Όταν πάτησε ο Αμερικανός αστροναύτης Νιλ Άρμστρονγκ το πόδι του στη Σελήνη πριν από 49 χρόνια, όλοι θεωρούσαν ότι ήταν η πρώτη φορά που ο δορυφόρος της Γης φιλοξενούσε ζωή πάνω του.
Τώρα, όμως μια διεθνής ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και το Πανεπιστήμιο της Πολιτείας της Ουάσιγκτον έρχονται να ανατρέψουν τα δεδομένα με μια νέα θεωρία για τον «νεκρό βράχο», που στερείται ηφαιστειακής δραστηριότητας αναγκαίας για τη δημιουργία ατμόσφαιρας, αλλά και επαρκούς βαρύτητας, ώστε να εγκλωβίσει τα αναγκαία μόρια για την ανάπτυξη μικροβίων.
Οι αστροβιολόγοι ανακάλυψαν ότι περίπου πριν από 4 δισ. χρόνια -περίπου την ίδια περίοδο που εμφανιζόταν η ζωή στη Γη- οι συνθήκες στην επιφάνεια της Σελήνης θα μπορούσαν να υποστηρίξουν απλές μορφής ζωή.
Εκείνη την περίοδο, αλλά και περίπου 500 εκ. χρόνια αργότερα, η Σελήνη παρουσίαζε έντονη γεωλογική δραστηριότητα, «ξερνώντας» τεράστιες ποσότητες υπερθερμασμένων αερίων, περιλαμβανομένων και υδρατμών, από το εσωτερικό του. Κι έτσι, όχι μόνον δημιουργήθηκε μια ατμόσφαιρα, αλλά οι υδρατμοί αυτοί μπορεί να συμπυκνώθηκαν στην επιφάνεια της Σελήνης σχηματίζοντας λιμνούλες ιδανικές για την εμφάνιση και τη συντήρηση μικροοργανισμών.
«Φαίνεται πολύ πιθανό η Σελήνη να ήταν κατοικήσιμη εκείνη την περίοδο. Μπορεί πράγματα να υπήρχαν μικρόβια στις λίμνες, μέχρι που η επιφάνεια της Σελήνης ξεράθηκε και απονεκρώθηκε», λέει ο δρ Ντιρκ Σούλτσε Μάκουτς του Πανεπιστημίου της Πολιτείας της Ουάσιγκτον. «Αν υπήρχε νερό σε υγρή μορφή και αρκετή ατμόσφαιρα για μακρά χρονικά διαστήματα στη Σελήνη, πιστεύουμε ότι η επιφάνειά της θα μπορούσε τουλάχιστον προσωρινά να είναι κατοικήσιμη».
Τα ευρήματα βασίζονται σε δεδομένα από πρόσφατες διαστημικές αποστολές και αναλύσεις δειγμάτων σεληνιακών βράχων και χώματος πο δείχνουν ότι ο φυσικός δορυφόρος του πλανήτη μας δεν είναι τόσο ξηρός όσο θεωρείτο παλαιότερα.
Οι ερευνητές ελπίζουν με τη θεωρία τους να ενθαρρύνουν τη NASA και άλλες διαστημικές υπηρεσίες να ξεκινήσουν ένα «επιθετικό πρόγραμμα μελλοντικής εξερεύνησης της Σελήνης», που θα εξετάσει ιζήματα εκείνης της περιόδου, ώστε να διαπιστωθεί αν περιέχουν ενδείξεις ζωής ή θα κάνει στη Γη ή τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό προσομοίωση των συνθηκών που επικρατούσαν στο φεγγάρι, για να βρεθεί αν μπορούσε να υπάρξει ζωή εκεί.