Η εγκατάλειψη του ''σχεδίου Λαφαζάνη'', η συμφωνία Putin-Erdogan για το Akkuyu και το στρατηγικό δίλημμα της Ελλάδας

O Vl. Putin  και ο T. Erdogan κήρυξαν την έναρξη της κατασκευής από των Ρώσικη κρατική εταιρεία Rosatom του πυρηνικού σταθμού στο Akkuyu της Τουρκίας, ο οποίος προβλέπεται να ολοκληρωθεί το 2023.
Το έργο του πυρηνικού σταθμού στο Akkuyu είναι μια από τις μεγαλύτερες, ίσως η μεγαλύτερη, επένδυση στα χρονικά της Τουρκίας, ύψους 20 δις. δολαρίων και θα αλλάξει την ενεργειακή βάση και εικόνα της Τουρκίας,ενώ συνιστά με μια έννοια και την αφετηρία για να καταστεί η Τουρκία πυρηνική δύναμη.
Πολιτικοί κύκλοι τονίζουν, επίσης, ότι ο πυρηνικός σταθμός του Akuyu αναβαθμίζει όχι μόνο ενεργειακά αλλά και στρατηγικά την Τουρκία και προσδίδει στις Ρωσοτουρκικές σχέσεις μια νέα βαρύτητα.

Σιωπή Ελλάδας-Κύπρου για του κινδύνους του Akkuyu

Οι ίδιοι πολιτικοί κύκλοι τόνιζαν πάντως ότι είναι εντυπωσιακή η υπαλληλική σιωπή και η απουσία αντιδράσεων από Ελλάδα, Κύπρο και άλλες γειτονικές χώρες και κινήματα απέναντι σε έναν πυρηνικό σταθμό άκρως επικίνδυνο για πιθανές μεγάλες καταστροφές, αφού κατασκευάζεται σε μια ιδιαίτερα φορτισμένη σεισμογενή περιοχή απέναντι ακριβώς από την Κύπρο.
Το γεγονός της έλλειψης αντιδράσεων επιβεβαιώνει ότι Ελλάδα και Κύπρος βρίσκονται σε τροχιά δορυφοριοποίησης, περίπου, απέναντι στην Τουρκία και τελούν υπό καθεστώς περιορισμένης ή και ανύπαρκτης κυριαρχίας τόσο απέναντι στους Δυτικούς κηδεμόνες τους όσο, όμως, και απέναντι στην Άγκυρα.

To στρατηγικό δίλημμα της Ελλάδας

Η ανάπτυξη των Ρωσοτουρκικών σχέσεων σε όλο και ευρύτερους τομείς, έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο κενό, μια στρατηγική,  στην ουσία, τρύπα,  που άφησε η Ελλάδα του ξεπουλημένου και προδοτικού μνημονιακού τόξου στις σχέσεις της με την Ρωσία.
Αν η Ελλάδα ακολουθούσε στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το σχέδιο Λαφαζάνη για στρατηγικές σχέσεις συνεργασίας με την Ρωσία, το οποίο σχέδιο είχε ως αφετηρία την μεγάλη στρατηγική συμφωνία Λαφαζάνη-Νοvak στην Πετρούπολη για την διέλευση από την χώρα μας του κρίσιμου ενεργειακά αγωγού με ρώσικο φυσικό αέριο και μάλιστα σε μια περίοδο κάκιστων σχέσεων Ρωσίας-Τουρκίας, τώρα η Ελλάδα θα ήταν πολύ πιο ασφαλής, περισσότερο σίγουρη και ισχυρή, με έναν πολύ πιο αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή και με μια ουσιαστική παρέμβαση στην χώρο της Ανατ. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής.
Είναι χαρακτηριστικό ότι την ώρα που στην Άγκυρα γίνεται μια εξαιρετικά σημαντική τριμερής συνάντηση Putin – Erdogan – Rοuhani, τριών μεγάλων και πολύ φιλόδοξων δυνάμεων στην περιοχή, με στόχο να ορίσουν την τύχη και το μέλλον της τελευταίας , η Ελλάδα, που στην προοπτική του σχεδίου Λαφαζάνη θα είχε εποικοδομητικότερο και ανεξάρτητο φιλειρηνικό και σταθεροποιητικό ρόλο στο διαδραματιζόμενα, είναι υποτελής και ανύπαρκτη στον Μεσανατολικό χώρο, κρυπτόμενη δορυφορικά πίσω από τους σιωνιστές χασάπηδες του Ισραήλ οι οποίοι πνίγουν στο αίμα την Γάζα.
Παρά τις δυσμενείς αυτές εξελίξεις για την χώρα μας, η Ελλάδα διαθέτει ακόμα την ευκαιρία να αλλάξει ριζικά τις συντεταγμένες της πορείας της, προτού εισέλθει σε ανεπανόρθωτες εθνικές περιπέτειες.
Η Ελλάδα, ως κατεχόμενη χώρα των δανειστών και αγκιστρωμένη βαθιά στον αμερικανο-ισραηλινό-Νατοϊκό άξονα, δεν έχει κανένα μέλλον, πολύ περισσότερο που σε κάποια στιγμή θα παραδοθεί από τους «δυτικούς προστάτες» της βορά στην Τουρκία, όταν αυτοί θα αναζητήσουν πιθανόν έναν συμβιβασμό υπό νέους όρους με την Άγκυρα, συμβιβασμό που θα αλλάξει υπέρ της τελευταίας και σε βάρος της Ελλάδας τα δεδομένα στην περιοχή.
Ας μην αγνοούμε ότι η Συνθήκη της Λωζάνης είναι ήδη περίπου παρελθόν, μετά την εισβολή της Τουρκίας στην Συρία και Ιράκ και τη κατοχή από την Τουρκία της Αφρίν, ίσως ως πρώτου σταθμού της Συριακής της περιπέτειας.
Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε, επίσης, ότι η πρώτη επεκτατική εξόρμηση της Κεμαλικής, τότε, Τουρκίας συνέβη σε βάρος της Κύπρου και συνεχίζεται έως σήμερα με όλο  και μεγαλύτερες ορέξεις.
Η Ελλάδα χρειάζεται μια νέα στρατηγική και μια νέα ηγεσία, αφού απαλλαγεί από τους εφιάλτες που αντιπροσωπεύει το σημερινό φαύλο και σάπιο μνημονιακό πολιτικό και διαπλεκόμενο οικονομικό κατεστημένο.

Η στρατηγική επένδυση του Akkuyu

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Vladimir Putin ανακοίνωσε ότι ο πυρηνικός σταθμός στο Akkuyu της Τουρκίας, την έναρξη της κατασκευής του οποίου κήρυξε επισήμως μαζί με τον Τούρκο ομόλογό του Tayyip Erdogan, θα τεθεί σε λειτουργία το 2023.
Μιλώντας στη διάρκεια της επίσκεψης που πραγματοποιεί στην Τουρκία, ο Vl. Putin δήλωσε επίσης ότι είναι ευγνώμων για την απόφαση της Τουρκίας να δώσει στο πρόγραμμα του Akuyu καθεστώς στρατηγικής επένδυσης, καθώς και ότι η κατασκευή του πυρηνικού σταθμού θα είναι σύμφωνη με τις υψηλότερες προδιαγραφές για την ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος.
Ο T. Erdogan, από την πλευρά του, δήλωσε ότι με την ολοκλήρωση και λειτουργία του, ο σταθμός του Akkuyu θα καλύπτει το 10% των πάγιων ενεργειακών αναγκών της Τουρκίας.
Πρόκειται για ρωσική επένδυση συνολικού ύψους 20 δισ. δολαρίων, μία από τις μεγαλύτερες στην ιστορία της Τουρκίας.
Υπολογίζεται ότι για την κατασκευή του πυρηνικού αντιδραστήρα θα εργαστούν συνολικά 10.000 άνθρωποι, ενώ μετά την λειτουργία του θα εργάζονται εκεί σταθερά 3.500.
Κατασκευαστής του αντιδραστήρα είναι η ρωσική κρατική εταιρεία Rosatom.
Ο διευθύνων σύμβουλος της Rosatom Αλεξέι Λιχατσιόφ, ο οποίος συνοδεύει τον πρόεδρο Putin κατά την επίσκεψή του στην Τουρκία, δήλωσε ότι περισσότερες από 350 τουρκικές εταιρείες είναι έτοιμες να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα της κατασκευής του πυρηνικού σταθμού.
Οι κ.κ. Erdogan και Putin αναμένεται να έχουν στη συνέχεια συνομιλίες κεκλεισμένων των θυρών στο τουρκικό προεδρικό μέγαρο.
Το ”μενού”, πίσω από τις κλειστές πόρτες, μπορεί να είναι άγνωστο αλλά σίγουρα για την Ελλάδα δεν θα έχει καθόλου ευχάριστες συνέπειες όσο κινείται περιοριστικά στο αμαρτωλό ιμπεριαλιστικό τρίγωνο Βρυξέλλες-Βερολίνο-Ουάσιγκτον.

Πούτιν – Ερντογάν στο μονοπάτι της αμυντικής συνεργασίας

Προτεραιότητα για την αμυντική συνεργασία Μόσχας – Άγκυρας χαρακτήρισε την παράδοση των ρωσικών πυραύλων S-400 στην Τουρκία ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν.
«Η προτεραιότητα στη συνεργασία Ρωσίας – Τουρκίας στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας είναι η εφαρμογή της συμφωνίας της παράδοσης συστημάτων συστοιχίας πυραυλικών συστημάτων S-400 Triumf», τόνισε ο κ. Πούτιν σε συνεδρίαση του Συμβουλίου Συνεργασίας Ρωσίας – Τουρκίας στην Άγκυρα, στο πλαίσιο της διήμερης επίσκεψής του στη γειτονική χώρα.
Ο Ρώσος πρόεδρος πρόσθεσε ότι οι προοπτικές για περαιτέρω παραδόσεις προηγμένων ρωσικών αμυντικών προϊόντων στην Τουρκία θα συζητηθεί διεξοδικά κατά τη συνάντηση μιας σχετικής διακυβερνητικής επιτροπής.

Για το ίδιο ζήτημα, ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, παρ’ ότι η Τουρκία μέλος του ΝΑΤΟκαι παρά τις σφοδρές αμερικανικές πιέσεις, σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Ρώσο ομόλογό του, δήλωσε πως η Τουρκία ενδέχεται να συνεργαστεί με τη Ρωσία σε αμυντικά προγράμματα εκτός των πυραυλικών συστημάτων S-400, χωρίς να δώσει περαιτέρω λεπτομέρειες.
Είναι προφανές ότι η Τουρκία του Ερντογάν επιδιώκει να αναπτύσσει διπλές σχέσεις με ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και Ρωσία σε ένα ανοικτό παιχνίδι προάσπισης των συμφερόντων της πάνω σε τεντωμένο σχοινί, στη βάση του οποίου επιχειρεί την αυτονομία της για να αναδειχθεί σε μείζονα περιφερειακή δύναμη με ηγεμονεύοντα ρόλο.
Να τονίσουμε, πάντως, ότι η Ρωσία πρώτα έσπευσε να δώσει τους S-400, S-300 τότε, ως αποτελεσματικό αντιαεροπορικό και αντιπυραυλικό σύστημα, στην Κύπρο. Τότε, ως γνωστόν, έπεσε όλη η Δύση να μας «φάει» και έντρομη η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, μαζί με τον Πρόεδρο Γλ. Κληρίδη, έκαναν ολοταχώς πίσω, παρότι είχαν υπογράψει συμβόλαια για την προμήθειά τους και είχαν δώσει και προκαταβολή. Για να μην ξεφτιλιστούν εντελώς Ελλάδα και Κύπρος, η Ελλάδα πήρε εικονικά το σύστημα των S-300 και αντί να το αξιοποιήσει στο Αιγαίο που ήταν απαραίτητο, προς μεγάλο φόβο της Τουρκίας, το καταχώνιασε, χωρίς αιδώ, στα αζήτητα και τα αχρείαστα στην Κρήτη και τώρα μάλλον πρέπει να είναι και εκτός λειτουργίας! Αυτά είναι τα χάλια μας!

Ν.Ζ.