Το 1989-91 η Δύση, με τη βοήθεια των γραφειοκρατών της Περεστρόικα (Γκορμπατσόφ, Γιέλτσιν, Σεβαρνάτζε κλπ), κέρδισε μια μεγάλη μάχη του Ψυχρού Πολέμου, την μάχη της Ανατολικής Ευρώπης. Τελικά καταβρόχθισε αρκετές χώρες (Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Βουλγαρία κλπ.) και πρόσθεσε 130 εκατομμ. ανθρώπους στο δυναμικό της.
Ο Ψυχρός Πόλεμος συνεχίστηκε. Η Δύση δεν μπόρεσε να διεισδύσει στην Ρωσία που έμεινε απάτητη για τα νατοϊκά στρατεύματα. Ρωσία, Λευκορωσία και Αρμενία καλύπτουν το 45% της ευρωπαϊκής έκτασης και παρέμειναν εκτός Δύσης.
Μάχη γίνεται για την Ουκρανία όπου Ντονιέτσκ (Στάλινο) και Λουγκανσκ (Βοροσίλοφγκραντ) αποσπάστηκαν από το Κίεβο και δηλώνουν πιστοί σύμμαχοι της Μόσχας. Η πλειοψηφία της βαριάς βιομηχανίας της Ουκρανίας βρίσκεται στα εδάφη των ΛΔ της Ανατολικής Ουκρανίας. Χάρκοβο, Οδησσός κλπ προσμένουν κι αυτοί την “ώρα της λευτεριάς”.
Η απέραντη γη της Ρωσικής Σιβηρίας (το 1/3 της έκτασης της Ασίας) έμεινε επίσης μακριά από τα αρπακτικά της Δύσης και οι ΗΠΑ την βλέπουν μόνο από … δορυφόρο.
Αλλά η μεγάλη ανατροπή ήρθε από την Ανατολική Ασία.
Οι ΛΔ της Ασίας σημείωσαν τεράστια πρόοδο στον βιομηχανικό και κατασκευαστικό τομέα.
Όταν λέμε ΛΔ Ασίας εννοούμε ΛΔ Κίνας (το 91-92% του πληθυσμού), Βιετνάμ και Λάος (το 7% του πληθυσμού) και ΛΔ Κορέας (λιγότερο από το 2% του πληθυσμού των ΛΔ Ασίας).
Οι 4 ΛΔ Ασίας έχουν πληθυσμό 1520 εκατομμύρια ανθρώπους, δηλαδή το 130% της Δύσης. (οι 45 δυτικές χώρες έχουν 1150 εκατομμύρια ανθρώπους).
Η Κίνα τα τελευταία 28 χρόνια είχε μέση ετήσια αύξηση βιομηχανίας 12% και πάνω (!) [βλέπε αγγλική έκδοση βικιπαιδείας]. Έτσι στα χρόνια 1990-2017 η ΛΔ Κίνας είχε συνολική αύξηση βιομηχανίας 2.300%. (έναντι 65-70% των ΗΠΑ και 25% της Γερμανίας. Ιταλία και Γαλλία είχαν μηδενική αύξηση βιομηχανίας μετά το 1990!).
Με βάση τα τελευταία στοιχεία, το 2016 οι ΛΔ παρήξαν το 51% της παγκόσμιας παραγωγής χάλυβα έναντι 27-30% όλης της Δύσης. Εξάλλου το 2016 μόνον η Κίνα παρήξε το 51% της παγκόσμιας παραγωγής αλουμινίου και πάνω από το 60% του τσιμέντου.
Η Κίνα επίσης είναι η 1η παραγωγός σιτηρών, πατάτας και κρέατος. (Έως το 2005 οι ΗΠΑ ήταν πρώτη χώρα στην παραγωγή κρέατος από τις αρχές του αιώνα).
Το 2016 η Κίνα παρήξε το 141% της ηλεκτροενέργειας των ΗΠΑ και το 60% της συνολικής ηλεκτροενέργειας όλης της Δύσης. Γενικά σήμερα (φθινόπωρο 2017) οι 4 ΛΔ Ασίας έχουν ξεπεράσει κατά τι το 100% της βιομηχανίας όλης της Δύσης, αλλά βρίσκονται λίγο κάτω από το 50% του πραγματικού ΑΕΠ (PPP) του συνόλου των 45 δυτικών χωρών.
Αυτό οφείλεται στο ότι η Δύση διατηρεί μια σαφή υπεροχή στον τριτογενή τομέα (όχι μόνο στις λιανικές πωλήσεις αλλά και στην κυκλοφορία του χρήματος). Στις κατασκευές οι 4 ΛΔ ίσως ξεπερνούν το 150% των συνολικών κατασκευών σ’ όλη τη Δύση. (ίσως και περισσότερο)
Το α’ εξάμηνο 2017 Κίνα και Βιετνάμ ανέβασαν σχεδόν 7% την βιομηχανική παραγωγή, ενώ η Δύση γύρω στο 2% (Βρετανία 1%, Ευρωζώνη 2%, ΗΠΑ 1,25%) και η Ρωσία επίσης 2% (αγγλική έκδοση βικιπαιδείας).
Εάν συνεχιστούν οι σημερινοί ρυθμοί και αναλογίες, τότε το 2025 οι ΛΔ Ασίας θα έχουν τουλάχιστον το 45% της παγκόσμιας βιομηχανίας και η Δύση λιγότερο από 30% (αναλογία ΛΔ Ασίας– Δύσης 1,5: 1).
Τότε η Δύση θα πάθει μια βαρύτατη ήττα στρατηγικής σημασίας : Στο παραγωγικό και κατασκευαστικό τμήμα του ΑΕΠ οι ΛΔ Ασίας θα έχουν ξεπεράσει την Δύση και στο κατά κεφαλήν επίπεδο!
Επίσης το 2025 το Ανατολικό Μπλοκ (ΛΔ Ασίας, ρωσικό μπλοκ, Ινδία, Ιράν) θα έχει φτάσει το 120% του ΑΕΠ (PPP) όλης της Δύσης. Το 65-70% θα το έχουν οι ΛΔ Ασίας.
ΚΙΜ ΓΙΟΝΓΚ ΟΥΝ : Ο “ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ”
Η Βόρεια Κορέα έχει μόνο το 1% της παραγωγικής ισχύος των ΛΔ της Ασίας. Οι ΗΠΑ έχουν συντριπτική στρατιωτική υπεροχή. Και όμως : Μια υστερία απλώθηκε στα δυτικά ΜΜΕ : ο Κιμ θα επιτεθεί με πυρηνικά όπλα στις ΗΠΑ!
Οι κύριοι εχθροί των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ είναι η Ρωσία (μια από τις δυο Πυρηνικές και Διαστημικές υπερδυνάμεις) και η Κίνα (η μεγαλύτερη βιομηχανική και κατασκευαστική δύναμη της Γης και χώρα με τον 2ο πολεμικό στόλο στον πλανήτη).
Όμως η ΛΔ Κορέας μπορεί να αντισταθεί σκληρά στους Αμερικάνους, να τους προξενήσει βαρύτατες απώλειες. Ας θυμηθούμε την ελληνική ιστορία : ο Παπαφλέσσας (Γρηγόρης Δικαίος) ήταν φλογερός εχθρός των Οθωμανών κατακτητών. Το 1825 θυσιάστηκε στο Μανιάκι προξενώντας βαριές απώλειες στον Ιμπραήμ (Αιγύπτιος στρατηλάτης, σύμμαχος του Σουλτάνου ή μάλλον “υποτελής”) για να δώσει καιρό στους λοιπούς Έλληνες να ανασυνταχθούν. (Η τότε κυβέρνηση είχε κλείσει τον Κολοκοτρώνη στην φυλακή).
Ο Κιμ Γιονγκ Ουν μισεί τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό (άσχετα από τις ιδιορρυθμίες του) αλλά δεν μπορεί να τον καταστρέψει μόνος του. Θέλει να συνεγείρει κι άλλους, πολύ πιο ισχυρούς, που “κοιμούνται” ή έστω “δείχνουν να κοιμούνται”.
ΛΔ ΚΟΡΕΑΣ : ΕΝΑ ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΡΥΔΙ
Έως το 1945 η Κορέα ήταν ιαπωνική αποικία. Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου ο ιαπωνικός στρατός φερνόταν σκληρά στον κορεατικό πληθυσμό. Ο παππούς του Κιμ Γιονγκ Ουν, ο Κιμ Ιλ Σουνγκ, ήταν επικεφαλής κομμουνιστικών ομάδων που έκαναν σαμποτάζ στις ιαπωνικές δυνάμεις κατοχής.
Όταν κατέρρευσε η Ιαπωνία, η Κορέα χωρίστηκε στα δυο. Στον Βορρά εξουσίαζαν οι κομμουνιστές με τον Κιμ Ιλ Σουνγκ, στο Νότο ο οπαδός των ΗΠΑ Σίγκμαν Ρη.
Και τα 2 κράτη συγκέντρωναν στρατό και στις 25 Ιούνη 1950 ξέσπασε ο πόλεμος : οι βορειοκορεάτες συνέτριψαν τους νότιους και σε λίγες μέρες μπήκαν στη Σεούλ.
Τότε επενέβησαν οι ΗΠΑ με μεγάλες δυνάμεις. Για πολλές εβδομάδες οι βορειοκορεάτες νικούσαν και τους Αμερικανούς! (Ιούλιος -Αύγουστος 1950), μετά όμως οι ΗΠΑ προέλασαν και τον Οκτώβρη 1950 μπήκαν στην Πιονγκ Γιανγκ. Τότε μπήκαν στον πόλεμο κινέζικες δυνάμεις που νίκησαν τους Αμερικανούς και ξαναμπήκαν στη Σεούλ (Γενάρης 1951). Μετά από αντεπίθεση των ΗΠΑ οι αντίπαλοι στάθηκαν στον 38ο παράλληλο (αρχικά σύνορα).
Τελικά ο πόλεμος έληξε με “ισοπαλία” μεταξύ ΛΔ Κίνας και ΗΠΑ (ανακωχή του 1953).
Τότε βέβαια οι ΗΠΑ είχαν ίσως 50 φορές την βιομηχανία της Κίνας! Σήμερα η ΛΔ Κίνας έχει υπερδιπλάσια βιομηχανία από τις ΗΠΑ.
Γι αυτό οι ΗΠΑ δεν θέλουν με τίποτα ανάμειξη της Κίνας. Από την άλλη υπάρχουν “δεσμοί αίματος” του Κινέζικου Λαϊκού Στρατού με τον βορειοκορεατικό στρατό.
Η ΛΔ Κίνας πολύ δύσκολα θα αφήσει τις ΗΠΑ να καταλάβουν την Πιονγκ Γιανγκ. Αν μπορέσουν να την καταλάβουν βέβαια. Γιατί οι βορειοκορεάτες θα πολεμήσουν σκληρά και θα ματώσουν πολύ τους Αμερικανούς……
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Η Αριστερά της Ελλάδος έδωσε αιματηρούς αγώνες την δεκαετία 1940-50 ενάντια σε 4 Δυτικές Δυνάμεις : Γερμανία, Ιταλία, Αγγλία, ΗΠΑ για μια ανεξάρτητη λαικοδημοκρατική Ελλάδα.
Αργότερα, μετά την την άνοδο της ελληνικής οικονομίας, ένα μέρος της Αριστεράς προσχώρησε στο “δυτικό στρατόπεδο” ( υποτίθεται μόνο στην Δυτική Ευρώπη) το 1960-1970.
Μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και το άλλο ηγετικό τμήμα της Αριστεράς (χρησιμοποιώντας υπεραριστερή φρασεολογία) σιγά – σιγά κινήθηκε προς την Δύση, ειδικά μετά το 2003 – 2004.
Παρ’ ότι στα 37 χρόνια της Ελλάδας στην ΕΟΚ-ΕΕ υπήρξε μόνο 1% ετήσια αύξηση του ΑΕΠ, παρ’ ότι το ΝΑΤΟ έχει δώσει πίκρες και αιματηρές απογοητεύσεις στην Ελλάδα (εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, χούντα του1967 – 74 κ.λ.π.), σήμερα η Αριστερά ουσιαστικά δεν αμφισβητεί την ένταξη της Ελλάδας στον ευρωατλαντισμό.
Η ΛΑΕ (σωστά !) ζητάει έξοδο από το ευρώ, αλλά αυτό δεν επαρκεί για μια ανεξάρτητη ανάπτυξη. Με ΝΑΤΟ, βάσεις και ΕΕ πρόοδος δεν υπάρχει.
Το “νέο ΚΚΕ” ζητάει άμεση σοσιαλιστική επανάσταση και μέχρι τότε “πρέπει να μείνουμε στο ευρώ, αλλιώς θα ζημειώθει η εργατική τάξη ”. Στο μεταξύ, η ηγεσία του “νέου ΚΚΕ” ζητάει άμεση “επιστροφή των κλεμμένων”. Μα, μέσα στο ευρώ υπάρχει συγκεκριμένη ποσότητα χρήματος που καθορίζει η Φρανκφούρτη.
Άρα το “νέο ΚΚΕ” ζητά απο τον Τσίπρα να προχωρήσει στην σοσιαλιστική επανάσταση ώστε να αλλάξει το νόμισμα και να “επιστραφούν τα κλεμμένα”. Πότε; Αύριο το πρωί, το μεσημέρι ή το βράδυ ώστε να υπάρχει και διάγγελμα από τα βραδινά δελτία; (!).
Την ίδια στιγμή ο Κουτσούμπας υποβαθμίζει συστηματικά τις νίκες των ΛΔ Ασίας (εισηγητική ομιλία του στο 20ο συνέδριο) και κατηγορεί τον ανθιστάμενο Ν. Μαδούρο της Βενεζουέλας.
Αυτό που λείπει από την Αριστερά είναι ένα σαφές εναλλακτικό εθνικό – λαϊκό αφήγημα.
Η νεοφιλελεύθερη Δεξιά μιλάει καθαρά : Ζήτω το ΝΑΤΟ , η Ε.Ε. είναι παράδεισος, όχι στην Ρωσία και την Κίνα, να ιδιωτικοποιηθούν όλα, ο κρατισμός απέτυχε παντού(!).
Φυσικά η Δεξιά λέει χοντρά ψέμματα. Αλλά τα λέει συνέχεια και πείθει πολλούς.
Ο σοσιαλδημοκράτης Τσίπρας, λέει: Και εγώ είμαι υπέρ της Δύσης, αλλά θέλω και λίγο κρατικό τομέα. Ο Σόιμπλε είναι κακός και η Μερκελ σκληρή αλλά αναγκάζομαι να υποταχτώ. Θέλω μια “άλλη” ΕΕ, αλλά προς το παρόν υποτάσσομαι στην σημερινή. Είμαι ο καλός χωροφύλακας. Ψηφίστε εμένα και θα σας δέρνω λιγότερο, θα σας δίνω και ένα ποτήρι νερό.
Έτσι όπως πάμε, με την Αριστερά στον “μονόδρομο της Δύσης” χωρίς εναλλακτικό (πρακτικό) αφήγημα οι επόμενες εκλογές (2018 ή 2019) θα γίνουν με την πάλη των 2 χωροφυλάκων:
Ο κακός χωροφύλαξ (“Ζήτω ο Τόμσεν”) και ο… πονόψυχος θα παλέψουν για το 30% των ψήφων. Όποιος πάρει κάτι παραπάνω θα γίνει πρωθυπουργός, ο άλλος αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Και η Αριστερά, χωρίς γεωστρατηγική εναλλακτική λύση, θα παλέψει σε 3-4 διαφορετικές παρατάξεις για ένα 14-15%….
Και τελευταίο: Στην Ελλάδα υπάρχουν πάντα στρατιωτικές βάσεις της Δύσης, στην Β. Κορέα του “τρελού” Κίμ δεν υπάρχει καμία!
