Η Ουκρανία αποθρασύνεται και ρέπει διαρκώς προς τον φασισμό και την τρομοκρατία. Η Δύση κάνει απλώς «τα στραβά μάτια»

Τρεις ειδήσεις που σχετίζονται με τη Ρωσία, το Ντονμπάς και την Ουκρανία πέρασαν σχεδόν «στα ψιλά» των συστημικών ΜΜΕ σε Ελλάδα και Δύση, ως είθισται βέβαια, αφού η ειδησεογραφία από τις συγκεκριμένες περιοχές δεν εξυπηρετεί το κυρίαρχο «αφήγημα» του συστήματος γύρω από τα γεγονότα στην συγκεκριμένη περιοχή και, το κυριότερο, είναι αδύνατο το «αφήγημα» αυτό να τεκμηριωθεί με στοιχεία.
– Και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, επιχειρείται από τα συστημικά ΜΜΕ στη Δύση, αλλά και στην ίδια την Ουκρανία, ένας απόλυτος έλεγχος της ροής των πληροφοριών και το «καναλιζάρισμά» τους, ώστε να μην ξεφεύγουν έξω από τα όρια του «αφηγήματος». Διόλου τυχαία, άλλωστε, στην Ουκρανία από τις 25 Φεβρουαρίου του παρόντος έτους, με «Προεδρικό Διάταγμα» του Ποροσένκο και μετά από απόφαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας (SNBO), δηλαδή των Μυστικών Υπηρεσιών της χώρας, ισχύει και επίσημα σύστημα λογοκρισίας και παρακολούθησης στα ΜΜΕ, τοπικά και ξένα, αλλά και στο Ίντερνετ, ώστε να μη μεταδίδουν προς τον έξω κόσμο «πληροφορίες απαγορευμένες στην Ουκρανία».
– Προσέξτε: όχι ψεύτικες, όχι με σκοπό να βλάψουν την Ουκρανία, αλλά απλώς… απαγορευμένες!!! Που σημαίνει ότι μπορεί κάποιος/-α να γράφει πράγματα απολύτως αληθή για την κατάσταση στην Ουκρανία και στο Ντονμπάς, αλλά επειδή το επίσημο κράτος τα θεωρεί «απαγορευμένα», το άτομο αυτό πρόκειται να υποστεί, βάσει του νέου νόμου, ποινικές και διοικητικές κυρώσεις, κοινώς, φυλάκιση και βαρύ πρόστιμο!!!
– Ας τα πάρουμε όμως όλα με τη σειρά: η πρώτη είδηση (για την οποία ο γράφων έκανε πριν από λίγες μέρες ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) αφορά στο άνοιγμα στην Ελλάδα και, συγκεκριμένα, στο κέντρο της Αθήνας (Θεμιστοκλέους 52) επίσημης Αντιπροσωπείας της ΛΔ του Ντονιέτσκ, γνωστής και με τα (ρωσικά) αρχικά της – DNR. Αυτή ήταν η τρίτη στη σειρά επίσημη Αντιπροσωπεία της αυτονακηρυγμένης Λαϊκής Δημοκρατίας στον ευρωπαϊκό χώρο, μετά από αυτές της Πράγας (Τσεχία) και της Βενετίας (Ιταλία). Το άνοιγμα της αντιπροσωπείας της DNR συνδυάστηκε μάλιστα και με τον ερχομό στην Ελλάδα τριών επιφανών Ρώσων διανοούμενων, των Zakhar Prilepin – δημοσιογράφου και συγγραφέα, αλλά και μαχητή στο Ντονμπάς, Sergey Shargunov – δημοσιογράφου, συγγραφέα και βουλευτή συνεργαζόμενου με το ΚΚ Ρωσικής Ομοσπονδίας και Alexandr F. Skliar, ροκ μουσικού, τραγουδιστή και συνθέτη. Ο τελευταίος μάλιστα τίμησε και με την παρουσία του την τελετή των εγκαινίων της επίσημης Αντιπροσωπείας, όπως αναλόγως έπραξε και ο Γραμματέας του Πολιτικού Συμβουλίου της ΛΑ.Ε Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο μόνος επικεφαλής ελληνικού κόμματος που έχει εκφράσει ανοιχτά την αμέριστη συμπαράστασή του στον αγώνα του λαού του Ντονμπάς, παράλληλα με την ανοιχτή καταδίκη του νεοναζιστικού-νεοφιλελεύθερου καθεστώτος του Κιέβου.
– Η δεύτερη είδηση, λοιπόν, αφορά στην αντίδραση που υπήρξε από την πρεσβεία της Ουκρανίας στην Ελλάδα στο άνοιγμα της επίσημης Αντιπροσωπείας της ΛΔ του Ντονιέτσκ στην Αθήνα. Αν συμπυκνώσουμε σε τρεις φράσεις το περιεχόμενό της, θα λέγαμε ότι κατά πρώτον, αποκαλεί την DNR ως «τρομοκρατική οργάνωση», που δρα «με την διοίκηση, την πλήρη υποστήριξη και χρηματοδότηση από την πλευρά της Ρωσικής Ομοσπονδίας», ενώ στη συνέχεια αποκαλεί την Ρωσική Ομοσπονδία ως «κράτος-εισβολέα», παρόλο που από τις προαναφερόμενες κατηγορίες της επίσημης Ουκρανίας εναντίον της δεν προκύπτει από πουθενά κάτι τέτοιο!!! Κατά δεύτερον, απειλεί, ουσιαστικά, όσους και όσες εμπλέκονται στην Ελλάδα στο κίνημα υποστήριξης του λαού του Ντονμπάς με ποινικές διώξεις (!!!) με βάση την ουκρανική, αλλά και την ελληνική (!!!) νομοθεσία!… Και, κατά τρίτον και τελευταίο, εκφράζει την ευγνωμοσύνη του καθεστώτος του Κιέβου προς την ελληνική κυβέρνηση, για τη στάση της απέναντι στο ζήτημα του Ντονμπάς και την υποστήριξή της προς αυτό, τόσο μέσω του ίδιου του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψής του στην Ουκρανία στις 8 και 9 Φεβρουαρίου, όσο και μέσω των δηλώσεων του εκπροσώπου Τύπου του ελληνικού Υπ.Εξ. Στράτου Ευθυμίου, σε ερώτηση δημοσιογράφου στις 21/03/2017.
(Η ανακοίνωση της ουκρανικής Πρεσβείας βρίσκεται εδώ. Η δήλωση του Στρ.Ευθυμίου βρίσκεται εδώ).
– Συνεπώς (και αυτό είναι το κύριο συμπέρασμα από τα παραπάνω), η ελληνική κυβέρνηση όχι απλώς δεν αμφισβητεί την κυρίαρχη πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ απέναντι στη Ρωσία, όχι απλώς δεν προσφέρει την παραμικρή στήριξη στον λαό του Ντονμπάς, μεταξύ του οποίου βρίσκονται και περίπου 100 χιλιάδες γηγενείς Έλληνες της Μαριούπολης και των παραλίων της Αζοφικής, αλλά και στηρίζει με κάθε τρόπο, όπως άλλωστε κάνουν και οι Δυτικοί, δήθεν, «εταίροι» μας το πιο ματοβαμμένο και εγκληματικό καθεστώς της Ευρώπης τα τελευταία, τουλάχιστον, 25 χρόνια…
– Η τρίτη είδηση των ημερών ήταν η τρομοκρατική επίθεση σε στρατόπεδο της ρωσικής Εθνοφρουράς στο Γκρόζνυ της Τσετσενίας, από την οποία σκοτώθηκαν 6 Ρώσοι εθνοφρουροί, αλλά και οι 6, συνολικά, τρομοκράτες που προσπάθησαν, σύμφωνα με την ανακοίνωση του ρωσικού Υπουργείου Εσωτερικών, να εισέλθουν στον χώρο του στρατοπέδου με σκοπό την κλοπή οπλισμού. Την ευθύνη για την επίθεση ανέλαβε εξαρχής το γνωστό μας ISIS, το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο θεωρείται απ’ όλον τον καθ’ ημάς «πολιτισμένο» κόσμο ως τρομοκρατική οργάνωση και εναντίον του οποίου, υποτίθεται, αυτός ο κόσμος μάχεται.
– Ακούσατε, αγαπητοί αναγνώστες, από καμία δυτική κυβέρνηση να καταδικάζει την τρομοκρατική αυτή επίθεση;;; Σιγήν ιχθύος τήρησαν όλες, ανεξαιρέτως, οι κυβερνήσεις των χωρών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, οι ίδιες που γίνονται με χαρακτηριστική ευκολία «Je suis… κάτι», όταν οι τρομοκρατικές ενέργειες και τα θύματα από αυτές αφορούν στις ίδιες… Πώς, άλλωστε, θα διατηρηθεί ζωντανό το «αφήγημα» περί «κακών Ρώσων», εάν αποδειχθεί ότι και οι Ρώσοι πέφτουν θύματα των αναγνωρισμένων απ’ όλες, ουσιαστικά, τις πλευρές ως τρομοκρατών;
– Πέραν αυτού, όμως, είχαμε και άλλου είδους αντιδράσεις, ακόμη χειρότερες από την απλή αδιαφορία. Κι εδώ επανερχόμαστε στην Ουκρανία και μάλιστα σε επίπεδο ανώτατης κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης. Ο βουλευτής της ουκρανικής Ανώτατης Ράντας (Βουλής) Ίγκορ Μοσιιτσούκ, από του βήματος του Κοινοβουλίου αποκάλεσε τους 6 τρομοκράτες του ISIS «ήρωες» και εκστόμισε, μεταξύ άλλων και την παρακάτω φράση: «Ως βουλευτής του λαού της Ουκρανίας, καλώ την ουκρανική κυβέρνηση να προσφέρει πολιτική, πληροφοριακή και στρατιωτική βοήθεια στους Τσετσένους παράνομους, γιατί στην ενότητα της πάλης μας εναντίον του Κρεμλίνου βρίσκεται η εγγύηση της επιτυχίας μας»!!! (οι υπογραμμίσεις δικές μας).
– Έτσι λοιπόν!!! Οι αναγνωρισμένοι από παντού ως τρομοκράτες του ISIS είναι, για τον Ουκρανό βουλευτή, «ήρωες» και η ενότητα της πάλης μαζί τους εγγυάται την επιτυχή έκβαση της πάλης εναντίον του Κρεμλίνου!!! Πόσο πολλά μπορεί να ειπωθούν και ακόμη περισσότερα να εννοηθούν, μέσα σε τόσο λίγες λέξεις, όταν αυτόν που τις προφέρει τον καταλαμβάνει… κρίση ειλικρίνειας ή, απλώς, δεν γνωρίζει καλά να μασκαρεύει τις πραγματικές του προθέσεις…
– (Στγ: Η δήλωση του Ουκρανού βουλευτή βρίσκεται εδώ. Βεβαίως το βιντεάκι είναι στα Ουκρανικά και μάλλον δύσκολα θα την κατανοήσουν οι περισσότεροι από τους αναγνώστες, ωστόσο αποτελεί το στοιχείο που πιστοποιεί του λόγου μας το αληθές και το παραθέτουμε όπως το βρήκαμε στο Διαδίκτυο).
– Αν μάλιστα κρίνει κανείς από την αντίδραση των υπόλοιπων παρευρισκόμενων στην αίθουσα Ουκρανών βουλευτών, όχι μόνο δεν υπήρξε ουδεμία αντίρρηση στα λεχθέντα του κυρίου Μοσιιτσούκ, αλλά μάλλον ανοιχτή επιδοκιμασία… Εάν λοιπόν η θέση του Μοσιιτσούκ είναι κοινή θέση της Ανώτατης Ράντας της Ουκρανίας και, πολύ περισσότερο, της ουκρανικής κυβέρνησης, τότε αυτονόητα βγαίνει το συμπερασμα ότι δεν μιλάμε, πλέον, μόνο για μια κυβέρνηση – μείγμα νεοφιλελεύθερων και νεοναζί, αλλά και για μια κυβέρνηση που στηρίζει ολόψυχα την παγκόσμια τρομοκρατία και προτίθεται μάλιστα να την ενισχύσει, ακόμη και στρατιωτικά, αρκεί «να ηττηθεί το Κρεμλίνο»!…
– Και πάλι, όμως, οι κυβερνήσεις των δυτικών κρατών όχι μόνο δεν «τράβηξαν το αυτί» στην Ουκρανία για την ανοιχτή στήριξη που προσφέρει στους τρομοκράτες του ISIS, αλλά εξακολουθούν να της προσφέρουν πολιτική και στρατιωτική κάλυψη, κατηγορώντας ταυτόχρονα τη Ρωσία για όλα όσα κανονικά θα έπρεπε να κατηγορούν την…Ουκρανία!… Και, φυσικά, διατηρούν σε βάρος της Ρωσίας μια σειρά από πολιτικές και οικονομικές κυρώσεις, οι οποίες έχουν σκοπό να γονατίσουν την οικονομία της, ώστε να μειωθούν οι πολιτικές αντιστάσεις της και, κυρίως, να υποχρεώσουν τη Ρωσία να αυτοπεριοριστεί σε έναν ρόλο περιφερειακής δύναμης, αντί υπερδύναμης με παγκόσμια απήχηση.
– Η Δύση κάνει απλώς τα «στραβά μάτια» μπροστά στα εγκλήματα της επίσημης ουκρανικής ηγεσίας στο Ντονμπάς και τις δολοφονίες δεκάδων χιλιάδων άμαχων πολιτών που έχει πραγματοποιήσει μέσω του επίσημου στρατού της, αλλά και των παραστρατιωτικών νεοναζιστικών μονάδων, που δρουν στην περιοχή. Ή, για να ακριβολογήσουμε κιόλας, θα πρέπει να πούμε ότι η Δύση ανοιχτά χρηματοδοτεί, εξοπλίζει και εκπαιδεύει με «ινστρούκτορες» σταλμένους από το ΝΑΤΟ τόσο τις μονάδες του «επίσημου» ουκρανικού στρατού, όσο και τις νεοναζιστικές «παραφυάδες». Και στο όνομα της «δημοκρατίας», της «ελευθερίας», της «αντιμετώπισης των (Ρώσων) κατακτητών» και πάει λέγοντας, στηρίζουν ένα αιμοσταγές καθεστώς που καταπατά κάθε έννοια δημοκρατίας και ελευθερίας (ο γράφων έχει δημοσιεύσει σειρά άρθρων γύρω από αυτά τα ζητήματα τα τελευταία 3 χρόνια) και δηλώνει πρόθεση να ενισχύσει με κάθε τρόπο τρομοκρατικές ομάδες που μπορούν, πιθανόν, να δημιουργήσουν εσωτερικά προβλήματα στη Ρωσική Ομοσπονδία!…
– Αν, όμως, για τις μεγάλες Δυτικές χώρες τα όσα περιγράψαμε πιο πάνω αποτελούν μια συνηθισμένη εικόνα, προκαλεί τουλάχιστον λύπηση, αλλά και οργή, το θέαμα της ελληνικής κυβέρνησης, που συμπεριφέρεται σαν «σμπίρος» του δυτικού ιμπεριαλισμού και προσφέρει απλόχερα στήριξη πολιτική, επικοινωνιακή, αλλά και στρατιωτική (ας θυμηθούμε τις πρόσφατες κοινές ναυτικές ασκήσεις Ουκρανίας – ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα, με τη συμμετοχή και της χώρας μας) σε ένα αιμοσταγές καθεστώς, στη μοναδική, τυπικά και ουσιαστικά, δικτατορία στην Ευρώπη.
– Και γίνεται προφανές, ότι η αλλαγή πορείας που προσδοκεί η πλειοψηφία του ελληνικού λαού και συμπεριλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την κατάργηση των μνημονίων και της λιτότητας, την αποδέσμευση από τους οργανισμούς – «καρμανιόλες» της ευρωζώνης και της ΕΕ, την παύση πληρωμών και τη διαγραφή του συνόλου ή του μεγαλύτερου μέρους του λεγόμενου «δημόσιου χρέους» και την εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού, φιλολαϊκού μεταβατικού πολιτικού και οικονομικού προγράμματος, δεν είναι δυνατόν να αγνοήσει και να αφήσει στην άκρη μία ακόμη σημαντική παράμετρο. Και αυτή δεν είναι άλλη,από την εφαρμογή μιας πραγματικά ανεξάρτητης και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, που θα έχει δύο βασικούς γνώμονες: αφενός την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων από τη σκοπιά των λαϊκών στρωμάτων, αφετέρου τον σεβασμό σε βασικές έννοιες όπως η δημοκρατία, η ελευθερία και τα κοινωνικά, συλλογικά και ατομικά δικαιώματα των πολιτών τόσο της χώρας μας, όσο και των άλλων κρατών.
*Ο Βασίλης Μακρίδης είναι δημοσιογράφος και μεταφραστής της ρωσικής γλώσσας, απόφοιτος του Κρατικού Πανεπιστημίου του Ροστόβ-να-Ντονού (νυν Νότιο Περιφερειακό Πανεπιστήμιο της Ρωσίας).