Σε ναυτικό κλοιό τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων βρίσκεται η Κύπρος περικυκλωμένη από παντού με πάνω από 20 πολεμικά πλοία της Τουρκίας, φρεγάτες, πυραυλάκατους και υποβρύχια.
Την στιγμή που η Τουρκία έχει ήδη εισβάλλει στην Συρία, υπάρχει και κλιμακώνεται ένα δεύτερο – στην ουσία πολεμικό και αυτό – εναντίον της ανυπεράσπιστης και σχεδόν εγκαταλελειμένης Κύπρου.
Η ναυτική περικύκλωση της Κύπρου σημειώνεται την ώρα που το πλωτό γεωτρύπανο “Γιαβούζ” προετοιμάζεται για γεώτρηση στο αδειοδοτημένο από την Κυπριακή Δημοκρατία σε ENI και TOTAL οικόπεδο 7, που βρίσκεται νοτιοδυτικά(!) της Κύπρου και η οποία γεώτρηση ισοδυναμεί με κανονική στρατιωτική εισβολή και ιταμή καταπάτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου και κατάλυση κάθε έννοιας κρατικού κύρους και κρατικής νομιμότητας, ενώ το ερευνητικό τουρκικό πλοίο “Μπαρμπαρός” διεξάγει σεισμογραφικές έρευνες ανατολικά του άλλου αδειοδοτημένου οικοπέδου 2.
Προξενεί κατάπληξη ότι ενώ τα πολεμικά πλοία της Τουρκίας αλωνίζουν στην Κύπρο, δεν υπάρχει την ίδια ώρα ίχνος δυτικής ναυτικής παρουσίας, στην περιοχή, παρά μόνο δύο πλοία του Ρωσικού ναυτικού.
Ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί πως δεν υπάρχει ούτε ένα ελληνικό πλοίο στον Κυπριακό θαλάσσιο χώρο ως μία συμβολική, έστω, παρουσία συμπαράστασης και ενδιαφέροντος.
Το επιχείρημα αποφυγής στρατικοποίησης της κρίσης όσο και αν μοιάζει εύηχο δεν είναι καθόλου πειστικό, αφού μιά, ελληνική, τουλάχιστον, ναυτική παρουσία θα έστελνε θετικά μηνύματα στον κυπριακό λαό.
Οι εξελίξεις του επόμενου διαστήματος φαντάζουν πολύ κρίσιμες. Η Ε. Ε δεν φαίνεται να επιθυμεί την παραμικρή ανάμιξη στα θέματα των Τουρκικών θαλάσσιων επεμβάσεων περί την Κύπρο, ενώ εγκατέλειψε και την πρόθεσή της για ουσιαστικές κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας. Οι ΗΠΑ αρκούνται σε λόγια, διφορούμενα και αυτά, χωρίς διάθεση λήψης μέτρων, ενώ η Γερμανία δεν είναι διατεθειμένη να θίξει στο ελάχιστο την Άγκυρα.
Ουδέποτε Ελλάδα και Κύπρος είχαν βρεθεί από κοινού προ διπλής απειλής από την Τουρκία: από τη μιά με ένα αυξανόμενο κύμα προσφύγων και μεταναστών κυρίως προς τα ελληνικά νησιά και από την άλλη με την ωμή καταπάτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου, ακόμα και στις νότιες θάλασσες της.
Ουδέποτε, όμως και η Ελλάδα είχε ένα τόσο παραδομένο, εθελόδουλο, εξαρτημένο, φαύλο και παρακμιακό πολιτικό σκηνικό, ανίκανο να διαμορφώσει μιά ανεξάρτητη πολυδιάστατη και αποφασιστική στρατηγική που θα επέτρεπε στην χώρα να αμυνθεί αποτελεσματικά και να υπερασπίσει τα πιο στοιχειώδη δικαιώματά της.
Ο λόγος για την τύχη της χώρας ανήκει στον ελληνικό λαό, τους Έλληνες πολίτες. Όσο αυτός ο λαός υπομένει, ανέχεται, σηκώνει τα χέρια ψηλά και δεν ξεσηκώνεται, έρχονται τα χειρότερα, τα πολύ χειρότερα και ίσως πολύ γρήγορα!
Ν.Ζ