Αξίζουν ανυπόκριτα συγχαρητήρια και κάθε έπαινος στα τρία νέα παιδιά, τον Σταμάτη Μπατσιακούδη, τον Χάρη Παρασκευόπουλο και την Ελευθερία Χριστοπούλου, που τόλμησαν να πετάξουν από τα θεωρεία της Βουλής τα γνωστά τρικάκια και να πλημμυρίσουν την αίθουσα της μνημονιακής Βουλής με το παλλαϊκό αίτημα, το οποίο πνίγουν οι προδοτικές και τρισάθλιες πολιτικές και οικονομικές ολιγαρχίες, τα βάρβαρα Survivor και η εξωνημένη μιντιοκρατία:”Πάρτε τα μνημόνια και φύγετε από δω”!
Δυστυχώς, βγήκαν πάλι τα γνωστά αλλά και τα ”κρυφά”, παπαγαλάκια, να μιλήσουν επιτιμητικά, ειρωνικά και αρκετοί συκοφαντικά για την θαρραλέα κίνηση των τριών νέων.
Το επιχείρημα τους μονότονο στην κακογουστιά και τον υποκριτικό καθωσπρεπισμό.
Προσβάλλουν, οι τρεις νέοι, πετώντας τρικ από τα θεωρεία, όπως, είπαν οι υποκριτές, το κύρος της Βουλής και την ιερότητα του χώρου.
Η υποκρισία δεν έχει όριο.
Γιατί την Βουλή την έχουν εξευτελίσει και καταρρακώσει όσοι την έχουν μετατρέψει σε εργαλείο παραβίασης του Συντάγματος και κάθε ίχνους από τον Κανονισμό της Βουλής.
Ενέργειες, όπως των τριών νέων, που ταράζουν τα νερά και το σικέ κοινοβουλευτικό παιχνίδι και φέρνουν, έστω από τα θεωρεία, στο προσκήνιο της Βουλής το ”Φτάνει πια’΄ του λαού μας, το ”φτάνει πια” ειδικότερα της νεολαίας, δεν πλήττουν την Βουλή.
Πλήττουν εκείνους που την χρησιμοποιούν ως σαραβαλιασμένο όχημα για τα αντιλαϊκά πραξικοπήματα τους.
Η κίνηση των νέων έφερε στην σκηνή της Βουλής την δημοκρατία, που πνίγουν οι κλειδοκράτορες του στημένου κοινοβουλευτικού σκηνικού.
Τα τρία νέα παιδιά έδειξαν γενναιότητα και διακινδύνευσαν για να εκδηλώσουν την πρωτότυπη διαμαρτυρία τους.
Διότι, δεν ήταν καθόλου βέβαιο ότι οι κλειδοκράτορες δεν θα τους ασκούσαν δίωξη με τεράστια ταλαιπωρία και συνέπειες σε βάρος τους.
Και σήμερα, δύσκολα κάποιοι διακινδυνεύουν το οτιδήποτε χωρίς κανένα προσωπικό όφελος παρά μόνο η δική τους ηθική ικανοποίηση .
Ασφαλώς, με τα τρικ από τα θεωρεία της Βουλής δεν τελειώνουμε με τα μνημόνια.
Ασφαλώς τέτοιες κινήσεις δεν αλλάζουν την πορεία της χώρας.
Συμβολίζουν, όμως, κάτι.
Στέλνουν αναντικατάστατα μηνύματα.
Πρώτα απ’όλα μηνύματα στη νέα γενιά.
Φύγετε νέοι και νέες από τον καναπέ σας.
Φύγετε από τον ατέλειωτο φραπέ στις καφετέριες.
Φύγετε από τον γηπεδικό φανατισμό και χουλιγκανισμό.
Φύγετε από τις επιλογές της τυφλής βίας για την βία.
Απομακρυνθείτε από τα κάθε λογής ”ναρκωτικά” πραγματικά και μεταφορικά.
Απορρίψτε την στάση του καλού πειθήνιου στρατιώτη Σβέικ και του σύγχρονου δουλοπάροικου και ραγιά που υπομένει αμίλητα και φρόνιμα τα πάντα.
Χαιρετίζουμε και τιμούμε την αγωνιστική θαρραλέα πράξη της Ελευθερίας Χριστοπούλου, του Χάρη Παρασκευόπουλου και του Σταμάτη Μπατσιακούδη.
Σε παλιότερες δεκαετίες, η νεολαία ήταν αυτή που πρωτοπορούσε και άνοιγε δρόμους.
Η γενιά της ΕΠΟΝ, η γενιά των αγώνων για την λευτεριά της Κύπρου, η γενιά των Λαμπράκηδων, η γενιά του 114, η γενιά του Πολυτεχνείου, η γενιά των μεταπολιτευτικών κινητοποιήσεων, η γενιά ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ.
Σήμερα, αυτή η ηρωική ιστορία μπορεί και πρέπει με νέους όρους να βρει συνέχεια.
Ο δρόμος των Χάρη Παρασκευόπουλου, Σταμάτη Μπατσιακούδη και Ελευθερίας Χριστοπούλου δεν πρέπει να είναι μοναχικός ή επιλογή μειοψηφιών.
Οι δουλείες υπάρχουν γιατί οι άνθρωποι ανέχονται να είναι δούλοι.
Μια νέα πολιτική, εθνική και κοινωνική απελευθέρωση πρέπει να γίνει το μέγα αίτημα της σημερινής νέας γενιάς.
Κ.Τ