Η προεκλογική περίοδος τελειώνει και δυστυχώς μας αφήνει φτωχότερους σε ιδέες και ελπίδες για το αύριο. Σε αυτό κυριάρχησε η πολιτική της «λακκούβας», των σκυλιών, της προσωπικής αντιπαράθεσης και της προσπάθειας να αποδείξει κάθε υποψήφιος πόσο αναξιόπιστος είναι ο αντίπαλος. Έτσι έμεινε στο απυρόβλητο η πολιτική που οδήγησε στη διάλυση της αγροτικής παραγωγής, στο μαρασμό της βιομηχανικής περιοχής, στο ξεπούλημα της ΔΕΗ, στα λουκέτα στα μαγαζιά, στο κλείσιμο του τρένου. Δεν συζητήθηκε το πρόβλημα των απορριμμάτων, που καθίσταται κυρίαρχο στον τόπο μας. Τα μεγάλα προβλήματα της πόλης, η επέκταση του σχεδίου πόλης (ΓΠΣ) και το χωροταξικό (ΣΧΟOΑΠ), όπου αναφέρθηκαν, ήταν αποσπασματικά και χωρίς να καταλογίζονται οι ευθύνες για τη καθυστέρησή δεκαετιών. Το αποχετευτικό, που αποτελεί βόμβα στο περιβάλλον όλης της Πελοποννήσου απουσίασε επιδεικτικά. Ο τουρισμός, το φετίχ των καιρών μας, έγινε το φάρμακο για κάθε περίσταση.
Οι προτάσεις των συνδυασμών για επενδύσεις και ανάπτυξη αφήνονται όχι μόνο στην καλή θέληση των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων αλλά προσφέροντας τις υπηρεσίες τους και τη συγκατάθεση τους. Παραγνωρίζουν το δημόσιο συμφέρον, τις τοπικές δυνατότητες ανάπτυξης και την ενίσχυση της συλλογικής δράσης. Η συγκρότηση των ψηφοδελτίων, «ανεξάρτητα» κατά την δήλωσή τους στην πλειοψηφία τους, είναι βαθιά εξαρτημένα από ατομικά, κομματικά και συντεχνιακά συμφέροντα και από το νέο φαινόμενο της εξάρτησης από εταιρείες, που επιβουλεύονται τους φυσικούς πόρους της περιοχής.
Τούτος ο τόπος έχει περάσει και από άλλες δύσκολες καταστάσεις, γνωρίζει ότι το εθνικό δεν είναι μόνο το αληθές, αλλά και αυτό που δίνει τη δυνατότητα να επιβιώσει και να προοδεύσει. Με αυτή την προσδοκία θα αντιμετωπίσουμε τις όποιες δύσκολες, αλλά όχι ανυπέρβλητες καταστάσεις της μετεκλογικής περιόδου. Η απογοήτευση και ο θυμός να μη γίνει σιωπή αλλά αμφισβήτηση και κίνημα ανατροπής.
Τρίπολη 21 Μαΐου 2019
