Ο αγώνας κατά του κλιμακούμενου κρατικού αυταρχισμού και της κυβερνητικής αστυνομικής καταστολής πιο επίκαιρος παρά ποτέ
Εννέα χρόνια πριν, το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη 2008, ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από τη σφαίρα του ειδικού φρουρού Επ. Κορκονέα. Από το ίδιο βράδυ και για έναν σχεδόν μήνα, ξεσπά σε όλη τη χώρα μία έκρηξη της νεολαίας, των εργαζομένων και ολόκληρου του λάου με διαρκείς διαδηλώσεις, απεργίες ,καταλήψεις σχολείων και σχολών, συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις. Η νεολαία του Δεκέμβρη ξεχειλίζει από οργή για την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη, καταγγέλλει την κρατική και αστυνομική βία, εκφράζει την αγανάκτησή της απέναντι σε ένα μέλλον που την καταδικάζει στην επισφάλεια και την ανεργία. Η έκρηξη του Δεκέμβρη, που είναι ο πρώτος μεγάλος κοινωνικός αγώνας μετά το ξέσπασμα της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης, είναι εικόνα από το μέλλον των κοινωνικών συγκρούσεων που ακολούθησαν σε όλες σχεδόν τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες.
Η χώρα μας βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα ,εφαρμόστηκαν οι πιο άγριες πολιτικές λιτότητας με ευθύνη των κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και των άλλων μνημονιακών κομμάτων αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος παρά τις αρχικές του διακηρύξεις , εξαπάτησε τον ελληνικό λαό και εφαρμόζει τις ίδιες μνημονιακές πολιτικές άγριας λιτότητας.
Σήμερα λοιπόν, η νεολαιίστικη έκρηξη του Δεκέμβρη παραμένει ζωντανή και επίκαιρη όσο ποτέ.
Απέναντι στον διογκούμενο κρατικό και κυβερνητικό αυταρχισμό, που χρησιμοποιεί την αστυνομική βία για να χτυπήσει κάθε αγώνα, που θέλει να επιβάλλει το ξεπούλημα των λαϊκών κατοικιών με όπλο τα χημικά και τα γκλοπ των δυνάμεων καταστολής, που στήνει για μία ακόμα φορά κλίμα τρομοϋστερίας και καταπατά δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα.
Απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές, που με συνέπεια υπηρετεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, προετοιμάζοντας νέα μέτρα λιτότητας απέναντι στα πιο φτωχά στρώματα της κοινωνίας.
Απέναντι στα σχέδια της κυβέρνησης να καταργήσει ακόμα και το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία, που κατακτήθηκε με αίμα και αγώνες.
Η νεολαία σήμερα πλήττεται και καταδικάζεται σε ένα μέλλον με μόνη προοπτική τη φτώχεια την ανεργία την επισφάλεια και τη μετανάστευση. Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι καταδικάζονται επίσης στην φτώχεια και στην περιθωριοποίηση.
Ενάντια στις λογικές, που εμφανίζουν ως μονόδρομο τα μνημόνια, ενάντια στην απογοήτευση και στην ηττοπάθεια, με όπλο τους συλλογικούς αγώνες και την ενότητα, οι νέοι και οι νέες, ολόκληρος ο ελληνικός λαός θεωρούμε το μήνυμα του Δεκέμβρη του 2008 επίκαιρο όσο ποτέ, που αναδεικνύει την ανάγκη για νέους αγώνες ,για την ανατροπή των κυρίαρχων πολιτικών ,για ένα άλλο δρόμο, χωρίς λιτότητα, χρέος, μνημόνια, ευρώ.
Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος ζει μες τις καρδιές μας.
Όλοι/-ες στη συγκέντρωση την Τετάρτη 6 Δεκέμβρη, στις 6μμ. στα Προπύλαια.