Ανάστησε την κούρσα των πυρηνικών εξοπλισμών
Οι συναντήσεις στο Πεκίνο στις 30-31 Ιανουαρίου μεταξύ ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας, Γαλλίας και Βρετανίας προφανώς απέτυχαν να διατηρήσουν την υποχρέωσή τους να απαγορεύουν πυρηνικούς πυραύλους ενδιάμεσου βεληνεκούς. Η Ουάσιγκτον επέμεινε στην απόφασή της να αποσυρθεί από την ιστορική συμφωνία Ρέϊγκαν και Γκορμπατσώφ να καταστρέψουν όλους τους χερσαίους πυρηνικούς πυραύλους μέσου βεληνεκούς. Αυτή η αμερικανική αποχώρηση από συμφωνία μείωσης πυρηνικών όπλων έρχεται μετά την αποχώρηση του καθεστώτος Τζωρτζ Μπους- Ντικ Τσένυ από την συνθήκη αντιβαλλιστικών πυραύλων. Πράγματι, από τις μέρες του καθεστώτος Κλίντον, κάθε πρόεδρος των ΗΠΑ προκάλεσε μείωση της εμπιστοσύνης μεταξύ των δυο μεγαλύτερων πυρηνικών δυνάμεων.
Από αυτό τίποτα το καλό δεν μπορεί να προκύψει, όπως ο Ρώσος υφυπουργός των Εξωτερικών Σεργκέι Ριμπακώφ είπε στην συνάντηση του Πεκίνου.
Η Συνθήκη των Ενδιάμεσων Πυρηνικών Πυραύλων (INF) δεν αφορά την αμερικανικήν ασφάλεια. Προστατεύει την Ευρώπη από ρωσικούς πυραύλους και την Ρωσία από αμερικανικούς πυραύλους εγκατεστημένους στην Ευρώπη. Η αναγγελία του Τραμπ ότι αποδεσμεύεται από την συνθήκη λέει στους Ρώσους ότι πρόκειται να έχουν στα σύνορά τους πυρηνικούς πυραύλους που δεν τους αφήνουν περιθώρια χρόνου να ανταποδώσουν το πλήγμα σε αντίποινα. Οι Ευρωπαίοι είναι παράφρονες να συμφωνούν σε αυτό, αφού αυτοί θα είναι οι στόχοι της των ρωσικών αντιποίνων, αλλά οι Ευρωπαίοι είναι υπόδουλοι στην Ουάσιγκτον.
Από τότε που ο Κλίντον παραβίασε την υπόσχεση της Ουάσιγκτον να μην προχωρήσει το ΝΑΤΟ στα ανατολικά, η Ρωσία εγνώριζε πως η Ουάσιγκτον επιζητούσε να έχει το πλεονέκτημα εις βάρος της. Αποχωρώντας από την Συνθήκη των Αντιβαλλιστικών Πυραύλων, το καθεστώς του Τζωρτζ Μπους έλεγε στην Ρωσία πως απέβλεπε να αποκτήσει την υπεροχή, εγκαθιστώντας μιαν ασπίδα αντιπυραύλων που θα εκμηδένιζε την ικανότητα αντιποίνων της Ρωσίας, και θα την καθιστούσε υποχείριο πυρηνικού εκβιασμού. Η Ρωσία απάντησε με υπερηχητικούς Διηπειρωτικούς Πυρηνικούς Βαλλιστικούς Πυραύλους, που είναι αδύνατο να αναχαιτισθούν και τώρα έχει την πυρηνική υπεροχή απέναντι στις ΗΠΑ, αλλά δεν την εκμεταλλεύεται. Η απάντηση των ΗΠΑ είναι να σχίσουν την συνθήκη των ενδιάμεσων πυρηνικών πυραύλων και να ξαναβάλουν τέτοιους πυραύλους στα σύνορα της Ρωσίας.
Μια άλλη όψη της ακύρωσης της Συνθήκης INF είναι ότι το καθεστώς Ομπάμα διέθεσε ένα τρισεκατομμύριο δολάρια των Αμερικανών φορολογουμένων ( επιπλέον του ετήσιου προϋπολογισμού δαπανών του συμπλέγματος συμφερόντων ‘Άμυνας και Ασφάλειας) για την παραγωγή περισσότερων πυρηνικών όπλων, που κανένα τους δεν χρειάζεται, αφού οι ΗΠΑ διαθέτουν αρκετά πυρηνικά για να κονιορτοποιήσουν τον κόσμο κάμποσες φορές. Η κατάργηση της Συνθήκης INF είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να εγκαινιάσεις μια νέα κούρσα εξοπλισμών που θα προσφέρει την δικαιολογία για το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια των φορολογουμένων που η Ουάσιγκτον πληρώνει αυτό το σύμπλεγμα κάθε χρόνο.
Μια τρίτη πλευρά αυτής της απόφασης είναι ότι η Ουάσιγκτον θέλει την έξοδο από την Συνθήκη, για να μπορεί να αναπτύξει ενδιάμεσου βεληνεκούς πυρηνικούς πυραύλους εναντίον της Κίνας. Η Ουάσιγκτον έχει έτοιμα σχέδια πολέμου εναντίον Ρωσίας και Κίνας και έχει πραγματοποιήσει παρομοιώσεις για την έκβαση αυτού του πολέμου. ΄Οπου η Αμερική νικάει, φυσικά.
Η επικίνδυνη ιδέα, ότι ένας πυρηνικός πόλεμος μπορεί να κερδηθεί, προωθείται εδώ και κάποια χρόνια από τους νεο-συντηρητικούς, που πρεσβεύουν την αμερικανική παγκόσμια ηγεμονία. Αυτή η ιδέα εξυπηρετεί βέβαια τα υλικά συμφέροντα του πλέγματος συμφερόντων άμυνας/ασφάλειας και είναι δημοφιλής μεταξύ των πρακτόρων επιρροής στην Ουάσιγκτων.
Η πρόφαση της Ουάσιγκτον για την κατάργηση της Συνθήκης INF είναι ότι η Ρωσία απιστεί και παραβίασε την συνθήκη. Αλλά η Ρωσία δεν έχει κανένα συμφέρον να παραβιάσει μιαν συνθήκη που προστατεύει την Ρωσία. Οι ενδιάμεσου βεληνεκούς πύραυλοι της Ρωσίας δεν μπορούν να πλήξουν τις ΗΠΑ και ο μόνος λόγος για τον οποίο θα στοχοποιούσε την Ευρώπη θα ήταν σε αντίποινα για την ευρωπαϊκή φιλοξενία αμερικανικών πυρηνικών πυραύλων στα ρωσικά σύνορα.
Οι ωφελημένοι από την ανανεωμένη κούρσα των εξοπλισμών είναι οι μέτοχοι των επιχειρήσεων του πλέγματος ΄Αμυνα/Ασφάλεια. Η Ουάσιγκτον φουσκώνει τα κέρδη τους εκθέτοντας την ανθρωπότητα σε μεγαλύτερο κίνδυνο πυρηνικού Αρμαγεδδώνα. Συσσωρεύονται όπλα των οποίων η χρήση θα τερματίσει κάθε ζωή στον πλανήτη. Αυτό κάνει τα όπλα το ακριβώς αντίθετο της ασφάλειας. Ο Τραμπ, του οποίου σκοπός ήταν να εξομαλύνει τις σχέσεις με την Ρωσία, είναι τώρα κάτω από τον αντίχειρα του πλέγματος Άμυνα/Ασφάλεια και ανακοίνωσε την πρόθεση των ΗΠΑ να αποχωρήσουν και από την τελευταία που απομένει συμφωνία ελέγχου εξοπλισμών –την Συνθήκη Μείωσης Στρατηγικών ΄Οπλων (START).
Η κατάσταση είναι σοβαρή. Ελάχιστα αναφέρουν τα αμερικανικά ΜΜΕ για την ανάσταση της κούρσας των πυρηνικών εξοπλισμών και για ότι γράφουν κατηγορούν την Ρωσία και την Κίνα. Οι Αμερικανοί ακούνε ότι είναι η Κίνα και όχι οι ΗΠΑ είναι αυτήπου στρατιωτικοποιεί την Νότια Κινεζική Θάλασσα και η Ρωσία που επιδιώκει να ανασυγκροτήσει την Σοβιετική Αυτοκρατορία και πως αυτές οι προθέσεις απειλούν την αμερικανική εθνική ασφάλεια. Σαν απόδειξη προβάλλεται μόνο ο ισχυρισμός. Οι Ρώσοι πρόσφεραν απόδειξη πως δεν παραβίασαν την συνθήκη INF, αλλά η Ουάσιγκτον δεν ενδιαφέρεται, επειδή η Ουάσιγκτον δεν εγκαταλείπει την συνθήκη επειδή οι Ρώσοι «την παραβιάζουν».
Η Ουάσιγκτον εγκαταλείπει την συνθήκη επειδή η Ουάσιγκτον θέλει την στρατιωτική ηγεμονία επί της Ρωσίας και της Κίνας και μια καλή πρόφαση για να προσφέρει ένα ακόμη τρισεκατομμύριο δολάρια στο πλέγμα συμφερόντων Άμυνα/Ασφάλεια. Τελικά ο καπιταλισμός δεν εκμεταλλεύεται μόνο την εργασία. Σκοτώνει και την ζωή στον πλανήτη.
Παραδοσιακά, ένας επιδρομέας προετοιμάζει τον δρόμο προς τον πόλεμο με συνεχή προπαγάνδα εναντίον της χώρας που θέλει να πλήξει. Η προπαγάνδα παράγει δημόσια υποστήριξη και δικαιολογεί την επίθεση. Το συνεχές ρεύμα προκλητικών κατηγοριών της Ουάσιγκτον εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας (και του Ιράν), για να δικαιολογηθεί η παραβίαση συνθηκών και υψηλότερες εξοπλιστικές δαπάνες, ακούγονται από την Ρωσία και την Κίνα σαν να στοχοποιούνται για επίθεση. Είναι ανεύθυνο και ριψοκίνδυνο να πείθεις πυρηνικές δυνάμεις πως πρόκειται να υποστούν επίθεση. Δεν υπάρχει πιο σίγουρος τρόπος για να προκαλέσεις έναν πόλεμο. Η Ρωσία και Κίνα ακούνε ότι άκουγε ο Σαντάμ Χουσείν, ότι άκουγε ο Καντάφι, ότι άκουσε ο ΄Ασαντ, ότι ακούει το Ιράν. Αντίθετα από αυτά τα θύματα της Ουάσιγκτον, η Ρωσία και η Κίνα διαθέτουν ουσιώδη επιθετική ικανότητα. Όταν μια χώρα έχει πειστεί πως είναι στο στόχαστρο για επίθεση, θα καθίσει εκεί άπραγη να περιμένει να της επιτεθούν;
Η Ουάσιγκτον μπορεί να στήνει την Αμερική σαν στόχο για προληπτικό πλήγμα, με το ξέφρενο ρεύμα κατηγοριών και προκλήσεων από άτομα πολύ ηλίθια για να έχουν στην κατοχή τους πυρηνικά όπλα. Στην πυρηνική εποχή είναι αφροσύνη για μια κυβέρνηση να αντικαθιστά την διπλωματία με απειλές και εξαναγκασμούς. Η αφροσύνη της Ουάσιγκτον είναι η πιο επικίνδυνη απειλή που αντιμετωπίζει ο κόσμος.
*Πηγή: Zero Hedge, Sun, 02/03/2019 – Mετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
