Η άποψη του βουλευτή Δ. Σεβαστάκη ότι “ηθικό είναι οτιδήποτε δίνει δουλειά” μας γυρνάει αιώνες πίσω στο όνομα του πραγματισμού των αγορών.
Η καινούργια μόδα που φοριέται πολύ από τα στελέχη και ιδίως τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι το “διαφωνώ αλλά στηρίζω”. Γιατί είναι αποφασισμένοι να στηρίξουν ό,τι τους ζητείται αλλά ταυτόχρονα κρατάνε και μια πισινή, μην τυχόν και ζουν όταν αλλάξουν τα πράγματα, ώστε να μπορούν να πάνε πιο εύκολα με το όποιο ρεύμα θα επικρατεί τότε.
Αυτή την πολιτική την ακολουθούν ακόμα περισσότερο όσοι συμμετέχουν τακτικότερα στις διάφορες εκπομπές. Γιατί έτσι θεωρούν ότι το έχουν δίπορτο και μπορούν -ειδικά εάν χειρίζονται ικανοποιητικά την γλώσσα- να παίξουν πιο εύκολα το μιντιακό παιχνίδι.
Ο Δημήτρης Σεβαστάκης, που ο Ζουράρις θα συμφωνούσε ότι έχει ερίδμητο λόγο, είναι ένας από αυτούς που θεωρούν, τόσο για τις εμφανίσεις τους στα ΜΜΕ όσο και για την πολιτική του κυβερνώντος κόμματος, ότι “άσπρη γάτα μαύρη γάτα, σημασία έχει να πιάνει ποντίκια”.
Όπως λοιπόν ο μακαρίτης Τενγκ Χσιάο Πινγκ “δικαιολόγησε” τη μετατροπή του κομμουνιστικού κόμματος σε συλλογικό οργανωτή της,,, καπιταλιστικής Κίνας, έτσι και ο βουλευτής Σάμου υποστηρίζει τα σχέδια για… Ριβιέρες και καζίνα με την άποψη πως «οτιδήποτε δίνει δουλειά αυτή τη στιγμή είναι ηθικό”.
Αλλά επειδή όπως είπαμε οφείλει και να διαφωνεί για να μπορεί εάν χρειαστεί να τα πει και αλλιώς, συμπλήρωσε ότι όλα αυτά “μπορεί να είναι μορφές αποκρουστικής ανάπτυξης, αλλά θέλουμε δουλειές”.
Αυτό που δεν φαίνεται να περνά από το μυαλό του, όπως δεν πέρασε ούτε για μια στιγμή από το μυαλό αυτών που του έπαιρναν συνέντευξη, είναι πού πάμε εάν πάρουμε αυτή τη ρότα, πού σταματάει αυτή η “λογική”, εάν βέβαια υπάρχει τέλος και αλλαγή πορείας όταν επιλεγούν τέτοιες κατευθύνσεις.
Ο σεξοτουρισμός λ.χ. και το ο τράφικινγκ, το δουλεμπόριο, το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών, φέρνουν σίγουρα έσοδα και αυξάνουν τις “δουλειές”, τόσο στα ίδια τα σκοτεινά κυκλώματα όσο και στα πέριξ, στα “φωτεινά” παρακλάδια τους, γιατί υπάρχει μπόλικο ρήμα που πρέπει να ξεπλυθεί και πέφτει στην αγορά, αλλά δεν νομίζω ότι ο βουλευτής θα μπορούσε να προτείνει κάτι τέτοιο ως μέσο για την… παραγωγική στροφή της χώρας.
Όπως, εάν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, δεν μπορεί να προτείνει, κι ας φέρνουν έσοδα και δουλειές, ούτε εκτεταμένα φωτοβολταϊκά πάρκα στον κάμπο της Σάμου, ούτε ανεμογεννήτριες σε εθνικούς δρυμούς, ούτε γεωτρήσεις πλάι στις όποιες ακτές μας δεν έχουν καταστραφεί.
Γιατί οι “λύσεις” δεν αρκεί να φέρνουν “δουλειές” και η ανάπτυξη δεν έρχεται όταν απλώς γίνονται “μπίζνες”. Γιατί όλα αυτά απαιτούν συγκεκριμένο σχέδιο που να εντάσσεται σε μια προοπτική και όχι να παίζουμε το “απόψε αυτοσχεδιάζουμε” από μικρόφωνο σε μικρόφωνο και από πάνελ σε πάνελ.
Στο κάτω κάτω της γραφής, ο κ. Σεβαστάκης μπορεί να λέει και το ένα και το άλλο και να μην βρίσκει ότι υπάρχει πρόβλημα. Να θεωρεί, ως καθηγητής Αρχιτεκτονικής, ότι οι “Ριβιέρες” είναι “αποκρουστικές μορφές ανάπτυξης” αλλά να υποστηρίζει επίσης, ταυτόχρονα, ως βουλευτής, ότι “είναι ηθικό οτιδήποτε δίνει δουλειά”, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο θέλει να τα παρουσιάζει.
Και εάν δεν θέλουμε να μας πάρει και να μας σηκώσει ακόμα περισσότερο, πρέπει να αντισταθούμε στην ευκολία με την οποία τα πάντα γίνονται -με περισσή σοβαροφάνεια- ίσωμα.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι Διευθυντής Σύνταξης στο Έθνος
*Πηγή: news247.gr
Ο Δημήτρης Σεβαστάκης, που ο Ζουράρις θα συμφωνούσε ότι έχει ερίδμητο λόγο, είναι ένας από αυτούς που θεωρούν, τόσο για τις εμφανίσεις τους στα ΜΜΕ όσο και για την πολιτική του κυβερνώντος κόμματος, ότι “άσπρη γάτα μαύρη γάτα, σημασία έχει να πιάνει ποντίκια”.
Όπως λοιπόν ο μακαρίτης Τενγκ Χσιάο Πινγκ “δικαιολόγησε” τη μετατροπή του κομμουνιστικού κόμματος σε συλλογικό οργανωτή της,,, καπιταλιστικής Κίνας, έτσι και ο βουλευτής Σάμου υποστηρίζει τα σχέδια για… Ριβιέρες και καζίνα με την άποψη πως «οτιδήποτε δίνει δουλειά αυτή τη στιγμή είναι ηθικό”.
Αλλά επειδή όπως είπαμε οφείλει και να διαφωνεί για να μπορεί εάν χρειαστεί να τα πει και αλλιώς, συμπλήρωσε ότι όλα αυτά “μπορεί να είναι μορφές αποκρουστικής ανάπτυξης, αλλά θέλουμε δουλειές”.
Αυτό που δεν φαίνεται να περνά από το μυαλό του, όπως δεν πέρασε ούτε για μια στιγμή από το μυαλό αυτών που του έπαιρναν συνέντευξη, είναι πού πάμε εάν πάρουμε αυτή τη ρότα, πού σταματάει αυτή η “λογική”, εάν βέβαια υπάρχει τέλος και αλλαγή πορείας όταν επιλεγούν τέτοιες κατευθύνσεις.
Ο σεξοτουρισμός λ.χ. και το ο τράφικινγκ, το δουλεμπόριο, το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών, φέρνουν σίγουρα έσοδα και αυξάνουν τις “δουλειές”, τόσο στα ίδια τα σκοτεινά κυκλώματα όσο και στα πέριξ, στα “φωτεινά” παρακλάδια τους, γιατί υπάρχει μπόλικο ρήμα που πρέπει να ξεπλυθεί και πέφτει στην αγορά, αλλά δεν νομίζω ότι ο βουλευτής θα μπορούσε να προτείνει κάτι τέτοιο ως μέσο για την… παραγωγική στροφή της χώρας.
Όπως, εάν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, δεν μπορεί να προτείνει, κι ας φέρνουν έσοδα και δουλειές, ούτε εκτεταμένα φωτοβολταϊκά πάρκα στον κάμπο της Σάμου, ούτε ανεμογεννήτριες σε εθνικούς δρυμούς, ούτε γεωτρήσεις πλάι στις όποιες ακτές μας δεν έχουν καταστραφεί.
Γιατί οι “λύσεις” δεν αρκεί να φέρνουν “δουλειές” και η ανάπτυξη δεν έρχεται όταν απλώς γίνονται “μπίζνες”. Γιατί όλα αυτά απαιτούν συγκεκριμένο σχέδιο που να εντάσσεται σε μια προοπτική και όχι να παίζουμε το “απόψε αυτοσχεδιάζουμε” από μικρόφωνο σε μικρόφωνο και από πάνελ σε πάνελ.
Στο κάτω κάτω της γραφής, ο κ. Σεβαστάκης μπορεί να λέει και το ένα και το άλλο και να μην βρίσκει ότι υπάρχει πρόβλημα. Να θεωρεί, ως καθηγητής Αρχιτεκτονικής, ότι οι “Ριβιέρες” είναι “αποκρουστικές μορφές ανάπτυξης” αλλά να υποστηρίζει επίσης, ταυτόχρονα, ως βουλευτής, ότι “είναι ηθικό οτιδήποτε δίνει δουλειά”, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο θέλει να τα παρουσιάζει.
Και εάν δεν θέλουμε να μας πάρει και να μας σηκώσει ακόμα περισσότερο, πρέπει να αντισταθούμε στην ευκολία με την οποία τα πάντα γίνονται -με περισσή σοβαροφάνεια- ίσωμα.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι Διευθυντής Σύνταξης στο Έθνος
*Πηγή: news247.gr
Αν ό,τι δήποτε δίνει δουλειά είναι ηθικό,τότε γιατί να μην είναι ηθική και η ανάθεση δολοφονιών σε πληρωμένους πιστολέρος;