Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) έχει την ιστορία του και το δικό του κύρος, όσες διαφωνίες και αν έχει κανείς μαζί του.
Η απόφασή του, όμως, να αναγορεύσει τον J.C. Juncker, Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε επίτιμο διδάκτορα της Νομικής Σχολής, ξεπερνάει κάθε όριο και εκθέτει βάναυσα όχι μόνο το ίδιο και τη Νομική Σχολή, αλλά και την αξιοπρέπεια της χώρας.
Ο J.C. Juncker, πρώην πρωθυπουργός ενός κρατιδίου πρωταθλητή στο «ξέπλυμα» χρήματος, ασφαλώς διαθέτει εξαιρετικές ικανότητες στις δημόσιες σχέσεις, στα χαμόγελα, στις υποκριτικές αγκαλιές και στα χτυπήματα στην πλάτη.
Ως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όμως, λειτούργησε και συνεχίζει να λειτουργεί ως τύραννος αυτής της χώρας και ως μακρύ χέρι του γερμανικού κατεστημένου στην επιβολή αποτυχημένων μνημονίων καταστροφής της πατρίδας μας και εξαθλίωσης του λαού μας.
Χρειάζεται μεγάλη δόση εθελοδουλίας και δωσιλογισμού σε ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα, το οποίο όφειλε να δίνει το παράδειγμα της προάσπισης της εθνικής μας υπόστασης, να επιβραβεύει τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς μιας νέας κατοχής του τόπου, που μπορεί να μην εμφανίζεται με στρατεύματα και τανκς, αλλά δεν παύει να είναι εξίσου προσβλητική, προκλητική, αδίστακτη και οδυνηρή στις συνέπειές της.
Δεν ελπίζουμε, φυσικά, να αλλάξει γνώμη η διοίκηση του ΑΠΘ για την αυθαίρετη και εξευτελιστική της πρωτοβουλία.
Περιμένουμε, όμως, να βρεθούν φωνές από τον πανεπιστημιακό χώρο που θα αποδοκιμάσουν το ατόπημα και θα προασπίσουν τις αρχές και την υπερηφάνεια της πανεπιστημιακής Παιδείας σε αυτήν την χώρα.
