Συγχαρητήρια κ. Αλιβιζάτο, θερμά συγχαρητήρια. Χρειάστηκε αρκετός χρόνος και πολύ νερό στο αυλάκι αλλά τελικά τα κατάφερες να ανακαλύψεις επιτέλους ότι ο Αλ. Τσίπρας “πιάνει πουλιά στον αέρα”, κατά πως είπες σε συνέντευξη στη Lifo. Λίγο ακόμα και ενώ άλλοι θέλουν να δώσουν στον Τσίπρα το “Νόμπελ Ειρήνης” για την Συμφωνία της Λίμνης και την προσφορά τους στο ειρηνόφιλο ΝΑΤΟ, εσύ σίγουρα θα του έδινες, αν ήταν στο χέρι στου, το “Νόμπελ Ευφυίας”, αφού ως ευφυΐα πια φαίνεται ότι χαρακτηρίζεις το μοναδικό προσόν που επέδειξε ο Αλ. Τσίπρας: την απίθανη μετάλλαξη του και τις καταπληκτικές “κωλοτούμπες” του!
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι αφού κατέληξες φανατικός Τσιπραίος και έφτασες να συμπεράνεις ότι το νέο “Κεντροαριστερό” αστέρι σου “πιάνει πουλιά στον αέρα” είναι αυτονόητο ότι θα χαρακτήριζες ως “γραφικό“, με “άλλη έννοια”, όπως λες (ποια άραγε;), τον Λαφαζάνη αφού είναι προσκολλημένος κατά τα λεγόμενα σου σε “αρχαία δόγματα”.
Βεβαίως κ. Ν.Αλιβιζάτο, γραφικός, γραφικότατος ο Λαφαζάνης και προσκολλημένος σε πανάρχαια δόγματα, ενώ αν έμενε στο υπερυπουργείο του και προσκυνούσε αμερικανοκρατία, γερμανοευρωκρατία, ευρωκρατία, μνημονιοκρατία και Νατοϊκές συμφωνίες, τότε θα έπιανε και αυτός “πουλιά στον αέρα” και θα άξιζε τον δημόσιο θαυμασμό σου.
Κρίμα κ. Αλιβιζάτε ο αγώνας σου για μετάλλαξη ων αριστερών σε Κεντροαριστερούς και βαθιά συστημικούς, την οποία εσύ έκανες με τον δικό σου τρόπο έγκαιρα και από παλιά, έχει και απώλειες. Οι απώλειες στον αγώνα είναι όμως το λιγότερο. Η απώλεια του ίδιου του αγώνα είναι η μεγάλη ήττα! Λες;
