Σε πλήρη αντίθεση με την Ελλάδα η οποία είναι πολιτικά, στρατιωτικά, οικονομικά και ενεργειακά παραδομένη στα δυτικά κέντρα και έφτασε στο σημείο να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων ακόμα και την επικερδέστατη πολιτικά, οικονομικά και ενεργειακά Συμφωνία Λαφαζάνη-Novac για μεγάλο αγωγό με ρωσικό φυσικό αέριο, που θα πέρναγε από την Ελλάδα για την Ευρώπη, ο Ερντογάν ασκεί μια πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική τόσο με ΗΠΑ όσο και με Ρωσία, η οποία απεδείχθη άκρως επωφελής για την Τουρκία και σωτήρια για την τελευταία στην παρούσα κρίση
Όταν πριν από μερικούς μήνες ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωνε, μέσα από την αίθουσα του Λευκού Οίκου, ότι κατέληξε σε συμφωνία με τον Τραμπ για εμπορικές συναλλαγές ύψους 100 δισ. δολαρίων, όλοι έμειναν με το στόμα ανοιχτό και οι αναλυτές έσπευσαν να αποκρυπτογραφήσουν τι μπορεί να περιλαμβάνει αυτή η συμφωνία, αλλά και τις επιπτώσεις μπορεί να έχει.
Όπως δήλωσε την Πέμπτη ο Τούρκος υφυπουργός Ενέργειας, Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ, τουλάχιστον το ένα τρίτο της προμήθειας φυσικού αερίου της Τουρκίας αναμένεται να προέλθει από υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) το 2020.
Μιλώντας σε σύνοδο του Συμβουλίου Ατλαντικού, είπε ότι το 44% του φυσικού αερίου προήλθε από LNG τους πρώτους τέσσερις μήνες του έτους, αλλά ότι ο αριθμός θα μειωνόταν τους επόμενους μήνες.
Ο Μπαϊρακτάρ δήλωσε ότι το 40% των εισαγωγών LNG κατά τους πρώτους τέσσερις μήνες προήλθαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, προσθέτοντας ότι αυτό συνέβαλε σε εμπορικό στόχο 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων μεταξύ Τουρκίας και Ηνωμένων Πολιτειών.
Παράλληλα, για το 2019, η Τουρκία, κατάφερε το εξής εκπληκτικό. Οι εισαγωγές LNG από τις ΗΠΑ ήταν σχεδόν στα ίδια επίπεδα με αυτές από τη Ρωσία, κάτι που σημαίνει ότι η εξάρτηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, από το ρωσικό αέριο μειώθηκε κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό και η επαναπροσέγγιση Δύσης – Τουρκίας είναι γεγονός.
Στο γεωπολιτικό κομμάτι αυτής τη συμφωνίας, τα παραπάνω νούμερα είναι πολύ σημαντικά για τους εξής λόγους.
Η σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας, είχε “ψυχραθεί” με αφορμή τους S-400 και την κατ’ επέκταση αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35. Τώρα με αυτή την ανανεωμένη ενεργειακή σχέση, η Τουρκία αναμένεται να μετακομίσει και σε ρητορική και πρακτικά πιο κοντά στις ΗΠΑ.
Ας μη λησμονείται το γεγονός πως η Τουρκία αποτελεί μέλος του ΝΑΤΟ. Συνεπώς, με τέτοια δυνατότητα από πλευράς Τουρκίας, η ενεργειακή ανεξαρτησία του ΝΑΤΟ παίρνει μία άλλη τροπή.
Εκτός των παραπάνω, δημιουργείται ένα ακόμη σημείο προστριβής μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας, κάτι που προφανώς και επιθυμούν και επιδιώκουν οι ΗΠΑ, στην προσπάθεια να έρθει πιο κοντά στη Δύση η Τουρκία.
Με 44 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως η Τουρκία πλέον κατέχει την πρώτη θέση στη δυνατότητα ανατροφοδότησης φυσικού αερίου, μέσα στη βορειοατλαντική συμμαχία.
Τα παραπάνω καθιστούν ικανή την Τουρκία, μέσω των αγωγών που διαθέτει, ικανή να προμηθεύσει πλέον την Ευρώπη με φυσικό αέριο.
Με τη συμβολή του Ντόναλντ Τραμπ και την τουρκική τακτική του να διαπραγματεύεται με όλους, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, παρά τα δεινά οικονομικά της χώρας του, βρίσκεται σε άλλη θέση απέναντι στους Ευρωπαίους εταίρους του, αλλά και στη Ρωσία, από την οποία πλέον μπορεί να λέει ότι δεν εξαρτάται όσο πριν στο θέμα του φυσικού αερίου.
