Με μεγάλη ευκολία και με πηχυαίους τίτλους διάφορες ιστοσελίδες εμφανίζουν τις ΗΠΑ να θωρακίζουν πολιτικά και στρατιωτικά την γεώτρηση της Exxon Mobil στην κυπριακή ΑΟΖ.
Η παρουσίαση αυτή μάλλον οφείλεται σε μια κεκτημένη διάθεση επίδειξης φιλοαμερικανισμού, παρά σε πραγματικά δεδομένα και γεγονότα.
Είναι λάθος κατ’ αρχάς και αρκετά βεβιασμένο να εκλαμβάνεται η επίσκεψη τις επόμενες μέρες του υφυπουργού Ενέργειας των ΗΠΑ, Φράνσις Φάνον, στην Λευκωσία ως κατ’ ανάγκην στήριξη στην γεώτρηση της Exxon Mobil.
Αν οι ΗΠΑ ήθελαν να κάνουν πολιτικά εμφανή την αποθάρρυνση της Τουρκίας για παρενόχληση της γεώτρησης δεν χρειαζόταν να στείλουν υφυπουργό στην Λευκωσία. Θα αρκούσε μια σαφής δήλωση των ΗΠΑ ή του Φράνσις Φάνον από την Ουάσιγκτον για να έχει πολύ πολύ πιο ισχυρό αποτέλεσμα.
Η παρουσία, επίσης, πλοίων των ΗΠΑ γύρω από την Κύπρο και στην Ανατολική Μεσόγειο είναι πράγματι μεγάλη, όπως και όλων των άλλων μεγάλων δυνάμεων, αλλά όχι ασυνήθης και σε κάθε περίπτωση αυτή η παρουσία συνδέεται με ευρύτερους μεσανατολικούς στόχους και όχι κατ’ ανάγκη με την Τουρκία.
Τέλος, η προγραμματισμένη τετραμερής συνάντηση για τον Δεκέμβρη μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, κάλλιστα μπορεί να ενταχθεί στην εκτεινόμενη προσπάθεια μακάβριας δορυφοροποίησης Ελλάδας και Κύπρου στον αμερικανοϊμπεριαλιστικό άξονα για τους ευρύτερους σχεδιασμούς του στην περιοχή και όχι για να αντιμετωπισθεί, τάχα, η Τουρκία.
Και ένας κίνδυνος κάτι παραπάνω από υπαρκτός: Οι ΗΠΑ, αν επιτύχει η εναγώνια προσπάθειά τους για ουσιαστική επαναπροσέγγιση με την Τουρκία, τότε θα βάλουν τα έτοιμα και παραδομένα πιόνια της Ελλάδας και της Κύπρου να πληρώσουν τα σπασμένα. Το φυσικό αέριο, τότε και η αξιοποίησή του, μπορεί να γίνουν το δέλεαρ εκβιασμού για μια «λύση» διχοτομική στο Αιγαίο και χειρότερη από την εκδοχή Ανάν για την Κύπρο.
Ορισμένοι βλέπουν το τυρί και όχι τη φάκα.
Δημήτρης Νιάλας
