Θράσος Μέρκελ: Η Γερμανία νομιμοποιεί, έτσι, το τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Η Γερμανία και τα Ηνωμένα Έθνη σχεδιάζουν να διοργανώσουν διάσκεψη για τη Λιβύη στο Βερολίνο στις 23 Ιουνίου, η οποία θα στοχεύει στην ένωση δυνάμεων με συμφέροντα στη χώρα της Βόρειας Αφρικής και στη μεταβατική κυβέρνησή της.
Η ημερήσια διάταξη θα περιλαμβάνει συζητήσεις για προετοιμασίες για εκλογές τον Δεκέμβριο και απόσυρση ξένων δυνάμεων.
Η συνάντηση, η οποία ανακοινώθηκε την Τρίτη, αναμένεται να πραγματοποιηθεί σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών και θα ακολουθήσει μια πρώτη διάσκεψη του Βερολίνου που πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2020, στην οποία οι ηγέτες συμφώνησαν να σεβαστούν το εμπάργκο όπλων και να ωθήσουν τα πολεμικά κόμματα της Λιβύης να καταλήξουν σε πλήρη κατάπαυση του πυρός.
Η Γερμανία προσπαθεί να ενεργήσει ως μεσάζων. Στις χώρες που συμμετείχαν στη διαδικασία περιλαμβάνονται τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, μαζί με την Ιταλία, την Τουρκία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Η διάσκεψη του Βερολίνου θα σηματοδοτήσει την πρώτη φορά που η μεταβατική κυβέρνηση της Λιβύης εκπροσωπείται σε μια τέτοια εκδήλωση, ανέφερε το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών σε δήλωση του
Θα «καταγράψουμε την πρόοδο» από την πρώτη συγκέντρωση του Βερολίνου και θα συζητήσουμε «τα επόμενα βήματα που απαιτούνται για μια βιώσιμη σταθεροποίηση της κατάστασης», πρόσθεσε.
«Το κύριο επίκεντρο θα είναι η προετοιμασία των εθνικών εκλογών που έχουν προγραμματιστεί για τις 24 Δεκεμβρίου και η απόσυρση ξένων στρατευμάτων και μισθοφόρων από τη Λιβύη, όπως συμφωνήθηκε στην κατάπαυση του πυρός», ανέφερε η δήλωση του υπουργείου. «Επιπλέον, θα συζητηθούν βήματα προς τη δημιουργία ενοποιημένων δυνάμεων ασφαλείας της Λιβύης».
Η Λιβύη βυθίστηκε στο χάος, ύστερα από εξέγερση που υποστηρίχθηκε από το ΝΑΤΟ, κατά του μακροχρόνιου δικτάτορα Μουαμάρ Καντάφι το 2011.
Στη συνέχεια, η πλούσια σε πετρέλαιο χώρα διαιρέθηκε εδώ και καιρό μεταξύ μιας κυβέρνησης αναγνωρισμένης από τον ΟΗΕ στην πρωτεύουσα της Τρίπολης και των αντιπάλων της που εδρεύουν ανατολικά της χώρας
Το καθένα από τα δύο αντιμαχόμενα μέρη υποστηρίζεται από ένοπλες ομάδες και ξένες κυβερνήσεις.
Τον Απρίλιο του 2019, ο διοικητής με έδρα την Ανατολή Khalifa Hifter και οι δυνάμεις του, υποστηριζόμενοι από την Αίγυπτο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ξεκίνησαν μια επίθεση για να προσπαθήσουν να καταλάβουν την Τρίπολη.
Η 14μηνη εκστρατεία του κατέρρευσε αφού η Τουρκία ενίσχυσε τη στρατιωτική της υποστήριξη στην κυβέρνηση που υποστηρίζεται από τον ΟΗΕ με εκατοντάδες στρατεύματα και χιλιάδες Σύριους μισθοφόρους.
Μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός τον Οκτώβριο που περιελάμβανε απαίτηση για όλους τους ξένους μαχητές και μισθοφόρους να εγκαταλείψουν τη Λιβύη εντός 90 ημερών, οδήγησε σε συμφωνία για τη μεταβατική κυβέρνηση και τις εκλογές του Δεκεμβρίου.
Το οξύμωρο της όλης κατάστασης είναι ότι καλείται να μετάσχει στη διάσκεψη η ταραχοποιός Τουρκία και όχι οι όμορες χώρες με τη Λιβύη, όπως η Αίγυπτος, το Σουδάν, το Τσάντ, ο Νίγηρας, η Αλγερία, η Τυνησία, όπως και η Ελλάδα η οποία δεν συνορεύει χερσαία αλλά θαλάσσια με την Λιβύη, ενώ ορθά προσκαλείται η Ιταλία για τον ίδιο λόγο.
Μήπως οι εξελίξεις στη Λιβύη δεν θα επηρεάσουν τις παραπάνω χώρες;
Η χώρα μας θα πρέπει να κινηθεί άμεσα στον ΟΗΕ και στην Γερμανία προκειμένου να μετέχει μαζί με τις άλλες όμορες χώρες στην εν λόγω διάσκεψη αφού έχει ίδια συμφέροντα και θα πρέπει να ακουστεί η φωνή της, η οποία συνάδει με το Διεθνές Δίκαιο, ιδιαίτερα αναφορικά με την κατάργηση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, με το οποίο η Τουρκία “κλέβει” Ελληνική ΑΟΖ
Η Τουρκία καλείται να μετάσχει με την επίφαση ότι έχει συνάψει στρατιωτικό πρωτόκολλο συνεργασίας με την κυβέρνηση Σάρατζ, υπογράφοντας το παράνομο και παντελώς ανυπόστατο τουρκολιβυκό μνημόνιο για τις ΑΟΖ, κλέβοντας μέρος της Ελληνικής και Αιγυπτιακής ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης, ενώ συνεχίζει να διατηρεί στρατεύματα και μισθοφόρους της στη Λιβύη, παρά τις αποφάσεις του ΟΗΕ για αποχώρησή τους.
Επίσης καλούνται τα ΗΑΕ λόγω της στήριξης που παρείχαν στο Στρατηγό Χαφτάρ, ενώ η Ρωσία ως μόνιμο μέλος του ΣΑ του ΟΗΕ θα παρίσταται, ενώ και η ίδια υποστήριξε τον Χαφτάρ με μισθοφόρους της που εξακολουθούν να παραμένουν στην Λιβύη.