Ανακοίνωση του Δικτύου Κομμουνιστών Ιταλίας.
Έξι τεχνοκράτες, επτά στελέχη του Κινήματος Πέντε Αστέρων (M5S) και έξι στελέχη της Λέγκας. Είχαν υποσχεθεί μία πολιτική κυβέρνηση, αλλά οι τεχνοκράτες καταλαμβάνουν τις θέσεις-κλειδιά – την Πρωθυπουργία, τα Υπουργεία Οικονομικών, Ευρωπαϊκών Πολιτικών, Εξωτερικών Σχέσεων, Άμυνας, καθώς και το Υπουργείο Περιβάλλοντος (για διαφορετικούς λόγους)-, μέσω των οποίων ελέγχουν και διαχειρίζονται τις σχέσεις με την Ε.Ε. Ταυτόχρονα, τα πολιτικά πρόσωπα που προέρχονται από το Κίνημα 5 Αστέρων και την Λέγκα θα εγκατασταθούν σε Υπουργεία που θα εξαρτώνται στο έργο τους από χρηματοδότηση, την οποία, άλλοι θα αποφασίζουν αν θα διαθέσουν ή όχι.
Ο Paolo Savona – τον διορισμό του οποίου στη θέση του Υπουργού Οικονομικών αρνήθηκε να εγκρίνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εξαιτίας των θέσεών του κατά του ευρώ και της γερμανικής πολιτικής – τοποθετήθηκε εντέλει στο Υπουργείο Σχέσεων με την ΕΕ, το οποίο όμως δεν έχει αυτόνομες αρμοδιότητες αποφασιστικού χαρακτήρα. Θα μπορέσει, πάντως, να προκαλέσει ορισμένα προβλήματα στις Βρυξέλες: μένει να δούμε εάν θα το πράξει και αν θα έχει τη στήριξη της κυβέρνησής του.
Επίσης «τεχνοκράτισσα», η Elisabetta Trenta, είναι πρώην αξιωματικός του στρατού και υποδιευθύντρια μεταπτυχιακών σπουδών σε θέματα μυστικών πληροφοριών και ασφάλειας στο ιδιωτικό πανεπιστήμιο Link Campus· έχει εκπροσωπήσει το Υπουργείο Άμυνας ως στρατιωτικός αλλά και ως πολίτης σε δραστηριότητες τόσο στην Ιταλία όσο και στο εξωτερικό. Πρόκειται, με λίγα λόγια, για μία αξιωματικό εξειδικευμένη στα ζητήματα που κινούνται ανάμεσα στις στρατιωτικές υποθέσεις και τις μυστικές υπηρεσίες, που αποτελεί, με δεδομένο το βιογραφικό της, επιλογή-εγγύηση προς το ΝΑΤΟ και τον Ευρωπαϊκό Στρατό, παρά το γεγονός ότι χαίρει «ιδιαίτερης εκτίμησης» εντός του Κινήματος 5 Αστέρων.
Από τη στιγμή που έχουν ικανοποιηθεί η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τι άλλο μένει; Ο ηγέτης του Κινήματος 5 Αστέρων, ο Luigi di Maio, έθεσε εαυτόν επικεφαλής τριών Υπουργείων που ενώθηκαν σε ένα – Οικονομικής Ανάπτυξης, Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής – ελπίζοντας ότι θα καταφέρει να σχεδιάσει κάτι που θα μοιάζει με το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα». Θα έρθει αντιμέτωπος με τον Πρόεδρο Mattarella, εγγυητή των συμφερόντων της ΕΕ και των οικονομικά ισχυρών, καθώς και με τους 26 Υπουργούς που συγκεντρώνονται στις Βρυξέλες έτοιμοι να μπλοκάρουν κάθε κοινωνική δαπάνη που υπερβαίνει τα όσα προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας και οι λοιποί ευρωπαϊκοί περιορισμοί.
Ο αρχηγός της Λέγκας, Matteo Salvini, θα έχει πιο εύκολο έργο στο Υπουργείο Εσωτερικών. Μετακινώντας πόρους από την υποδοχή των προσφύγων στην λεγόμενη «ασφάλεια», θα μπορέσει να συνεχίσει την σωβινιστική και ξενοφοβική του προπαγάνδα. Το ίδιο ισχύει και για τον Υπουργό Οικογενειακών Υποθέσεων, ένα άτομο αντιδραστικό και κατά των αμβλώσεων.
Πέρα από τη ρατσιστική προπαγάνδα, ο συμβιβασμός με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ διευκολύνει μια ουδέτερη στάση των «αγορών» σε σχέση με τη χώρα μας, με τίμημα όμως τον πλήρη ευθυγραμμισμό με τις πολιτικές των Βρυξελλών για τους προϋπολογισμούς. Αυτό σημαίνει (σχεδόν) μηδενικούς πόρους για την υλοποίηση της «προγραμματικής συμφωνίας»· πράγματι, αυτή θα πρέπει να κινηθεί σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση με περικοπές και «μεταρρυθμίσεις» (ξεκινώντας από τις μειώσεις των συντάξεων που ζητάει η ΕΕ).
Με λίγα λόγια, υπάρχει άμεση ανάγκη για την κυβέρνηση να «αντισταθμίσει» την αδυναμία της να φέρει την «αλλαγή» που υποσχέθηκε με μέτρα επικοινωνιακού χαρακτήρα, που θα έχουν αντίκτυπο στην ψυχολογία των ανθρώπων, αλλά ασήμαντο οικονομικό κόστος. Στο μέτωπο αυτό, ο φασιστικός ρατσισμός της Λέγκας διαθέτει ένα οπλοστάσιο πολύ μεγαλύτερο και πιο «λαϊκιστικό» από τα επιχειρήματα του Beppe Grillo ενάντια στους πολιτικούς.
Η κυβέρνηση αυτή διαθέτει ένα τεράστιο πλεονέκτημα, που δεν το είχε ποτέ καμία από τις προηγούμενες: δεν υπάρχει μια αξιόπιστη κοινοβουλευτική αντιπολίτευση ως εναλλακτική. Το Δημοκρατικό Κόμμα (PD) και το Forza Italia δεν πρόκειται να αμφισβητήσουν τα μέτρα οικονομικής πολιτικής με τα οποία συμφωνούν, πολλώ δε μάλλον μέτρα που έχουν συμφωνήσει λεπτομερώς με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το Δημοκρατικό Κόμμα και το κόμμα «Ελεύθεροι και Ίσοι» (που αποτελείται από πρώην μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος και του κόμματος «Αριστερά Οικολογία Ελευθερία») θα περιοριστούν στο να αντιτίθενται στο φασιστικό ρατσισμό της κυβερνητικής προπαγάνδας με μια άλλη προπαγάνδα υπέρ του πολιτισμού και της προόδου, η οποία προφανώς θα αναφέρει πάντοτε ως πρότυπο την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο κόσμος της αριστεράς που επικρότησε τον Mattarella όταν παρεμπόδισε το σχηματισμό της κυβέρνησης Κινήματος 5 Αστέρων – Λέγκας πριν από λίγες ημέρες, είναι τώρα μπερδεμένος και απογοητευμένος, μιας και η κίνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας να αναγκάσει τους Salvini και Di Maio να απομακρύνουν τον ευρωσκεπτικιστή Savona από το Υπουργείο Οικονομικών, δεν είχε ως κίνητρο τον αντιφασισμό, αλλά τις υπαγορεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι αναγκαία η αντιπολίτευση χωρίς εκπτώσεις, τόσο ενάντια στην κυβέρνηση, όσο και ενάντια στην κοινοβουλευτική αντιπολίτευση. Η κυβέρνηση αυτή είναι ένας αντιδραστικός συμβιβασμός ανάμεσα στο φασιστικό ρατσισμό και στον φιλελεύθερο ευρωπαϊσμό, ενώ η αντιπολίτευση ζητάει ακόμη περισσότερη Ευρωπαϊκή Ένωση.
*Πηγή: antapocrisis.gr
