Δυστυχώς το αποτυχημένο εμπάργκο της ΕΕ επέτρεψε στην Τουρκία τις τελευταίες εβδομάδες να γεμίσει τη Λιβύη, με οπλισμό, προσωπικό (μισθοφόρους, ΜΙΤ και ειδικές δυνάμεις) και προμήθειες, καταφέρνοντας έτσι ουσιαστικά να αναστήσει την κυβέρνηση-μαριονέτα της Τρίπολης.
Πλέον σύμφωνα με Λίβυο αναλυτή η συμμετοχή της Τουρκίας στη σύγκρουση είναι τόσο μεγάλη που η μάχη είναι απευθείας μεταξύ του Εθνικού Στρατού της Λιβύης και των Τούρκων, αφού οι Τούρκοι στρατιώτες και οι ΜΙΤ πλέον έχουν εξ’ ολοκλήρου την ηγεσία των στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Μάλιστα ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στις τελευταίες νίκες του GNA έπαιξαν τα τουρκικά drones ANKA-S τα οποία βομβάρδιζαν τους στρατιώτες του Χαφτάρ από χιλιόμετρα. Αυτός είναι και ο λόγος που ο αλ-Σαράτζ «διατάχθηκε» από την Άγκυρα να δηλώσει πως δεν διαπραγματεύεται με τον Χαφτάρ.
Οι τουρκικές δυνάμεις πολιορκούν τώρα τη βάση Watiya στην δυτική Λιβύη με συνεχείς βομβαρδισμούς drones, όπου αμύνονται ηρωικά οι άντρες του LNA. Η μάχη για τη βάση είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς αν «πέσει», οι ισλαμιστές της Τρίπολης θα ελέγχουν σχεδόν όλη τη δυτική Λιβύη.
Ο Λίβυος πολιτικός αναλυτής Faraj Zidan δήλωσε ότι «η μάχη διεξάγεται τώρα μεταξύ των στρατιωτικών δυνάμεων, με επικεφαλής τον Στρατάρχη Khalifa Haftar, και τις τουρκικές υπηρεσίες πληροφοριών, οι οποίες ηγούνται τώρα των δυνάμεων που συνδέονται με την κυβέρνηση της Εθνικής Συμφωνίας».
Σε τηλεοπτικές δηλώσεις που μεταδόθηκαν στις 14 Απριλίου πρόσθεσε επίσης ότι οι Λίβυοι «αντιμετωπίζουν τώρα μια δύναμη γενιτσάρων που περιλαμβάνει μια ομάδα ή έναν συνδυασμό ομάδων, πολλές από τις οποίες δεν έχουν σχέση με τη Λιβύη».
Τις τελευταίες εβδομάδες, η εισροή τουρκικών στρατιωτικών στοιχείων στη Λιβύη υπό διάφορες ετικέτες, όπως σύμβουλοι και στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες, επιταχύνθηκε, μαζί με την εισροή αξιωματικών πληροφοριών. Ο ρόλος της SADAT και των μισθοφόρων της στις μάχες που διεξήχθησαν στην περιοχή της Τρίπολης και της δυτικής περιοχής είναι πλέον δημόσιος αλλά και πρωταρχικός.
Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και ενώ διακυβεύονται κύρια εθνικά συμφέροντα, η ελληνική κυβέρνηση έχει κρυφτεί πίσω από χλιαρές Ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες (IRINI) και αρνείται να βοηθήσει άμεσα και ουσιαστικά τον LNA και τον Χαφτάρ.