17 Σεπτεμβρίου 2018 σήμερα, συμπληρώνονται 36 χρόνια από τον θάνατο του Μάνου Λοΐζου. Ο Μάνος Λοΐζος έφυγε νέος, σε ηλικία μόνο 45 ετών, αλλά πρόλαβε να σημαδέψει με τα έργα του τη μουσική της εποχής του η οποία είναι όμως πάντα επίκαιρη.
Πολιτικά στρατευμένος καλλιτέχνης στα χρόνια της χούντας και της μεταπολίτευσης, ακολούθησε την ποιότητα στο ελληνικό τραγούδι που χάραξε ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μάνος Χατζιδάκις, αγωνίστηκε για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και τα δημοκρατικά δικαιώματα του ελληνικού λαού και τα τραγούδια του λιτά και έντεχνα, αλλά γεμάτα ευαισθησία, ήταν εμπνευσμένα από τα κοινωνικά προβλήματα.
Συνεργάστηκε με τους πιο σημαντικούς στιχουργούς και ερμηνευτές της εποχής του όπως Λευτέρη Παπαδόπουλο, Φώντα Λάδη και Γιάννη Νεγρεπόντη και ερμηνευτές όπως Μαρία Φαραντούρη, Χάρις Αλεξίου, Γιώργο Νταλάρα, Δήμητρα Γαλάνη, Γιάννη Καλατζή και άλλους.
Στην σύντομη ζωή του άφησε ένα πολύ σημαντικό και πλούσιο έργο, όπως ενδεικτικά αναφέρουμε :
1968 «Ο σταθμός» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου
1970 «Θαλασσογραφίες»
1971 Μουσική για την ταινία του Αλέξη Δαμιανού «Ευδοκία»
1972 «Να χαμε τι να χαμε
195 «Τα Νέγρικα» με τη Μαρία Φαραντούρη σε στίχους Γιάννη Νεγρεπόντη
1976 «Τα τραγούδια μας»
1979 «Τα τραγούδια της Χαρούλας»
1980 «Για μια μέρα ζωής»
και πολλά άλλα σημαντικά.
Για όλους όσους έζησαν την εποχή εκείνη, την εποχή της μεταπολίτευσης, των αλλαγών, της ελπίδας για μια καλύτερη ζωή, αλλά και για τους νεότερους που αγάπησαν και σιγοτραγουδούν τα τραγούδια του, που εξακολουθούν να συγκινούν σήμερα ίσως περισσότερο από τότε, σίγουρα 36 χρόνια μετά… όλα τον θυμίζουν.
Τμήμα Πολιτισμού Λαϊκής Ενότητας