«Εγώ δεν ψηφίζω εργασιακό μεσαίωνα» λέει ο Τσίπρας και βάζει να τον υπερψηφίσει το κόμμα του! Τι ωραία τι καλά, να ’χανε και κιμά τα γεμιστά.
«Ρεσάλτο» βλέπει στη ΔΕΗ ο κ. Σκουρλέτης, αλλά θα το υπερψηφίσει! Δοξάστε τον! Στημένο παιχνίδι βλέπει για τη ΔΕΗ ο κ. Σκουρλέτης, αλλά θα το υπερψηφίσει! Δοξάστε τον! Καταγγέλλει το κόμμα του ο κ. Σκουρλέτης, αλλά διευκρινίζει ότι εννοεί τη Ν.Δ.! Πυροβολήστε
το μυαλό σας και θα έχετε αντιληφθεί πλήρως τι εννοεί ο κ. Σκουρλέτης.
Βλάπτεται η Ελλάδα από την πώληση της ΔΕΗ, αλλά ο κ. Σκουρλέτης θα την υπερψηφίσει. Γιατί; Διά λόγους κομματικής πειθαρχίας, ήτοι από κομματικό καθήκον. Δηλαδή
ο κ. Σκουρλέτης ομολογεί ότι βλάπτει την Ελλάδα από κομματικό καθήκον ή ότι το κόμμα του βλάπτει την Ελλάδα. Τιμή και δόξα στον χορό των Σαλτιμπάγκων.
Οσον είσθε στην Ενωση, «η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας είναι αναπόφευκτη», λέει ο χορός των Καταραμένων. Και βαράει τα νταούλια για να χορέψει ο χορός των Σαλτιμπάγκων:
καταγγέλλω αυτό που υπογράφω
ωχ, μανούλα μου
καταγγέλλω αυτό που υπογράφω
ωχ, γιατρέ μου…
Μπαλαούρας. Ελαβε 300 ευρώ χαμηλοεπίδομα, χαμηλοσύνταξης. Δεν το επέστρεψε. Οχλήθηκε για να το επιστρέψει. Και πάλι δεν το επέστρεψε. Αλλά το διέθεσε. Λες και ήτανε δικό του.
Και Σπίρτζης. Πάει τροπολογία στη Βουλή: αν τα διόδια στην εθνική Κορίνθου-Τριπόλεως-Καλαμάτας δεν φέρνουν τα αναμενόμενα και προϋπολογισμένα κέρδη, να αποζημιώνεται ο εργολάβος, εν προκειμένω ο κ. Μπόμπολας, με έως και 330.000.000 ευρώ κατευθείαν από τον κρατικό κορβανά!
Εμ χρυσοπληρώθηκε για την κατασκευή του δρόμου ο εργολάβος, εμ θα αποζημιωθεί με χρυσίο αν τα κέρδη του δεν είναι χρυσά! – και κλάααμα ο κ. Σπίρτζης. Γιατί; Διότι ο εργολάβος θα αποζημιωθεί από εκείνους που τους
κόβουν τις συντάξεις! – και κλάμα ο κ. Σπίρτζης.
Α, ρε πουτάνα του Νότου, διαπλοκή!
Για πόσα εκατομμύρια έγινε η τελευταία περικοπή συντάξεων; Για 400 εκατομμύρια; Ε, τι είναι τα 330 εκατομμύρια; ένα ακόμα μικρό κοψιματάκι συντάξεων – έλα, όπα, είπα, λέω ο χορός των Σαλτιμπάγκων, έλα μια στρούφλα και μια γυροβολιά
έλα μπροστά ο Τζανακόπουλος, μίλα κι εσύ, παιδί μου: «η συμφωνία θα έχει μέτρα που θα χαρούμε να ψηφίσουμε» – όπα, είπα και εβίβα, ας
κρατήσουν οι χοροί και να καούν τα κάρβουνα. Στα Σάλωνα ψένουν αρνιά, στο Γιούρογκρουπ κριάρια…
Κι όταν ρώτησε ο κ. Δένδιας στη Βουλή «τι είναι αυτά που κάνετε με τους δρόμους;», του απάντησε ο κ. Μαντάς: «εμείς εφαρμόζουμε νόμο του 2007, νόμο του Σουφλιά». Ακριβώς για αυτό ψηφίσθηκε ΣΥΡΙΖΑ, για να συμψηφίσει τα έργα του με εκείνα της Νέας Δημοκρατίας ή του ΠΑΣΟΚ, κακούργα
κοινωνία, δεν μου τα λες καλά. Πώς λέγεται στη γλώσσα του Οργουελ η αποζημίωση του εργολάβου απ’ την πετσοκομμένη σύνταξη του συνταξιούχου; «Πρόσθετη Επιδότηση Λειτουργίας»!! – έλα, Φίλη! πες το! «Αρατε πύλας»! – μπράβο, παιδί μου! Πάρε κι ένα «αντίμετρο»! Επειδή δεν μπορούμε
να πιάσουμε τους φοροφυγάδες, ανασκολοπίζουμε τους νομοταγείς – ουπς, όχι! Αυτό το είπε ο κ. Τσακαλώτος. Επειδή δεν μπορούμε να πιάσουμε τους φοροφυγάδες, γαμάμε τους νομοταγείς – ντιριντάχτα! Εμπα, Τασούλα, στον χορό, έχουμε καιρό, εκτός και αν
μια νύχτα μόνο μένει, πριν να ψηφίσεις το πρωί ό,τι σου λέει ο Σόιμπλε, διότι ούτε εσύ είσαι πιο αριστερή απ’ τον Τσίπρα. Ελα, Τασούλα
έλα, Φάμελε
έλα, κυρ Φλαμπουράρη, ελάτε
να πάμε παρέα στις ουρές. Παχιές ουρές λαχταριστές. Για μια φραντζόλα ψωμί, για δέκα κιλά, συγγνώμη δεκαπέντε κιλά μακαρόνια, πατάτες και τυρί, ελάτε να πάμε στις ουρές να τραγουδήσουμε πάλι μαζί τον Χορό της Καρμανιόλας.
Και να φωνάξουμε, για να χαρεί μαζί μας, και την κυρία Βάσω Παπανδρέου – κι εκείνη ψήφισε το μνημόνιο την πρώτη φορά με βαριά καρδιά. Ομως δεν κάνουν πια εντύπωση στους Ελληνες αυτά που τους λέτε. Τους αρκούν αυτά που τους κάνετε. Δεν χρειάζεται να τους πείθετε πλέον – μόνον οι Συριζαίοι… αυτοπείθονται (και συγχωρήστε μου τον βαρβαρισμό), αλλά αν πιστέψω τους συνταξιούχους,
που άλλο δεν κάνουν παρά να σας υπονομεύουν, με την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς και τη μείωση του αφορολόγητου πρόκειται να χάσουν περίπου μια σύνταξη κατ’ έτος.
Ξέρετε, για να τελειώνουμε. Υπάρχουν παιδάκια που το δωρεάν φαγητό που έπαιρναν σε ορισμένα σχολεία, το πήγαιναν στο σπίτι για να το μοιρασθούν με τους οικείους τους. Περικόψτε κι άλλο τις συντάξεις, μειώστε τους μισθούς, χαμηλώστε κι άλλο το αφορολόγητο – «εσύ, Τσίπρα, μπορείς
να ζήσεις με 400 ευρώ τον μήνα;», ρώτησε μια κυρά τον Πρωθυπουργό. Αλλά ήταν βαλτή. Λες και δεν έχει σημασία τι λέει η ερώτηση, αλλά το ποιος τη λέει. Και μιας και μιλάμε για βαλτούς, δεν έχει σημασία τι λέτε για τον κ. Σόιμπλε, αλλά έχει σημασία το ότι κάνετε ό,τι σας λέει…
Κατά τα άλλα, τα θρηνώδη εκείνα και κλαψιάρικα του στυλ «είδατε τι μάχη δίνουμε» δεν χρυσώνουν πια το χάπι ούτε σε εκείνους που, απελπισμένοι, θα το «ακούμπαγαν» στον «Ριχάρδο»…
*Πηγή: enikos.gr
