Οικονομική και κοινωνική κρίση μεγαλύτερη και από εκείνη του 1929 βιώνει, σήμερα, η ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Η εφιαλτική ύφεση που διανύει η ελληνική οικονομία, θα γίνει ακόμα εφιαλτικότερη το τρίτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους. Σύμφωνα με τον Φραγκίσκο Κουτεντάκη, επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού του κράτους στη Βουλή, η ύφεση στο τρίτο τρίμηνο του 2020, το οποίο τελειώνει σε λίγες μέρες, θα ξεπεράσει την γιγάντια ύφεση του δεύτερου τριμήνου, που έφτασε στο πρωτοφανές ύψος του 15, 2%.
Όπως είναι επόμενο, η ύφεση αυτή συνοδεύεται με κατάρρευση των λαϊκών εισοδημάτων, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, με πρωτοφανή φτώχεια, ασύλληπτη ανεργία, πείνα και εξαθλίωση.
Ιδιαίτερα, σημειώνουμε το κύμα από λουκέτα που σαρώνει την αγορά και το οποίο φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού από τα κλειστά μαγαζιά και το πλήθος από “ενοικιάζονται”, το οποίο πλημμυρίζει τα κέντρα των μεγάλων πόλεων, πολλά εκ των οποίων μοιάζουν με έρημο τοπίο. Ειδικότερα, το κέντρο της Αθήνας, μοιάζει ως κέντρο μια “ερειπωμένης πόλης” και αποτελεί σκιά του παλιού εαυτού του, γεμάτο από ζητιάνους και με έντονη την εξάπλωση της παραβατικότητας.
Οι δαπάνες που δίνει η κυβέρνηση, για να τονώσει την οικονομία και τα νοικοκυριά που δεν μπορούν ούτε καν να επιβιώσουν, μόνο ως ασπιρίνες μπορούν να χαρακτηριστούν. Η υπερχρεωμένη Ελλάδα του ευρώ και της ευρωδικτατορίας, δεν διαθέτει εθνική νομισματική πολιτική για να στηρίξει την οικονομία και την κοινωνία και δυστυχώς πιέζεται από την γερμανική μπότα, ενώ την ίδια ώρα υποτελείς κυβερνήσεις ξεπουλάνε και αφελληνίζουν την οικονομία, της οποίας όσα φιλέτα έχουν απομείνει, ανήκουν σε ξένες πολυεθνικές εταιρίες.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με ευρήματα της έρευνας του Ομίλου Intrum (European Payment Report) για το 2020, σχεδόν οι μισές ελληνικές επιχειρήσεις (48%), κυρίως μικρές, πολύ μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, έχουν αποδεχθεί μεταγενέστερους όρους πληρωμής, ώστε να αποφύγουν την πτώχευση. Το τρομακτικό αυτό ποσοστό των ελληνικών επιχειρήσεων υπερβαίνει τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό μέσο όρο που κινείται στο 35%. Όλοι αντιλαμβανόμεθα, ότι αν η κρίση διατηρηθεί ή και πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις το επόμενο διάστημα, τότε η ανεργία μπορεί να εκτοξευθεί και να φτάσει να είναι άνεργος 1 στους 3 ή και 1 στους 2 οικονομικά ενεργούς πολίτες του ιδιωτικού τομέα.
Η τραγική κατάσταση είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί, γιατί θέτει σε κίνδυνο την ίδια την επιβίωση αλλά και την εθνική ασφάλεια του ελληνικού λαού. Μια μεγάλη λαϊκή αφύπνιση, κοινωνική έκρηξη και κινητοποίηση, είναι αναγκαία για να ανατρέψει τα σημερινά δεδομένα και να βάλει σε τροχιά ελπίδας την χώρα. Ζητείται πρωτοπόρα πολιτική δύναμη που θα ηγηθεί σε μια τέτοια μεγάλη εξέγερση του ελληνικού λαού.
Β.Ζ