Ομιλία του Μαν. Κοζαδίνου μέλους της “Ανυπότακτης Γαλλίας” και αγωνιστής της Αριστεράς στην εκδήλωση της ΛΑ.Ε για τις Γαλλικές εκλογές με θέμα “Η Αριστερά στο προσκήνιο”.
Αγαπητοί φίλοι-ες, σύντροφοι-ισσες και συναγωνιστές-στριες
Είναι μεγάλη τιμή για μένα η πρόσκληση της Λαϊκής Ενότητας να παρέμβω σε αυτήν την συγκέντρωση για τις γαλλικές εκλογές σαν αγωνιστής της Ανυπόταχτης Γαλλίας. Η παρουσία μου ανάμεσα σας συνοδεύεται και από συγκίνηση αφού τυχαίνει να ξανασυναντώ εδώ, για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια, γνώριμα πρόσωπα. Είναι και αυτό μια ένδειξη πως τα νήματα των ανθρώπινων υπάρξεων συναντιούνται και πλέκονται για να φτιάχνονται τα μεγάλα νήματα των λαϊκών και δημοκρατικών κινημάτων.
Η εισαγωγική αναφορά του σύντροφου Παναγιώτη Λαφαζάνη στο 4ο μνημόνιο, που θα πλήξει ακόμη περισσότερο τα λαϊκά στρώματα της Ελλάδας και την καρδιά της Ελληνικής κοινωνίας, και στην ανάγκη απονομιμοποίησης του, ως αντισυνταγματικού και πραξικοποηματικού, αναδεικνύει την στενή σύνδεση που υπάρχει ανάμεσα στην πάλη για την κατανομή του πλούτου σε μια κοινωνία και την πάλη για τους θεσμούς.
Πραγματικά, όλα τα μνημόνια που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα από το πρώτο ως το σημερινό, αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης και του κόσμου, όπως και οι επάλληλες ευρωπαϊκές συνθήκες λιτότητας, αποτελούν για την Ανυπόταχτη Γαλλία παραβίαση της διεθνούς δημοκρατικής και ηθικής νομιμότητας.
Για αυτό και η Επανάσταση των Πολιτών που ευαγελιζόμαστε, η θεσμική ρήξη δηλαδή μέσα από εφαρμογή της θέλησης της δημοκρατικής και κοινωνικής πλειοψηφίας, είναι για μας ο δρόμος για την προώθηση της κοινωνικής προόδου και των συμφερόντων των εργαζόμενων τάξεων.
Στα πλαίσια του καινούργιου πολιτεύματος που θέλουμε να φέρουμε (που στην Γαλλία θα είναι η 6η Δημοκρατία) στην κορυφή της έννομης τάξης θα βρίσκεται το Σύνταγμα, ενώ η λαϊκή θέληση (εκφραζόμενη με δημοψηφίσματα και με την δημοκρατικά εκλεγμένη Εθνική Αντιπροσωπεία) θα υπερέχει χωρίς εξαιρέσεις των διεθνών συμβάσεων. Σε ένα τέτοιο πολιτικό σύστημα η εφαρμογή μνημονίων και συνθηκών λιτότητας θα είναι νομικά ανυπόστατη.
Γιατί όμως διαλέξαμε αυτό το όνομα για το κίνημα μας; Να κρύβει άραγε ο όρος «Ανυπόταχτη» κάποια στροφή προς λογικές εθνικής περιχαράκωσης όπως υπαινίσσονται κάποιοι άσπονδοι φίλοι, αλλά κυρίως οι αντίπαλοι μας, η δεξιά και η κυβερνώσα αριστερά, που εύκολα και εκ του πονηρού αναζητούν σε κάποιον δήθεν διεθνισμό την δικαιολογία για την δικιά τους χωρίς όρους υποταγή;
Δηλώνουμε λοιπόν προκαταβολικά πως εμείς αρνούμαστε να υποταχτούμε στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, στα εξωθεσμικά ντόπια και διεθνή κέντρα, στα λόμπι και στα ελεγχόμενα από την ολιγαρχία μίντια. Κατά συνέπεια αρνούμαστε να αποδεχτούμε το αθέμιτο δημόσιο χρέος και διεκδικούμε την επαναδιαπραγμάτευση και αναδιάρθρωση του σε διεθνές επίπεδο.
Αυτήν την ανυποταγή ευαγγελιζόμαστε, την ανυποταγή που είναι προϋπόθεση και κύριο συστατικό του πραγματικού αγωνιστικού διεθνισμού και της παγκόσμιας χειραφέτησης των εργαζόμενων.
Ο σύντροφος Λαφαζάνης αναφέρθηκε στην αδιάλειπτη και αμέριστη υποστήριξη της Λαϊκής Ενότητας στο εγχείρημα της Ανυπόταχτης Γαλλίας και του Ζαν-Λικ Μελανσόν. Θέλω να τονίσω εδώ πως για την Ανυπόταχτη Γαλλία η υποστήριξη αυτή είναι πολύτιμη, καθώς θεωρούμε πως το εγχείρημα μας δεν είναι στενά εθνικό αλλά συμπορευόμενο με όλα τα εγχειρήματα δημοκρατικής και κοινωνικής χειραφέτησης στην Ευρώπη και στον κόσμο. Για αυτό καλλιεργούμε ενεργά συντροφικές σχέσεις με όσα περισσότερα αριστερά, δημοκρατικά, πατριωτικά κινήματα, στην Ευρώπη βεβαίως αλλά και στην Αφρική, στην Βόρεια και Λατινική Αμερική και στην Ασία.
Ο διεθνιστικός προσανατολισμός μας εκφράζεται ουσιαστικά από την αντίληψη που έχει η Ανυπόταχτη Γαλλία για την συγκρότηση της Γαλλικής Δημοκρατίας, ως πατρίδας πολυεθνοτικής και πολυπολιτισμικής, όπου ύψιστος τιμητικός τίτλος είναι εκείνος του πολίτη ανεξάρτητα φυλής, θρησκεύματος, πολιτισμικών καταβολών ή προσωπικών ιδαιτεροτήτων, μέσα από την πλέρια και καθολική εφαρμογή των αρχών της ελευθερίας, της ισότητας και της αδερφοσύνης.
Η ευρύτατη αποδοχή του μηνύματος μας στις υπερπόντιες Γαλλικές επικράτειες, καθώς αντικατοπτρίζεται από τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών, επικράτειες που οι κυβερνητικές γαλλικές ελίτ αντιμετώπισαν ως τώρα σαν ζώνες δεύτερης σημασίας και τους πολίτες τους σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, η μεγάλη σημασία που δώσαμε στις περιοχές αυτές στην προεκλογική εκστρατεία, αλλά και η αμέριστη συμπαράσταση μας στον εξεγερμένο λαό της Γαλλικής Γουιάνας, τονίζουν την δημοκρατική καθολικότητα του μηνύματος μας.
Ανάλογες διαπιστώσεις μπορούν να γίνουν και για την παρουσία μας στις πολυπολιτισμικές περιμέτρους των μεγάλων πόλεων και για τα αποτελέσματα αυτής της παρουσίας.
Ο διεθνιστικός προσανατολισμός μας εκφράζεται βεβαίως και στην αντίληψη μας για την Ευρώπη που θέλουμε, ως χώρου ισότιμης συνεργασίας και αλληλεγγύης, ενάντια σε εκείνες τις πολιτικές και συνθήκες που προάγουν τον οικονομικό ανταγωνισμό και το κοινωνικό ντάμπινγκ.
Υπερασπιζόμαστε την ελεύθερη διακίνηση των προσώπων δια μέσου των εθνικών συνόρων, χωρίς αυταρχικούς και απάνθρωπους περιορισμούς. Είμαστε όμως αντίθετοι στην ανεξέλεγκτη κυκλοφορία των εμπορευμάτων και των κεφαλαίων εφόσον αυτή προάγει την καταστροφή των εργατικών κεκτημένων, των τοπικών οικολογικών και κοινωνικών ισορροπιών, την καταλήστευση της παγκόσμιας εργατικής τάξης και την φοροδιαφυγή των πλουσίων . (Χειροκροτήματα)
Καθαρή συνέπεια των παραπάνω θέσεων είναι και η τοποθέτηση μας στο λεγόμενο προσφυγικό ζήτημα. Η Ανυπόταχτη Γαλλία προσανατολίζει τις θέσεις της με βάση το γνωστό τρίπτυχο της Δημοκρατίας, η εφαρμογή του οποίου συνεπάγεται την χωρίς όρους αλληλεγγύη σε όλα τα θύματα της στρατιωτικής, ρατσιστικής, οικονομικής ή περιβαλλοντολογικής βίας. Θεωρούμε ως διεθνή νομικό γνώμονα την συνθήκη της Γενεύης, με ευρεία ερμηνεία, και θεωρούμε αθέμιτες και παράνομες οποιεσδήποτε συμφωνίες ή διατάξεις την παραβαίνουν, όπως την κοινή διακήρυξη ΕΕ – Τουρκίας.
Για την Ανυπόταχτη Γαλλία η εξωτερική πολιτική είναι το πεδίο δράσης στο οποίο δοκιμάζονται οι προγραμματικές αρχές αλλά και διαμορφώνονται όροι για την τύχη των δημοκρατικών και κοινωνικών κατακτήσεων. Είναι και το πεδίο εκείνο στο οποίο διαφοροποιούμαστε έντονα από την ακροδεξιά, την δεξιά, την κεντροαριστερά και την λεγόμενη «κυβερνώσα αριστερά».
Η ευρωπαϊκή πολιτική της Ανυπόταχτης Γαλλίας εξετάστηκε σε βάθος από τους προηγούμενους ομιλητές αλλά αναφέρθηκε και σε προηγούμενα σημεία της τοποθέτησης μου.
Θέλω να τονίσω όμως επιγραμματικά τις βασικές αρχές που καθορίζουν τον εξωτερικό προσανατολισμό μας. Αυτές είναι: η προάσπιση της λαϊκής (άρα και εθνικής) κυριαρχίας ως υπέρτατης αρχής, ο συνεχής αγώνας για την ειρήνη στον κόσμο, η κατάργηση των πυρηνικών εξοπλισμών, η άρνηση των εξωτερικών στρατιωτικών επεμβάσεων (ένα ζήτημα για το οποίο το κίνημα μας και ο Ζαν-Λικ Μελανσόν ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή), η αναγόρευση του ΟΗΕ ως του υπέρτατου ρυθμιστικού παράγοντα των διεθνών ζητημάτων.
Η έξοδος από το ΝΑΤΟ και από κάθε επιθετική στρατιωτική συμμαχία και η καταγγελία τους αποτελούν συνέπεια των παραπάνω. Διεκδικούμε την αμυντική ανεξαρτησία της Γαλλίας και παλεύουμε ενάντια στην κατασκοπεία οποιασδήποτε χώρας, και ειδικότερα των ΗΠΑ, σε βάρος των χωρών της Ευρώπης και του κόσμου. Για αυτό και αν η Ανυπόταχτη Γαλλία αναλάβει την διακυβέρνηση, θα απονείμει τιμητικά την Γαλλική υπηκοότητα και θα παρασημοφορήσει τους Ασάνζ και Σνόουντεν. (Χειροκροτήματα)
Η στράτευση της Ανυπόταχτης Γαλλίας στο μέτωπο της Οικολογίας είναι μια επιλογή που ξεπερνάει ακόμη και τον διεθνιστικό προσανατολισμό μας. Γιατί η καταστροφή της βιόσφαιρας από τις ανεξέλεγκτες δραστηριότητες του παγκόσμιου καπιταλισμού επιφέρει την απειλή καταστροφής του ανθρώπινου είδους συνολικά. Διεκδικούμε την οριστική εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας αλλά και όλων των μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε εύλογο προγραμματισμένο χρονικό διάστημα. Είμαστε αντίθετοι σε όλες τις εξορυκτικές δραστηριότητες που απειλούν το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες. Είμαστε αντίθετοι στην χημική γεωργία και στην βιομηχανική κτηνοτροφία που απειλούν, όπως αποδεικνύεται από συρρέουσες ενδείξεις, την υγεία των πληθυσμών και περισσότερο των παιδιών.
Η Ανυπόταχτη Γαλλία διεκδικεί την ανεξίτηλη εγγραφή του «πράσινου κανόνα» στο εθνικό μας Σύνταγμα. Το νόημα αυτού του κανόνα είναι η απαγόρευση αφαίρεσης, για οικονομική εκμετάλλευση, από την φύση και τον πλανήτη περισσότερων πηγών και πρώτων υλών από όσους η φύση και ο πλανήτης μπορούν μέσα από φυσικές διαδικασίες να ανανεώσουν.
Οι πολίτες της Ελλάδας, και ειδικότερα της Βόρειας Ελλάδας, γνωρίζουν πολύ καλά τους κινδύνους που δυστυχώς τους απειλούν εξαιτίας του πεπαλαιωμένου πυρηνικού εργοστάσιου που βρίσκεται κοντά στα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα, και εξαιτίας των εξορυκτικών δραστηριοτήτων που σχεδιάζονται να πραγματοποιηθούν στην Χαλκιδική. Ευχόμαστε το Ελληνικό οικολογικό κίνημα πολιτών να έχει μεσοπρόθεσμα την ίδια επιτυχία που είχε το κίνημα των Ρουμάνων πολιτών όταν κατόρθωσε να ακυρώσει οριστικά τα σχέδια εξόρυξης χρυσού στην πατρίδα τους. Αλλά και στην Γαλλία θα αντιταχθούμε σε αντίστοιχα σχέδια που έχει προετοιμάσει η προηγούμενη σοσιαλφιλελεύθερη κυβέρνηση Ολάντ.
Πρέπει να τονίσω εδώ πως οι κοινωνικές, γεωπολιτικές, οικολογικές και πολιτισμικές ευαισθησίες μας συναντιώνται και συγκλίνουν στην μεγάλη κοινή ιστορική μας πατρίδα που είναι η Μεσόγειος θάλασσα, που εμείς την θέλουμε να ενώνει και όχι να χωρίζει την βόρεια και τη νότια ακτή της.
Η προγραμματική μας θέση για προαγωγή της θαλάσσιας οικονομίας, με οικολογικό πρόσημο, σε πρωταρχικό πυλώνα της Γαλλικής οικονομίας θα φέρει πιο κοντά τους λαούς και τις χώρες της Μεσογείου, και ειδικότερα την Ελλάδα με την Γαλλία.
Διεκδικούμε την υπογραφή στον ΟΗΕ μιας ανανεωμένης και ενισχυμένης συνθήκης για την ΑΟΖ. Η εφαρμογή μιας τέτοιας συνθήκης, όχι μόνο θα ενισχύσει τις οικονομίες των παράλιων χωρών, αλλά επίσης (και αυτό είναι μέγιστο μέλημα μας) θα απομακρύνει την απειλή γεωπολιτικών συγκρούσεων με αφορμή αυτό το ζήτημα. Οι πρόσφατες μονομερείς ενέργειες της Τουρκίας στην θάλασσα βόρεια της Κύπρου εύλογα δημιουργούν μεγάλες ανησυχίες. Ας μου επιτραπεί εδώ να εκφράσω την προσωπική άποψη πως οι επιλογές της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου όχι μόνο δεν επιλύουν, αλλά αντίθετα περιπλέκουν το ζήτημα.
Θα πρέπει να σας πω κι εγώ μια μαρτυρία για την διαδικασία οικοδόμησης του κινήματος της Ανυπόταχτης Γαλλίας. Έχοντας την τιμή και περηφάνια να είμαι από τους 1000 πρώτους που εντάχθηκαν ενυπόγραφα στην πλατφόρμα στήριξης του κινήματος (που σήμερα έχει ξεπεράσει τις 500.000) χρειάστηκε να εξασκήσω την πειθώ μου σε πολλούς συντρόφους-ισσες και συναγωνιστές-στριες που αντιμετώπιζαν αρχικά το εγχείρημα με επιφύλαξη. Η συνεισφορά μου όμως πρέπει να θεωρηθεί μηδαμινή συγκριτικά με εκείνην των εκατοντάδων πρωτοπόρων συναγωνιστών-στριών που, όπως ο Αντριέν Κλουέ, όργωσαν κυριολεκτικά όλες τις Γαλλικές επικράτειες και το εξωτερικό για να εξηγήσουν βήμα-βήμα όλα τα σημεία του συνεκτικού και ολοκληρωμένου προγράμματος μας «Το Μέλλον από Κοινού». Εκείνων που απευθύνθηκαν συλλογικά και ατομικά σε όλους τους πολίτες για να επαναπατρίσουν στην Αριστερά μια-μια όλες τις ψήφους των λαϊκών στρωμάτων που είχαν διαρρεύσει προς την ακροδεξιά. Που συνέβαλαν σε μια πρωτοφανή στις τελευταίες δεκαετίες και στον Δυτικό κόσμο αντιστροφή του ρεύματος προς όφελος της Αριστεράς. (Χειροκροτήματα). Σήμερα, μετά το ενθαρρυντικό ποσοστό μας στον πρώτο γύρο, έχουμε φτάσει σε ένα κομβικό σημείο για το κίνημα μας. Μετά την Πρωτομαγιά, οι βουλευτικές εκλογές είναι ο επόμενος σταθμός όπου θα αναμετρηθούμε με τις δυνάμεις του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου. Ταυτόχρονα θα πρέπει να δώσουμε στο κίνημα μας εκείνην την δημοκρατική ραχοκοκαλιά που θα τα καταστήσει αποτελεσματικό παράγοντα παρέμβασης στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα. Οι εμπειρίες των πλατειών πολιτικών σχηματισμών και κινημάτων στις άλλες χώρες της Ευρώπης και του κόσμου, οι επιτυχές τους αλλά και οι αποτυχίες τους, ελπίζω να μας διδάξουν γόνιμα, χωρίς όμως μηχανιστικές μεταφορές, όπως ελπίζω και η Ανυπόταχτη Γαλλία να έχει να προσφέρει διδάγματα στα κινήματα άλλων χωρών, στην πορεία για το προοδευτικό άνοιγμα μιας λεωφόρου προς την δημοκρατική και κοινωνική χειραφέτηση των λαών και των εργαζόμενων της Ευρώπης και του κόσμου.
