλλά και ευκαιρίες, αν μπορούμε, που δεν μπορούμε λόγω μνημονιακής υποδούλωσης, να αξιοποιήσουμε.
Οι ΗΠΑ βλέπουν να χάνουν συνεχώς έδαφος έναντι της παλιάς αδιαφιλονίκητης ηγεμονίας τους και να συμπεριφέρονται πλέον, λόγω και των εσωτερικών αντιφάσεων και αντιθέσεων τους, ως ‘‘τρελό καράβι”.
Οι πρόσφατες αποφάσεις του Κογκρέσου για νέες και μάλιστα μονομερείς, ψυχροπολεμικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, λόγω εμπλοκής, τάχα, της τελευταίας στις αμερικάνικές εκλογές, λόγω, επίσης, Ρώσικων παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κριμαία και στην Ανατ. Ουκρανία, τις οποίες δεν μπορεί να παρακάμψει ο Πρόεδρος Trump, ενώ, αντίθετα, τις επικρότησε, οδήγησε τον Putin σε ένα πρωτοφανές κύμα απελάσεων Αμερικανών διπλωματών από τη Ρωσία.
Και ενώ οι σχέσεις Ρωσίας – ΗΠΑ έχουν φτάσει στο χείλος της αβύσσου, παρεμβαίνει η Γερμανία και ζητά μέτρα (κυρώσεις) κατά των ΗΠΑ (!), διότι οι μονομερείς κυρώσεις των τελευταίων προς τη Ρωσία πλήττουν τις Γερμανικές επιχειρήσεις, ιδίως τις ενεργειακές και στην ουσία ακυρώνουν τον δεύτερο αγωγό με ρωσικό φυσικό αέριο που θα τροφοδοτούσε την Γερμανία.
Πολιτικός, οικονομικός και εμπορικός ζουρλομανδύας περιβάλλει τις σχέσεις ΕΕ–ΗΠΑ–Ρωσίας και παραπλεύρως και της Κίνας και της Ιαπωνίας, στο φόντο μιας Βόρειας Κορέας που διαθέτει πλέον πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και δεν είναι εύκολος ”σάκος του μποξ”.
Την ίδια ώρα στην Μέση Ανατολή αλλάζει ριζικά η εικόνα με την Ρωσία να αναβαθμίζει τον ρόλο της.
Ο Isis υποχωρεί κατά κράτος, χωρίς, όμως, να εκμηδενίζεται, ενώ απ’ αυτήν την εξέλιξη δεν κερδίζουν οι ΗΠΑ.
Αντίθετα, οι τελευταίες φαίνεται να χάνουν έδαφος και στην Συρία και στο Ιράκ και να οχυρώνονται στο πλαίσιο της Μ. Ανατολής πίσω από μια βρώμικη αντιδραστικότατη συμμαχία των ιεράκων του Ισραήλ με το μεσαιωνικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας και την στρατιωτική δικτατορία Σίσυ στην Αίγυπτο.
Την ίδια ώρα, η δυναμική επανεμφάνιση των Κούρδων στο προσκήνιο σε Συρία, Ιράκ αλλά και Τουρκία, πάει να αλλάξει όλα τα δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή και να θέσει την Τουρκία προ των πυλών διαμελισμού της.
Και ενώ το πλαίσιο αυτό, αν και επικίνδυνο, δίνει τεράστιες δυνατότητες στην Ελλάδα να βγει από την κρίση με νέα οικονομική πολιτική και να ενισχύσει το ρόλο και την ασφάλεια της με την απεμπλοκή από το ευρώ, την χάραξη μιας νέας πορείας οικονομικής ανασυγκρότησης και την εφαρμογή μιας πραγματικά πολυδιάστατης πολιτικής διεθνών οικονομικών και εξωτερικών σχέσεων, η Ελλάδα των μνημονίων και της υποδούλωσης δορυφοροποιείται ακόμα περισσότερο έναντι της υποχωρούσας και προβληματικής Γερμανικής ευρωζώνης, έναντι των ”βυθιζόμενων” ΗΠΑ και εσχάτως απέναντι στα γεράκια του Ισραήλ, που επιδίδονται σε πρωτοφανείς βαρβαρότητες σε βάρος των Παλαιστινίων.
Μωραίνει κύριος ον βούλεται απωλέσαι…
Α.Ρ