Το “εθνικό σχέδιο ανάταξης” που εξαγγέλλει κάθε μήνα η Νέα Δημοκρατία παραμένει άφαντο και η αξιωματική αντιπολίτευση καταφεύγει στη διγλωσσία του λαϊκισμού που τάχα αντιμάχεται
Οι πολιτικοί έχουν τουλάχιστον ένα πρόβλημα: θεωρούν ότι πάντοτε, για όλα τα στραβά, ευθύνονται οι άλλοι!
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας λοιπόν, δεν αποτελεί εξαίρεση. Όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, με οποιαδήποτε ευκαιρία, πραγματική, όπως μια συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών στη Βουλή, ή τραβηγμένη από τα μαλλιά, όπως η παρουσίαση ενός βιβλίου, αντί να μιλήσει για τις θέσεις του, για τα βασικά έστω του τι πρέπει να γίνει για να βγούμε από τον βάλτο, αρχίζει να πιπιλάει την γνωστή πλέον καραμέλα: Φταίει ο “λαϊκισμός”.
Αδυνατώντας προφανώς να σκιαγραφήσει έστω το “εθνικό σχέδιο ανάταξης”, στο οποίο συχνά αναφέρεται αλλά ποτέ δεν παρουσιάζει, ο Κ. Μητσοτάκης καταφεύγει στην γενικολογία και τις βολές κατά του “αντιπάλου”. Ο οποίος αντίπαλος μπορεί είναι κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, ως βασικός κομματικός φορέας του “λαϊκισμού”, αλλά δεν είναι ο μόνος. Με το τσουβάλιασμα που επιχειρεί η ΝΔ, οι “λαϊκιστές” είναι σχεδόν όλοι όσοι δεν εντάσσονται στο σχέδιο εφόδου προς την διακυβέρνηση που οραματίζονται τα στελέχη της.
Αν εξαιρέσουμε λοιπόν, τον Σημίτη, τον Βενιζέλο, τον Φλωρίδη, την Άννα Διαμαντοπούλου και ορισμένους δορυφόρους τους που κυκλοφορούν επίσης ως “αντιλαϊκιστές”και είναι εξ αντικειμένου συνομιλητές της ΝΔ, “αντίπαλοι” είναι όλοι οι άλλοι που δεν στοιχίζονται πίσω από την αξιωματική αντιπολίτευση και οι οποίοι επιμένουν να μην βλέπουν… αλήθειες στη “Συμφωνία Αλήθειας” του “μεταρρυθμισμού”.
Γιατί μπορεί προς στιγμήν να ακούγεται πολύ “εκσυγχρονιστική” η φράση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας για τον “τεκμηριωμένο, ορθό και ρεαλιστικό λόγο” της παράταξής του, που “πατάει πάνω σε δεδομένα” αλλά αν αναζητήσουμε αυτά τα “δεδομένα” κινδυνεύουμε να βρεθούμε σε μαύρη τρύπα!
Γιατί είναι άλλο να μιλάς για το “εθνικό σχέδιο” που χρειάζεται η χώρα και άλλο να το εκπονείς. Είναι άλλο να επικαλείσαι “δεδομένα” και άλλο να τα παρουσιάζεις. Και βέβαια, είναι άλλο να εκφωνείς ένα σύνθημα όπως η “Συμφωνία Αλήθειας” και άλλο να λες αλήθειες.
Έτσι, όσο προσεκτικά επιλεγμένες λέξεις κι αν χρησιμοποιούν ο πρόεδρος της ΝΔ και οι επιτελείς του, όσο και να βάλλουν κατά του “λαϊκισμού”, η αλήθεια δεν κρύβεται, όπως δεν κρύβεται και ο δικός τους αφόρητος λαϊκισμός.
Γιατί αυτοί μπορεί να μας ανακοινώνουν λ.χ. ότι στη συνάντηση με την καγκελάριο Μέρκελ ο κ. Μητσοτάκης τόνισε ότι “χρειάζεται εθνικό σχέδιο ανάταξης και ανασυγκρότησης”, όπως είχε τονίσει όταν συνάντησε τον πρόεδρο Ομπάμα ότι “χρειάζεται εθνικό σχέδιο ελληνικής έμπνευσης και εφαρμογής” αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι ποτέ δεν μας έγινε η τιμή να πληροφορηθούμε αυτό το… σχέδιο.
Και όταν οι υπέρμαχοι της “Συμφωνίας Αλήθειας” κρατούν “μυστικό” αυτό το φοβερό και τρομερό “εθνικό σχέδιο” που θα σώσει την χώρα και θα μας επαναφέρει στην κανονικότητα, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Ή, το σχέδιο απλώς… δεν υπάρχει, και για αυτό διαρκώς εξαγγέλλεται χωρίς ποτέ να γίνεται… πενηνταράκια, ή, υπάρχει μεν αλλά δεν είναι ούτε καινοτόμο, ούτε “σωτήριο”, οπότε οι “αντιλαϊκιστές” μας το κρατούν κρυφό για να μην χαλάσει η σούπα της “μεταρρυθμιστικής αφήγησης”.
Αλλά αυτό είναι καθαρή διγλωσσία και ατόφιος λαϊκισμός.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος, είναι δημοσιογράφος.
**Πηγή: news247.gr
Αδυνατώντας προφανώς να σκιαγραφήσει έστω το “εθνικό σχέδιο ανάταξης”, στο οποίο συχνά αναφέρεται αλλά ποτέ δεν παρουσιάζει, ο Κ. Μητσοτάκης καταφεύγει στην γενικολογία και τις βολές κατά του “αντιπάλου”. Ο οποίος αντίπαλος μπορεί είναι κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, ως βασικός κομματικός φορέας του “λαϊκισμού”, αλλά δεν είναι ο μόνος. Με το τσουβάλιασμα που επιχειρεί η ΝΔ, οι “λαϊκιστές” είναι σχεδόν όλοι όσοι δεν εντάσσονται στο σχέδιο εφόδου προς την διακυβέρνηση που οραματίζονται τα στελέχη της.
Αν εξαιρέσουμε λοιπόν, τον Σημίτη, τον Βενιζέλο, τον Φλωρίδη, την Άννα Διαμαντοπούλου και ορισμένους δορυφόρους τους που κυκλοφορούν επίσης ως “αντιλαϊκιστές”και είναι εξ αντικειμένου συνομιλητές της ΝΔ, “αντίπαλοι” είναι όλοι οι άλλοι που δεν στοιχίζονται πίσω από την αξιωματική αντιπολίτευση και οι οποίοι επιμένουν να μην βλέπουν… αλήθειες στη “Συμφωνία Αλήθειας” του “μεταρρυθμισμού”.
Γιατί μπορεί προς στιγμήν να ακούγεται πολύ “εκσυγχρονιστική” η φράση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας για τον “τεκμηριωμένο, ορθό και ρεαλιστικό λόγο” της παράταξής του, που “πατάει πάνω σε δεδομένα” αλλά αν αναζητήσουμε αυτά τα “δεδομένα” κινδυνεύουμε να βρεθούμε σε μαύρη τρύπα!
Γιατί είναι άλλο να μιλάς για το “εθνικό σχέδιο” που χρειάζεται η χώρα και άλλο να το εκπονείς. Είναι άλλο να επικαλείσαι “δεδομένα” και άλλο να τα παρουσιάζεις. Και βέβαια, είναι άλλο να εκφωνείς ένα σύνθημα όπως η “Συμφωνία Αλήθειας” και άλλο να λες αλήθειες.
Έτσι, όσο προσεκτικά επιλεγμένες λέξεις κι αν χρησιμοποιούν ο πρόεδρος της ΝΔ και οι επιτελείς του, όσο και να βάλλουν κατά του “λαϊκισμού”, η αλήθεια δεν κρύβεται, όπως δεν κρύβεται και ο δικός τους αφόρητος λαϊκισμός.
Γιατί αυτοί μπορεί να μας ανακοινώνουν λ.χ. ότι στη συνάντηση με την καγκελάριο Μέρκελ ο κ. Μητσοτάκης τόνισε ότι “χρειάζεται εθνικό σχέδιο ανάταξης και ανασυγκρότησης”, όπως είχε τονίσει όταν συνάντησε τον πρόεδρο Ομπάμα ότι “χρειάζεται εθνικό σχέδιο ελληνικής έμπνευσης και εφαρμογής” αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι ποτέ δεν μας έγινε η τιμή να πληροφορηθούμε αυτό το… σχέδιο.
Και όταν οι υπέρμαχοι της “Συμφωνίας Αλήθειας” κρατούν “μυστικό” αυτό το φοβερό και τρομερό “εθνικό σχέδιο” που θα σώσει την χώρα και θα μας επαναφέρει στην κανονικότητα, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Ή, το σχέδιο απλώς… δεν υπάρχει, και για αυτό διαρκώς εξαγγέλλεται χωρίς ποτέ να γίνεται… πενηνταράκια, ή, υπάρχει μεν αλλά δεν είναι ούτε καινοτόμο, ούτε “σωτήριο”, οπότε οι “αντιλαϊκιστές” μας το κρατούν κρυφό για να μην χαλάσει η σούπα της “μεταρρυθμιστικής αφήγησης”.
Αλλά αυτό είναι καθαρή διγλωσσία και ατόφιος λαϊκισμός.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος, είναι δημοσιογράφος.
**Πηγή: news247.gr
εχω την αισθηση ότι οποιοσδήποτε αναφέρεται σε δικαιώματα του εργαζόμενου, χαρακτηρίζεται ως λαικιστής. Λοιπόν καιρός είναι, όλους αυτούς που χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους που υπόσχονται κάποια πράγματα στον λαό ως λαικιστές να τους λέμε ελιτιστές, διότι στην ουσία μάχονται γιά τα συμφέροντα της ελίτ που εκπροσωπούν και όχι υπερ της κοινωνίας και του λαού.