Το Ταμείο Εγγυοδοσίας θα προικοδοτηθεί με 2 δισεκ. ευρώ με στόχο να χορηγηθούν δάνεια 7 δισεκ. ευρώ έως το τέλος του 2020.
Το 50% θα δοθεί σε μεσαίες και το 50% σε μεγάλες, μη προβληματικές επιχειρήσεις.
Η χορήγηση δανείων με κρατική εγγύηση μέσω του Ταμείου Εγγυοδοσίας της Αναπτυξιακής Τράπεζας αποτελεί το βασικό εργαλείο παροχής ρευστότητας στις επιχειρήσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας.
Σύμφωνα με το σχέδιο υπουργικής απόφασης που πρόκειται να υπογραφεί τις επόμενες μέρες και δημοσιεύει η «Καθημερινή της Κυριακής», το Δημόσιο θα εγγυάται έως το 80% του δανείου και η εγγύηση θα είναι 6ετής. Θα αφορά νέο χρήμα, δεν θα αποτελεί δηλαδή αναχρηματοδότηση υφιστάμενου δανεισμού.
Το ποσό του δανείου δεν μπορεί να υπερβαίνει το διπλάσιο του ετήσιου μισθολογικού κόστους της επιχείρησης, (συμπεριλαμβανομένων των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης) για το 2019 ή το 25% του συνολικού κύκλου εργασιών της επιχείρησης του 2019.
Το επιτόκιο θα καθορίζεται ελεύθερα με βάση τραπεζικά κριτήρια αλλά η εγγύηση του ελληνικού δημοσίου σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει αιτηθεί τη δραστική μείωση των προμηθειών που προβλέπονται σε παρόμοια προγράμματα, εκτιμάται ότι θα συμπιέσει το κόστος.
Έπειτα από τεκμηρίωση και βάσει αιτιολόγησης και σχεδίου που καθορίζει τις ανάγκες ρευστότητας του δικαιούχου, το ποσό μπορεί να αυξηθεί πέραν των παραπάνω ορίων για να καλυφθούν οι ανάγκες ρευστότητας από την ημερομηνία χορήγησης του δανείου και για τους επόμενους 18 μήνες για τη μικρομεσαία επιχείρηση και για τους επόμενους 12 μήνες για μεγάλη επιχείρηση.
Κρατικά δανεικά και αγύριστα σε ιδιώτες επιχειρηματίες;
Πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι εξέφραζαν την έκπληξή τους για το γεγονός ότι το ελληνικό δημόσιο θα εγγυάται μέχρι το 80% δάνεια σε ιδιώτες επιχειρηματίες, χωρίς να συμμετέχει στο μετοχικό κεφάλαιο αυτών των επιχειρήσεων, χωρίς να εκπροσωπείται στο διοικητικό τους συμβούλιο και χωρίς να ασκεί τον οποιοδήποτε έλεγχο, ούτε καν γνωμοδοτικό, στο επιχειρησιακό τους σχέδιο.
Οι ίδιοι κύκλοι τόνιζαν ότι η έκπληξή τους γίνεται ακόμα μεγαλύτερη από το γεγονός ότι οι εγγυήσεις αυτές του δημοσίου προστίθενται ουσιαστικά στο δημόσιο χρέος, το οποίο ήδη κινείται σε πανύψηλα επίπεδα, επισύροντας πολύ δυσμενείς παρενέργειες για την οικονομικοκοινωνική πορεία της χώρας.
Προσθετικά, οι ίδιοι κύκλοι τονίζουν ότι δεν υπάρχει αναφορά ούτε καν στη διατήρηση και ενίσχυση των θέσεων εργασίας και την ποιότητα των εργασιακών σχέσεων σε αυτές τις επιχειρήσεις που θα δανειοδοτηθούν με εγγυήσεις του δημοσίου, ενώ, κάτω από αυτές τις συνθήκες, θα θεωρείτο ακραία πολυτέλεια να υπήρχε ρήτρα επενδύσεων.
Τέλος, να υπογραμμίσουμε ότι, λαμβάνοντας υπόψη τις μέχρι τώρα εμπειρίες, τα δάνεια με εγγύηση του δημοσίου εκλαμβάνονται συνήθως ως δανεικά και αγύριστα ή εν πάση περιπτώσει δανεικά για τα οποία δεν υπάρχει ανάγκη τήρησης των υποχρεώσεων αποπληρωμής τους, πράγμα που όφειλε να κάνει την κυβέρνηση πολύ προσεκτική στη λήψη τέτοιων αποφάσεων, οι οποίες είναι ακάλυπτες από την πλευρά των επιχειρηματιών.