Η Τουρκία στο πλαίσιο της αναθεωρητικής πολιτικής που ασκεί, αμφισβητεί ανοικτά την κυριαρχία της Ελλάδας.
Είναι ελληνική επικράτεια τα νησάκια κοντά στους Φούρνους της Ικαρίας; Κατά την ελληνική ρητορική είναι και δεν υπάρχει αμφισβήτηση. Κατά την τουρκική πλευρά τα ακατοίκητα αυτά νησάκια είναι αμφισβητήσιμης κυριαρχίας, τουλάχιστον. Από την κρίση των Ιμίων και μετά έχουμε και επίσημα εισέλθει σε περίοδο που η Τουρκία στο πλαίσιο της αναθεωρητικής πολιτικής που ασκεί, αμφισβητεί ανοικτά την κυριαρχία της Ελλάδας πάνω σε νησάκια και βραχονησίδες.
Τις μέρες αυτές διαβάζουμε συχνά-πυκνά αναλύσεις με βάση τις οποίες το θέμα της κρίσης των Ιμίων είχε χειριστεί πολύ σωστά η τότε κυβέρνηση Σημίτη με αποτέλεσμα να αποσοβηθεί μια πολεμική κρίση ανάμεσα στις δυο χώρες. Πρόκειται για την μισή αλήθεια. Ο πόλεμος αποσοβήθηκε (θα θυμάστε τις ευχαριστίες που απεύθυνε στους αμερικανούς από το Βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός Σημίτης). Πράγματι οι αμερικανοί είχαν μεσολαβήσει τότε προκειμένου να μην εξελιχτεί μια πολεμική σύρραξη ανάμεσα στις δυο χώρες.
Έχει σημασία να δούμε όμως ποια ήταν τα πρακτικά αποτελέσματα της αμερικανικής διαμεσολάβησης και πως από εκείνη την διαμεσολάβηση φτάσαμε σήμερα στην ανεκδιήγητη δήλωση του Γραμματέα του ΝΑΤΟ κ. Στόλτενμπεργκ που για τη νέα ένταση στο Αιγαίο , κάλεσε τις δυο χώρες «να τα βρουν μόνες τους»!
Η αμερικανική διαμεσολάβηση τότε είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρξει σύγκρουση αλλά επί της ουσίας η χώρα μας αποδέχτηκε πως η κυριαρχία της επί των Ιμίων δεν είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Την ύπαρξη των νησίδων Ιμίων οι περισσότεροι την πληροφορηθήκαμε το βράδυ της 30ηςΓενάρη του 1996. Κάτι που επίσης πληροφορηθήκαμε εκείνες τις μέρες του 1996 είναι ότι με την αμερικανική παρέμβαση και διαμεσολάβηση αποτράπηκε η σύγκρουση Ελλάδας και Τουρκίας.
Αυτό που δεν πληροφορηθήκαμε με τον απαιτούμενο ξεκάθαρο τρόπο είναι το κόστος που κατέβαλε η ελληνική πλευρά για να αποφύγει την σύγκρουση: Αποδέχτηκε ότι η ελληνική κυριαρχία επί των Ιμίων δεν είναι ξεκάθαρη από της Συνθήκες. Ότι υπάρχουν ζώνες αδιευκρίνιστης κυριαρχίας στο Αιγαίο που για να διευκρινιστούν επιβάλλεται να γίνουν διμερείς ελληνοτουρκικές συνομιλίες. Επί της ουσίας ό,τι επανέλαβε πριν από λίγες μέρες ο γραμματέας του ΝΑΤΟ.
Αρθρογράφοι υμνητές του Κώστα Σημίτη ανακαλούν στην μνήμη μας την συμφωνία της Μαδρίτης που υπογράφτηκε στις 8 Ιούνη 1997 και με βάση τη δική τους λογική έφερε την ηρεμία για πολλά χρόνια στο Αιγαίο.
Στις 8 Ιούλιου 1997 στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη και με την …ενθάρρυνση της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κ. Σημίτης, και ο Πρόεδρος της Τουρκίας υπογράφουν συμφωνία με σκοπό «τη μείωση της έντασης στο Αιγαίο και την απομάκρυνση του κινδύνου σύρραξης ανάμεσα στις δύο χώρες». Πρόκειται για την συμφωνία που έμεινε γνωστή ως «Συμφωνία της Μαδρίτης».
Στη συμφωνία αναφέρεται ότι: «Και οι δύο χώρες θα αναλάβουν προσπάθεια να προωθήσουν διμερείς σχέσεις, που θα βασίζονται σε:
· Αμοιβαία δέσμευση για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη συνεχή ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας.
· Σεβασμό της κυριαρχίας της κάθε χώρας.
· Σεβασμό των Αρχών του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών
· Σεβασμό στα νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους.
· Δέσμευση αποφυγής μονομερών ενεργειών στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού και της επιθυμίας, ώστε να αποτραπούν συγκρούσεις οφειλόμενες σε παρεξήγηση
· Δέσμευση διευθέτησης των διαφορών τους με ειρηνικά μέσα, στη βάση αμοιβαίας συναίνεσης και χωρίς τη χρήση βίας ή την απειλή βίας».
Η συμφωνία αυτή είχε ανάμεσα σε άλλα ως πρακτικό αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποχωρήσει από τα Ιμια, «ούτε δυνάμεις ούτε σημαίες ούτε πλοία». Η συμφωνία έδινε πρακτικά τη δυνατότητα στην Τουρκία να αμφισβητήσει το καθεστώς κυριαρχίας σε εκατοντάδες νησιά, νησίδες και βραχονησίδες. Όλα αυτά μάλιστα να αναχθούν σε θέματα διμερούς διαλόγους με την χώρα μας περίπου υπόλογη που δεν κάθεται στο τραπέζι του διαλόγου όπου η Τουρκία είναι πάντα πρόθυμη και την καλεί να προσέλθει….
Έτσι φτάσαμε στο περιστατικό με τους νεαρούς που ύψωσαν την ελληνική σημαία στο νησάκι Ανθρωποφάγος και την σύγχυση που προκάλεσε. Οι νεαροί μπορεί να ενήργησαν επιπόλαια και απερίσκεπτα αλλά το ερώτημα παραμένει; Πρόκειται για ελληνική επικράτεια επί της οποίας οι έλληνες πολίτες έχουν κυριαρχικά δικαιώματα; Θεωρητικά ναι. Πρακτικά όχι.
Από την νύχτα της κρίσης στα Ιμια και την Συμφωνία της Μαδρίτης η Τουρκία μπορεί να χαρακτηρίζει τις ακατοίκητες νησίδες και βραχονησίδες, «γκρίζες ζώνες», να ζητεί από την Ελλάδα να καθίσει στο τραπέζι του διμερούς διαλόγου να συζητήσει μαζί της για την κυριαρχία επ αυτών και φυσικά να μην μπορεί να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Οποιος αμφιβάλλει δεν έχει παρά να ξαναδιαβάσει τις δηλώσεις Στόλτενμπεργκ… Το βράδυ των Ιμίων δεν υπήρξε στρατιωτική ήττα. Υπήρξε όμως στρατηγική με συνέπειες που δεν απαλείφονται…
*Πηγή: pagenews.gr
Τις μέρες αυτές διαβάζουμε συχνά-πυκνά αναλύσεις με βάση τις οποίες το θέμα της κρίσης των Ιμίων είχε χειριστεί πολύ σωστά η τότε κυβέρνηση Σημίτη με αποτέλεσμα να αποσοβηθεί μια πολεμική κρίση ανάμεσα στις δυο χώρες. Πρόκειται για την μισή αλήθεια. Ο πόλεμος αποσοβήθηκε (θα θυμάστε τις ευχαριστίες που απεύθυνε στους αμερικανούς από το Βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός Σημίτης). Πράγματι οι αμερικανοί είχαν μεσολαβήσει τότε προκειμένου να μην εξελιχτεί μια πολεμική σύρραξη ανάμεσα στις δυο χώρες.
Έχει σημασία να δούμε όμως ποια ήταν τα πρακτικά αποτελέσματα της αμερικανικής διαμεσολάβησης και πως από εκείνη την διαμεσολάβηση φτάσαμε σήμερα στην ανεκδιήγητη δήλωση του Γραμματέα του ΝΑΤΟ κ. Στόλτενμπεργκ που για τη νέα ένταση στο Αιγαίο , κάλεσε τις δυο χώρες «να τα βρουν μόνες τους»!
Η αμερικανική διαμεσολάβηση τότε είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρξει σύγκρουση αλλά επί της ουσίας η χώρα μας αποδέχτηκε πως η κυριαρχία της επί των Ιμίων δεν είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Την ύπαρξη των νησίδων Ιμίων οι περισσότεροι την πληροφορηθήκαμε το βράδυ της 30ηςΓενάρη του 1996. Κάτι που επίσης πληροφορηθήκαμε εκείνες τις μέρες του 1996 είναι ότι με την αμερικανική παρέμβαση και διαμεσολάβηση αποτράπηκε η σύγκρουση Ελλάδας και Τουρκίας.
Αυτό που δεν πληροφορηθήκαμε με τον απαιτούμενο ξεκάθαρο τρόπο είναι το κόστος που κατέβαλε η ελληνική πλευρά για να αποφύγει την σύγκρουση: Αποδέχτηκε ότι η ελληνική κυριαρχία επί των Ιμίων δεν είναι ξεκάθαρη από της Συνθήκες. Ότι υπάρχουν ζώνες αδιευκρίνιστης κυριαρχίας στο Αιγαίο που για να διευκρινιστούν επιβάλλεται να γίνουν διμερείς ελληνοτουρκικές συνομιλίες. Επί της ουσίας ό,τι επανέλαβε πριν από λίγες μέρες ο γραμματέας του ΝΑΤΟ.
Αρθρογράφοι υμνητές του Κώστα Σημίτη ανακαλούν στην μνήμη μας την συμφωνία της Μαδρίτης που υπογράφτηκε στις 8 Ιούνη 1997 και με βάση τη δική τους λογική έφερε την ηρεμία για πολλά χρόνια στο Αιγαίο.
Στις 8 Ιούλιου 1997 στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη και με την …ενθάρρυνση της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κ. Σημίτης, και ο Πρόεδρος της Τουρκίας υπογράφουν συμφωνία με σκοπό «τη μείωση της έντασης στο Αιγαίο και την απομάκρυνση του κινδύνου σύρραξης ανάμεσα στις δύο χώρες». Πρόκειται για την συμφωνία που έμεινε γνωστή ως «Συμφωνία της Μαδρίτης».
Στη συμφωνία αναφέρεται ότι: «Και οι δύο χώρες θα αναλάβουν προσπάθεια να προωθήσουν διμερείς σχέσεις, που θα βασίζονται σε:
· Αμοιβαία δέσμευση για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη συνεχή ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας.
· Σεβασμό της κυριαρχίας της κάθε χώρας.
· Σεβασμό των Αρχών του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών
· Σεβασμό στα νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους.
· Δέσμευση αποφυγής μονομερών ενεργειών στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού και της επιθυμίας, ώστε να αποτραπούν συγκρούσεις οφειλόμενες σε παρεξήγηση
· Δέσμευση διευθέτησης των διαφορών τους με ειρηνικά μέσα, στη βάση αμοιβαίας συναίνεσης και χωρίς τη χρήση βίας ή την απειλή βίας».
Η συμφωνία αυτή είχε ανάμεσα σε άλλα ως πρακτικό αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποχωρήσει από τα Ιμια, «ούτε δυνάμεις ούτε σημαίες ούτε πλοία». Η συμφωνία έδινε πρακτικά τη δυνατότητα στην Τουρκία να αμφισβητήσει το καθεστώς κυριαρχίας σε εκατοντάδες νησιά, νησίδες και βραχονησίδες. Όλα αυτά μάλιστα να αναχθούν σε θέματα διμερούς διαλόγους με την χώρα μας περίπου υπόλογη που δεν κάθεται στο τραπέζι του διαλόγου όπου η Τουρκία είναι πάντα πρόθυμη και την καλεί να προσέλθει….
Έτσι φτάσαμε στο περιστατικό με τους νεαρούς που ύψωσαν την ελληνική σημαία στο νησάκι Ανθρωποφάγος και την σύγχυση που προκάλεσε. Οι νεαροί μπορεί να ενήργησαν επιπόλαια και απερίσκεπτα αλλά το ερώτημα παραμένει; Πρόκειται για ελληνική επικράτεια επί της οποίας οι έλληνες πολίτες έχουν κυριαρχικά δικαιώματα; Θεωρητικά ναι. Πρακτικά όχι.
Από την νύχτα της κρίσης στα Ιμια και την Συμφωνία της Μαδρίτης η Τουρκία μπορεί να χαρακτηρίζει τις ακατοίκητες νησίδες και βραχονησίδες, «γκρίζες ζώνες», να ζητεί από την Ελλάδα να καθίσει στο τραπέζι του διμερούς διαλόγου να συζητήσει μαζί της για την κυριαρχία επ αυτών και φυσικά να μην μπορεί να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Οποιος αμφιβάλλει δεν έχει παρά να ξαναδιαβάσει τις δηλώσεις Στόλτενμπεργκ… Το βράδυ των Ιμίων δεν υπήρξε στρατιωτική ήττα. Υπήρξε όμως στρατηγική με συνέπειες που δεν απαλείφονται…
*Πηγή: pagenews.gr
