Στο χείλος της αβύσσου έχει φτάσει η περιοχή μας.
Αδιάλλακτες ΗΠΑ, μαζί με Βρετανία-Αυσταλία (Aucus) και τους πιο θερμοκέφαλους ηγέτες των χωρών μελών του ΝΑΤΟ, σπρώχνουν τις εξελίξεις στο Ουκρανικό-Ρωσικό μέτωπο.
Πιστεύουν έτσι ότι θα “χώσουν” τη Ρωσία σε ένα μακρόχρονο Ουκρανικό πολεμικό βάλτο και έτσι θα την λυγίσουν, θα κλονίσουν το πολιτικό σκηνικό της και θα φέρουν επί της Ρωσικής σκηνής μια φιλική προ τις ΗΠΑ πολιτική κατάσταση.
Φυσικά οι σχεδιασμοί Μπάιντεν και των πολυεθνικών κολοσσών που τους έχουν υποβάλλει είναι όνειρα θερινής νυκτός.
Δυστυχώς, όμως, δεν ονειροβατεί μόνο το επιτελείο Μπάιντεν αλλά αεροβατούν και οι αφοσιωμένοι αμερικανοατλαντιστές της Αθήνας.
Κυρ. Μητσοτάκης, Αλ. Τσίπρας, Ν. Ανδρουλάκης έχουν συνεννοηθεί και συναποφασίσει να ακολουθήσουν και να υποβοηθήσουν τυφλά με ότι τους ζητηθεί τον αμερικανοατλαντισμό στα τυχοδιωκτικά πολεμοκάπηλα σχέδια του.
Ποιο ρώτησαν όμως που προσφέρουν στις ΗΠΑ γη και υδωρ και τους παρέδωσαν σχεδόν όλη την Ελλάδα ως αμερικανονατοϊκό οικόπεδο;
Ποιον και πότε ρώτησαν να μετατρέψουν τη Σούδα και πρόσφατα την Αλεξανδρούπολη σε αμερικάνικα ορμητήρια κατά της Ρωσίας;
Ποιος τους έδωσε το “πράσινο φως” να εκθέτουν την χώρα σε ανυπολόγιστους κινδύνους για να παίζουν οι ΗΠΑ τα νέα ψυχροπολεμικά αντιρώσικα τους παιχνίδια;
Και ποιο είναι το αντάλλαγμα και αν υπάρξει αντάλλαγμα, που δεν μπορεί από τον κίνδυνο ελληνικές πόλεις και εδάφη να γίνουν ολοκαύτωμα σε επιχειρήσεις πυραυλικών επιθέσεων της Ρωσίας;
Μήπως το αντάλλαγμα είναι, αν γλυτώσουμε από τα ρωσικά αντίποινα, να γίνουμε Ατλαντικός μεζές για την Τουρκία και για την προσέγγιση της τελευταίας από τις ΗΠΑ;
Αλοίμονο, ένα παραδομένο και δουλοπρεπές κατεστημένο δεν έχει κανένα δικαίωμα να υποθηκεύσει και να θέτει σε ανυπολόγιστους κινδύνους τον λαό μας και την ίδια την υπόσταση της πατρίδας μας.
Φτάνει πια ο ραγιαδισμός!!!
Φτάνουν οι πισώπλατες μαχαιριές! Φτάνει ο δοσιλογισμός!
Η Ελλάδα να μείνει μακριά από τους εμπρηστές της ειρήνης.
Η Ελλάδα οφείλει να προασπίσει το ψωμί, την ενεργειακή επάρκεια, την επιβίωση του λαού και του τόπου και μια Ευρώπη της ασφάλειας, της συνεργασίας, χωρίς τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, μια Ευρώπη από τον Ατλαντικό έως τα Ουράλια δύναμη φιλίας, αλληλεγγύης και ισχύος για τους λαούς της και τον κόσμο ολόκληρο.