1)Στην Ελλάδα, η πιστωτική συρρίκνωση συνεχίζεται επιθετικά.
Τα δάνεια επιχειρήσεων και νοικοκυριών έχουν υποχωρήσει στα 122 δισεκ. που αποτελεί χαμηλό 17 ετών δηλαδή επίπεδα Νοεμβρίου 2004.
2)Στην Ελλάδα, ενώ μιλούν ορισμένοι για ανάπτυξη, υπάρχουν 1,5 εκατ έλληνες φυσικά και νομικά πρόσωπα που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν μεγάλες προκλήσεις… επιβίωσης.
Βρίσκονται εγκλωβισμένοι μέσα σε 100 δισεκ. προβληματικά δάνεια, τα οποία κακώς αναφέρεται ότι επιλύθηκε το πρόβλημα.
Κανένα πρόβλημα δεν επιλύθηκε, αντιθέτως τα 100 δισεκ. NPEs μεταφέρθηκαν από τους ισολογισμούς των τραπεζών στις εταιρίες διαχείρισης προβληματικών ανοιγμάτων.
3)Στην Ελλάδα ενώ όλοι μιλούν για ανάπτυξη, οι ίδιες οι τράπεζες αναγνωρίζουν ότι οι επιλέξιμοι δανειολήπτες δεν είναι 880.000 αλλά 35.000 με 45.000 ή το πολύ 80.000 εάν ελαστικοποιηθούν τα κριτήρια.
Το να είναι επιλέξιμες εταιρίες που ήδη μπορούν να χρηματοδοτηθούν μέσω ομολογιακών δανείων, δεν τροφοδοτεί την ανάπτυξη αλλά δημιουργεί τεράστια επιχειρηματική στρεβλωμένη ανισότητα.
Δεν λειτουργεί έτσι ο υγιής ανταγωνισμός.
4)Στην Ελλάδα ενώ όλοι μιλούν για το Ταμείο Ανάκαμψης και τα 30,8 δισεκ. λησμονούν ότι την περίοδο 2006 ή 2007 οι τράπεζες χορηγούσαν 25-27 δισεκ. δάνεια και μαζί με τα προγράμματα της ΕΕ αλλά και τις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις έφθαναν τα κεφάλαια στα 45 δισεκ. πολλαπλάσια της τρέχουσας περιόδου.
5)Στην Ελλάδα μιλάμε για 13 δισεκ. δάνεια από το Ταμείο Ανάκαμψης που με τραπεζική μόχλευση θα φθάσουν στα 30 δισεκ. λησμονώντας ότι όλα αυτά θα πρέπει να επιστραφούν ειδικά τα 13 δισεκ. στην ΕΕ.
Συμπέρασμα
Ωραίες οι αναλύσεις και οι αναφορές για την ανάπτυξη αλλά στην πράξη τα εμπόδια είναι πολλαπλάσια των φιλοδοξιών
Εμείς κρατάμε μικρό καλάθι.
Εάν λάβουμε υπόψη ότι χρωστάμε 650 δισεκ. που αναλύονται ως εξής… δημόσιο χρέος σχεδόν 400 δισεκ. οφειλές στην εφορία 110 δισεκ. NPEs 100 δισεκ. οφειλές στα ασφαλιστικά Ταμεία 36 δισεκ. άθροισμα 650 δισεκ. τότε το συμπέρασμα είναι… ότι τα 13 δισεκ. δάνεια του Ταμείου Ανάκαμψης είναι… αέρας…