Την ώρα που σύσσωμα τα αστικά μέσα έχουν λυσσάξει να υποστηρίζουν Macron, με την Χρυσή Αυγή να έχει «ξεσκιστεί» υπέρ της ακροδεξιάς Lepen, στον β’ γύρο των εκλογών, την ίδια ώρα όλος ο αστικομνημονιακός δημοσιογραφικός κόσμος κατηγορεί όλους εμάς που αρνούμαστε να στοιχηθούμε πίσω από την «οικονομική ακροδεξιά» και από το κόμμα του γερμανογαλλικού άξονα και του ευρωπαϊκού χρηματιστικού και πολυεθνικού κεφαλαίου, Emm. Macron, ότι ασπαζόμαστε την πολυμασημένη μέχρι αηδίας ρήση: «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος» ή επί το λαϊκότερον «Τι λάχανα, τι μπρόκολα».
Και ενώ όσοι δεν θεωρούν ότι αντίπαλος στον ακροδεξιό εκφασισμό είναι η δικτατορία του ευρώ και ο ολοκληρωτικός μονόδρομος των αγορών που πνίγουν την δημοκρατία, να σου και ο Κώστας Παπαδάκης, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, ακέραιος διερμηνευτής της «επαναστατικής ορθοδοξίας» του ΚΚΕ, να λέει ότι «όλοι» (!) οι υποψήφιοι των γαλλικών προεδρικών εκλογών είναι περίπου παρακλάδια του μεγάλου γαλλικού κεφαλαίου και αποτυπώνουν στα προγράμματά τους τους προβληματισμούς των επιχειρηματικών ομίλων, ενώ μιλώντας στον Real FM, εξομοιώνει, περίπου, Lepen και Mélenchon, λέγοντας ότι στα προγράμματά τους μπορείτε να βρείτε προτάσεις εξόδου από το ευρώ, οι οποίες, όμως, χωρίς «λαϊκή εξουσία» (δηλ. χωρίς τον αλά ΚΚΕ σοσιαλισμό) δεν σημαίνουν κάποια φιλολαϊκή πολιτική!
Θα μας πείτε και ποια είναι η προτίμηση του ΚΚΕ για την Γαλλία. Ο Κώστας Παπαδάκης απαντά και σε αυτό. «Στην Γαλλία», μας λέει, «δεν υπάρχει η φωνή ενός Κομμουνιστικού Κόμματος με επαναστατική στρατηγική». Και εφόσον στην Γαλλία ένα κόμμα σαν το ΚΚΕ δεν υπάρχει, τότε όλοι οι άλλοι είναι παρακολουθήματα και με διαφορετικό τρόπο εκφραστές των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Ενώ στην Ελλάδα που υπάρχει το ΚΚΕ, με την φωτισμένη και ενωτική στρατηγική του, το γκρέμισμα των μνημονίων είναι πολύ μικρός και οπορτουνιστικός στόχος για τα δόντια του και γι’ αυτό ο πήχης έχει ανέβει με μεγάλη επιτυχία και με ιδιαίτερα αποτελεσματικό τρόπο στο γκρέμισμα, απευθείας, του ίδιου του καπιταλισμού.
