Η δημοκρατία στα Μέσα Ενημέρωσης δεν κρίνεται από τον αριθμό των κομμάτων και των προσώπων που εμφανίζουν.
Μπορεί τα κόμματα και τα πρόσωπα που εμφανίζονται στα Μέσα Ενημέρωσης να είναι φαινομενικά πολλά, αλλά η πολιτική που εκφράζουν να είναι στην ουσία μία και μόνη, η ίδια και απαράλλαχτη.
Αυτό το θέατρο σκιών της μιας και μόνο ΑΠΟΨΗΣ παίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ τα συστημικά κανάλια και οι τηλεαστέρες της.
Διάφοροι πολιτικοί «καραγκιόζηδες», με πρωταγωνιστές τα μνημονιακά συνεταιράκια του Τσίπρα και του Μητσοτάκη, παρελαύνουν ασταμάτητα από τις οθόνες, τσακώνονται και συχνά υβρίζονται για τις καρέκλες, τα προνόμια και τα λάφυρά τους, χωρίς να έχουν τίποτα το διαφορετικό να πουν ή να επιδείξουν, παρά μόνο την υπαλληλία και την υπηρετική στάση στα ξένα κέντρα, το χρηματιστικό κεφάλαιο, τις λεγόμενες «αγορές» (καμία σχέση με την αρχαιοελληνική έννοια της αγοράς), στην εγχώρια ολιγαρχία και τη διαπλοκή.
Δημοκρατία σημαίνει χώρος και χρόνος για να ακούγεται και η διαφορετική και η αντίθετη και η εναλλακτική άποψη και πρόταση. Η πρόταση που αντιμάχεται το σύστημα και δείχνει έναν άλλο δρόμο.
Χώρος όμως και χρόνος για την αντίθετη, ιδεολογικά, πολιτικά και προγραμματικά, άποψη δεν υπάρχει στα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης.
Όλα είναι ίδια και όλα μοιάζουν στα «τσοντοκάναλα», όπως τα λέει κοινώς ο κόσμος στο δρόμο, σαν σταγόνες νερού. Μοιάζουν στα σίριαλ, στα παιχνίδια, στο life style, στα δελτία ειδήσεων, στις τηλεοπτικές συζητήσεις, με ελάχιστες και σπάνιες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Γι’ αυτό και η τηλεθέαση του συστήματός τους, όσον αφορά τουλάχιστον στο «πολιτικό» της μέρος, συνεχώς ξεπέφτει και για τούτο η αποπολιτικοποίηση οργιάζει, αφού το πανάκριβο σπορ του καναλάρχη ανήκει σε ένα πολύ κλειστό κλαμπ ολιγαρχών, που κατευθύνουν και χειραγωγούν, έχοντας μετατρέψει σε ευτελέστατο, ίσως το πλέον ευτελές εμπόρευμα, ό,τι θα όφειλε να είναι τέχνη, ευαισθησία, πνευματική δημιουργία, ιδεολογική στάση, δημιουργική αναζήτηση, γνώση, αγάπη, εντιμότητα και ανιδιοτελής προσφορά.
Έτσι, με τούτο και με τ’ άλλο, φτάσαμε η «ΑΓΟΡΑ» (!!!) να διαθέτει ελάχιστα και σχεδόν ίδια κανάλια, με ίδιο ή με ελάχιστες διαφορές περιεχόμενο, αλλά όλο και μικρότερες σε αριθμό και σε ποσοστό τηλεθεάσεις, στα οποία παίζονται οι ίδιες ειδήσεις, με το ίδιο πνεύμα και τα ίδια πολιτικά πρόσωπα ως πρωταγωνιστές.
Ανεπιθύμητα πολιτικά κόμματα και ιδίως πρόσωπα, που δεν χωράνε στο πλέγμα των άγριων συμφερόντων που κυριαρχούν και τα οποία υποστηρίζουν «αιρετικά» πράγματα ή έχουν «αιρετικές» στάσεις, που ξεφεύγουν των «ιερών κανόνων», δεν εμφανίζονται σχεδόν ποτέ (!) από τους τηλεαστέρες και τα συγκαλυμμένα υποπροϊόντα του πολιτιστικού εκμαυλισμού και αξιακού ολέθρου, τα οποία δεν έχουν να επιδείξουν τίποτα άλλο στην κοινωνία μας, παρά μόνο ψέματα, κλεψιές, υποκρισία, παρεμπόριο και παρακμή.
Δοξάστε τους!
Δείτε τα ποσοστά τηλεθέασης των τελευταίων ημερών, για να πάρετε μια ιδέα της τηλεοπτικής κίνησης και του τηλεοπτικού μονοφωνικού μονοπωλίου:
Τρίτη 16/4
Alpha 21,8%
Ant1 20,6%
Star 17,7%
ΣΚΑΙ 12,2%
Open TV 4,5%
ΕΡΤ1 3,4%
Παρασκευή 12/4
Alpha 20,7%
Ant1 17,8%
Star 15,3%
ΣΚΑΙ 10,8%
Open TV 5,8%
ΕΡΤ1 5,6%
Για καλύτερη σύγκριση μπορούμε να δούμε τα νούμερα που έκαναν τα δελτία πέρυσι, τέτοια εποχή.
Alpha 19,7%
ΣΚΑΙ 17,3%
Star 14,9%
Ant1 12,1%
Epsilon TV 8,6%
ΕΡΤ1 7,3%
Κ.Ζ
ΥΓ: Πολιτικός επικεφαλής, για παράδειγμα, κόμματος με ισχυρή πολιτική, κινηματική παρουσία και θεσμική εκπροσώπηση στην Ευρωβουλή, δεν έχει εμφανιστεί ποτέ όλα τα προηγούμενα χρόνια στα δελτία ειδήσεων των καναλιών με τη μεγαλύτερη τηλεθέαση. Γι’ αυτά τα πολιτικά μαγειρεία και πολιτιστικά εκμαυλεία, το κόμμα που εκπροσωπεί και ο ίδιος δεν είναι μόνο ανεπιθύμητος. Είναι απλώς ανύπαρκτος!
